Алан Фадлинг. Шошма-Шошарликсиз Ҳаёт - (6-боб) Узбек тилида
Shoshma-shosharliksiz hayot (Alan Fadling) Audiokitob Uzbek tilida.
Мундарижа
КИРИШ
1 БОБ. БЕТАРТИБ ҲАЁТ
2 БОБ. ШОШМАЙДИГАН ШОГИРД
3 БОБ. САМАРАДОРЛИК: ШОШИЛМАСЛИК – ДАНГАСАЛИК ДЕГАНИ ЭМАС
4 БОБ. ВАСВАСАГА ШОШМАСДАН ҚАРШИ ТУРИШ
5 БОБ. ШОШМАЙДИГАН СЕВГИ
6 БОБ. ШОШМА-ШОШАРЛИКСИЗ ИБОДАТ
7 БОБ. ХОТИРЖАМЛИК: ЯРАТИШ СУРЪАТИ
8 БОБ. АЗОБЛАР: ШОШМАСЛИК ЗАРУРАТИ
9 БОБ. КОМИЛЛИК: КОМИЛЛИК ВАҚТ ТАЛАБ ЭТАДИ
10 БОБ. ШОШМА-ШОШАРЛИКСИЗ ҲАЁТНИНГ РУҲИЙ АМАЛИЁТИ
11 БОБ. АБАДИЙ ҲАЁТ
6 БОБ ШОШМА-ШОШАРЛИКСИЗ ИБОДАТ
Эрталаб тўртдан қирқ беш дақиқа ўтганда соат қўнғироғи чалинди. Одатда, бунчалик эрта турмайман. Лекин баъзида иш куни бошланишидан олдин бироз машқ қилиш ёки Лос-Анжелес йўлларидаги тирбандликдан қочиш учун эртароқ тураман. Аммо бугунги эрта уйғонишимнинг сабаби – тажриба қилиш эди: Исодан ўрнак олиш эди. Марк 1:35 – оятда шундай ёзилган, Исо “тонг ёришмасдан олдин ўрнидан туриб, уйдан чиқиб кетди. Кимсасиз жойга бориб, ибодат қилди”. Мен қуёш чиқишидан анча олдин уйғондим. Белгилаб қўямиз. Уйимдан унчалик узоқ бўлмаган жойда ибодат қилиш учун тинч жойни билардим. Яна битта белги қўямиз.
Машинада қўшни кўчадан юқорига қараб юрдим, кейин машинани қолдириб, тепаликка пиёда чиқдим. Мен курсини шарққа, қоронғуликда аранг кўзга ташланиб турган Санта-Ана тоғ тизмаси томонга қаратиб қўйдим. Ҳаво салқин, лекин жуда совуқ эмасди. Пахтали камзулда ўзимни жуда қулай ҳис қилдим. Қушларнинг сайраши, атрофдаги буталар орасидан эса ҳашоратларнинг чириллаши эшитилиб турарди. Гоҳида қўшни дарахтдан уккининг овози эшитиларди. Чиябўриларга дуч келиб қолиш хаёли мени бироз чўчитди. Машиналарнинг овози эшитилаётгани ҳатто шундай эрта тонгда ҳам трассада автомобиллар кўплигини билдиради. Машинани бошқариб кетаётган ҳайдовчиларда ҳам бундай тонг саҳарда йўлга чиқишнинг ўзига яраша сабаблари бор.
Тажрибага тайёрланар эканман, аввало шарқ томонга қараб ибодат қилишни режа қилдим, чунки қуёшнинг чиқишини томоша қилишни ёқтираман. Лекин бугун ҳаво очиқ бўлмагани учун булутлар қуёшни тўсиб қўйганди. Қўлимдаги айпэд ёрдамида қоронғида ҳам Калом ўқий оламан, қолаверса бир вақтнинг ўзида ибодат дафтарчамга изоҳлар ҳам ёзаман. (Исо билан таққослаганда, қўлимда техника борлиги мен учун имтиёз бўла оладими? Бундай деб ўйламайман.)
Марк баён этган Хушхабарнинг 1–бобида Исо ибодат қилиш учун эрта тонгда уйда чиқиб кетгани ҳақидаги оятни яна бир ўқиганимда, шанба куни У тиним билмай меҳнат қилганини кўрдим. Исо Кафарнаҳумдаги синагогада таълим берди, одамлар Унинг таълимотидан ҳайратда қолди, чунки У тафсирчилардай эмас, балки ҳокимият эгаси каби таълим берар эди. Синагогадан чиқиб, Исо Шимўн ва Эндруснинг уйига борди ва у ерда Шимўннинг иситмалаб ётган қайнанасига шифо берди, кейин қуёш ботса ҳам бошқа касалларни шифолашда ва жинга чалинганларни ёвуз руҳлардан халос қилишда давом этди. Ҳар қандай инсон ҳам бундай ишлардан кейин ҳолдан тойган ва тушгача бошини ёстиқдан кўтара олмаган бўларди, лекин фақат Исо эмас. Ота билан мулоқот У учун энг муҳими эди. Ёлғиз қолиш ва Худо билан бемалол вақт ўтказиш учун У жуда эрта турди. Исо жуда тўғри вақтни танлаган эди, чунки қуёш чиққанида шогирдлари келиб, касалликларига шифо олиш ва ёвуз руҳлардан озод бўлиш учун халқ Уни излаётганини айтишини биларди. Таълим бериш, шифо бериш ва ёвуз руҳлардан озод қилиш Жалиланинг барча қишлоқларида Исонинг ўзига хос хизматига айланди. Тонг отишидан олдинги ибодатлар бундай аломатларнинг бири эканлиги ажабланарли эмас.
Юқорида айтилганларнинг барчаси менда Масиҳдан ўрнак олиш истагини уйғотди. Лекин шунчаки У қилган ишларни бажариш – ҳақиқатни ваъз қилиш, севги кўрсатиш ҳамда руҳий ҳокимиятни намоён қилишдан кўра, Исонинг шогирди бўлиш афзалроқ бўлса, унда нима бўлади? Масиҳнинг шогирди бўлиш – Исо каби Самовий Ота билан муносабатни сақлаш бўлса-чи? Исо Ота билан ёлғиз қолиш учун тез-тез кимсасиз жойларга бориб тургани ҳақида ўйлаганимда, Ундан ўрнак олиш истаги мени қамраб олади.
Агар Исонинг мунтазам равишда Отанинг ҳузурига бориш, бутун диққатини Унга қаратиш одати масиҳий ҳаётимизнинг ажралмас қисмига айланганида ҳаётимиз қанчалик ўзгарган бўлар эди? Исонинг ҳаёти ва хизмати амал қилган шошма-шошарликсиз ҳаёт тарзи бўйича яшашни ўрганамизми? Исо бизга кўрсатган намуна бўйича ҳаёт кечирадиган издошлар бўламизми? Мисол учун, Матто 11:29-30 – оятларда У шундай деган: “Менинг олдимга келинглар, Менинг бўйинтуруғимни тақиб олинглар, Мендан ўрганинглар. Иноятнинг енгил қадамларини ўрганинг. Менинг бўйинтуруғим қулай, юким енгил. Мен билан алоқада бўлинг, шунда қандай қилиб озод ва осон яшашни билиб оласиз” (“The Message*”). Қайси бирингиз бундай ҳаётдан воз кечган бўлардингиз?
*“The Message” – Южин Петерсоннинг Муқаддас Каломнинг инглизча замонавий таржимаси.
Бир муддат К.С.Льюиснинг руҳий устози бўлган У.Ф.Адамснинг маслаҳатини эътиборингизга ҳавола қиламан:
Мукаммалликка эришиш фақат Исо билан яқин ҳамкорлик қилиш орқали амалга оширилади. Унинг ҳар қадамида учрайдиган сон-саноқсиз муаммолар ҳамда қийинчиликларни У қандай енгганини кузатиш орқали биз ҳам ўз қийинчиликларимизни енгишни ўрганамиз. Лекин Исо билан ёнма-ён юриш учун секин, шошма-шошарликсиз қадам ташлаш керак. Шошқалоқлик – ибодат учун вайрон қилувчи хатардир, у сизнинг уринишларингизга халал беради ва ёрдам бериш ўрнига, ҳаракатларингизни йўққа чиқаради.
Бешинчи бобда атрофимиздаги инсонларга эътиборлироқ ва меҳрибонроқ бўлишимизга шошма-шошарликсиз ҳаёт тарзи ёрдам бериши ҳақида айтиб ўтдик. Бу бобда шошилмаслик нима экани ҳақида, шошмасдан қилинган ибодат бизни Самовий Отамизнинг овозига янада эътиборлироқ ва сезгирроқ бўлишимизга ёрдам бериши ҳақида баён қилишга жазм этдим.
ИСОНИ ЭРТАЛАБЛАРИ УЙҒОНИШГА НИМА МАЖБУР ҚИЛГАН?
Мен Худо билан муносабатларини мунтазам равишда ривожлантириб борадиган инсон бўлишга интиламан. Аслида, мулоқотга эҳтиёж – у буни тан оладми, йўқми, ҳар бир инсоннинг қалбидаги энг кучли истак эканига ишонаман. Марк 1:35 – оятда Исо Ота Худо билан муносабатга жуда эътиборли бўлганини кўраман. Лекин Исонинг шогирдлари учун Унинг қадриятлари юмшоқроқ айтганда, унчалик муҳим бўлмаган, шунинг учун улар Исо атрофдаги оломоннинг эҳтиёжлари ва умидлари сабабли Ота билан учрашади, деб ўйлашган.
Баъзан менинг ҳаётимда ҳам каллаи саҳарда уйғонишимга тўғри келган вазиятлар бўлган. Баъзан тезроқ тайёрлаш лозим бўлган, лекин ҳеч тугамаётган лойиҳа ҳақидаги ташвишлар бунга сабаб бўлади. Баъзида эса бу “кўпроқ” нима бўлишидан қатъий назар янада кўпроқ яратиш, кўпроқ олиш, кўпроқ бажариш истаги бўлади. Мен – бошқалар ҳали оғизларини очмасидан олдин энг мазали қуртни ютишга улгурадиган тонг қушиман. Лекин Исо бутун диққатини Отага ва Унинг ишларига қаратиш учун эрта туришни хоҳлаган. Айнан мана шу эҳтирос Исонинг қуёш чиқишидан аввал уйғонишига туртки бўлган. Бироқ Унинг шогирдлари кўпроқ халқнинг ташвишлари билан банд бўлишган. Уларнинг ҳолатида қийналаётганларнинг шошилинч эҳтиёжлари Отанинг паст овоздаги чақирувини ёпиб қўйган.
Хушхабарчи Луқо шундай ёзади: “Тонг отгач, Исо шаҳарни тарк этиб, кимсасиз жойга кетди…” (Луқо 4:42). Исонинг Ўз кунларини ёлғизликда Худо билан ибодатда мулоқот қилиш орқали бошлаш одати бўлганини ишонч билан айтишимиз мумкин. Менда шундай савол туғилди: мен шунча йиллардан бери ўзимни Исонинг издоши ҳисоблаб келсам ҳам нима учун бу ажойиб одатни ўзлаштирмадим? Мен буни ўзимни айбдор ҳис қилганим ёки бундан уялганим учун эмас, балки менда бундай тажриба йўқлигидан хафа бўлганим ҳамда бу тажриба ҳаётимнинг бир қисми бўлишини қаттиқ хоҳлаганим учун айтяпман. Менинг шогирдлик тўғрисидаги тасаввурим одатда, Исо қилган ишларга ёки Унинг таълимотига ҳамда ўзгаларга ғамхўрлик қилиш бўйича кўрсатган ўрнакларига эътибор қаратиш бўлган. Мен Исони Ўзининг илк издошларига Абба деб аташни ўргатган Ота Худо билан муносабатдаги ҳаёт тарзига амалий эргашиш ҳақида кам ўйлаганман.
Луқо Исо ҳақидаги ҳикоясини давом эттириб, “У кимсасиз жойга бориб, ибодат қиларди” (Луқо 5:16) деб айтган. Хизмат билан боғлиқ бир талай ишлари борлигига, қийналаётганларга ёрдам бериш имконияти борлигига қарамай, Исо Ота билан ёлғиз қолиш одатини канда қилмаган. Луқо кўпинча* деган сўзни ишлатган.
*Синодал таржимада кўпинча сўзи ишлатилмаган.
Луқо Исонинг эрталаблари Ота билан бундай мулоқоти фақат бир марта ёки шароитга қараб баъзи-баъзида бўлган демаяпти. Бундай мунтазам ибодат вақти Исонинг ердаги ҳаётининг ажралмас қисми эди. У ҳатто энг қийин хизмат пайтида ҳам Худо билан ёлғиз қолиш одатидан воз кечмади. У Отага бутун диққатини қаратиши мумкин бўлган кимсасиз жойларга борган. Исо Ота билан бундай мулоқотдан завқланган ва шунга интилган. Унинг намуналарига амал қилиш орқали ҳаётимиз нақадар тўлиқ бўлган бўларди!
Агар Луқо менинг ибодатли ҳаётимни таърифлаганида у қандай кўринишда бўлишини тасаввур қилиш қийин эмас. “Алан камдан-кам ҳолларда кимсасиз жойга бориб, ибодат қиларди”, - мана шундай таърифлаган бўларди. Сиз ҳақингизда Луқо нима деган бўларди? У қандай сўзларни ишлатган бўларди: камдан-кам, баъзида ёки вақти-вақти билан дермиди? Бу сўзлардан қайси бири сизнинг ибодатли ҳаётингизни аниқроқ таърифлаган бўларди? Бироқ ҳаммасини ўзгартириш мумкин. Сизга далда берувчи ҳақиқат қуйидагича: Исонинг мунтазам равишда Ота билан ёлғиз қолган вақтида Унинг севгисидан завқланган ва У ҳам Отага шундай жавоб қайтарган. Абба билан юзма-юз қолганда Исо яқинликни ҳис қилган, бундай туйғу фақат энг муҳим амр – Худони ва бошқаларни сев, деган амрга амал қилиш орқали келади. Мен бироз тўхтаб, Худо билан ёлғиз қолиш учун вақт ажратганимда Ота билан ёлғиз бўлиш учун Исога эргашган бўламан. Худонинг ҳузурида Унга мунтазир бўлишим учун Худонинг Руҳи менга шиддатли ҳаёт тарзимни секинлаштиришда ёрдам берсин!
Бизларнинг ҳар биримиз Исонинг ибодатли ҳаёт тарзидан ўрнак олишимиз мумкин. Ундан ўрнак олиш ёки олмаслик фақат ўзимизга боғлиқ. Жуда банд бўлганимиз учун Ундан ўрнак олишга вақтимиз бўлмаса, бунда фақат ўзимизни айблашимиз мумкин, холос. Исо Ота билан ёлғиз қолиш қандай бўлиши кераклигини кўрсатган. Бундай муносабат жуда муҳимлигига ишончим комил ва Худога бўлган муносабат Исонинг кучли таъсирини ҳамда Унинг ҳаёти ва хизматининг самарадорлигини изоҳлайди.
Менинг фикрларим Генри Нувеннинг сўзларини тасдиқлайди:
Кучли хизматнинг таърифи: азоб чекаётганларни даволаш, ёвуз руҳларни ҳайдаш, сабрсиз шогирдларга таълим бериш, бир қишлоқдан бошқасига кўчиб юриш, гоҳ у синагогада, гоҳ бу синагогада ваъз айтиш – бу хизматлар билан юрганимизда бирдан унчалик ҳам кўзга ташланмайдиган иборани кўриб қоламиз: “У эрталаб барвақт туриб, кимсасиз жойга кетди ва у ерда ибодат қилди”. Исонинг қилган ишлари тўғрисида яққол далиллар билан қамраб олинган ушбу сўзларни кўпроқ ўқиганим сайин Унинг хизматининг сири тонг саҳарда туриб, ёлғиз қолиш ҳамда ибодат қилиш учун борган кимсасиз жойда эканини англаб етяпман. Бу кимсасиз жойда Исо Ўзининг эмас, балки Худонинг иродасини бажариш учун, Ўз сўзларини эмас, Худонинг сўзларини айтиш учун, Ўз ишларини эмас, Худонинг ишларини қилиш учун жасорат топган. Исо ҳар доимгидан ҳам Отага яқинроқ бўладиган айнан ўша кимсасиз жойдан Унинг хизмати бошланади.
ИСОГА КЕЧАЛАРИ УХЛАШГА НИМА ХАЛАҚИТ БЕРГАН?
“Одамлар билан хайрлашгандан сўнг, ибодат қилиш учун тепаликка чиқди. Оқшом тушди. Қайиқ кўлнинг ўртасида, Исо эса ёлғиз Ўзи қуруқликда қолган эди” (Марк 6:46-47).
Баъзан Исо кунни ҳам ибодат билан якунлаган. Мисол учун, бир марта кун бўйи минглаб оломонга таълим берганидан сўнг (у ерда мўъжиза орқали нонни кўпайтирган ва шогирдлар оломоннинг қорнини тўйғазган), Исо шогирдларини қолдириб, тоққа чиқиб кетган. Нима учун? Ота билан гаплашиш учун. Эҳтимол, руҳий қувватни тиклаш учун ухлагандан кўра, Худонинг ҳузурида бўлиш муҳимроқ эканини Исо яхши билгандир. Сиз билан биз буни тушунишимиз мушкул.
Мен буни қандай қилишим мумкин? Ярим кечагача ухлай олмаслигимга нима сабаб бўлади? Баъзан теледастурларга берилиб кетишим, баъзан эса видеоўйинларга берилиб кетишим, гоҳида эса кечки овқатни кўп еб юборганим, яна кундузи якунлай оламаган ишларимни тугатиб қўйиш учун қолган охирги 20% кучимни сарфлаганим, ёки эҳтимол, камдан-кам бўлса ҳам Мени Ўзининг суюкли фарзанди деб атаган Зотнинг овозини эшитиш ва Унга мунтазир бўлиш учун уйдагиларнинг ҳаммаси ухлашини кутишим кечроқ ётишимга сабаб бўлар? Менимча, Исо ўша кечада ёстиққа бош қўйишдан кўра, Отанинг ҳузурида бўлишга муҳтож эканини яхши билган.
“Ўша кунларнинг бирида Исо ибодат қилгани тоққа чиқди. У тун бўйи Худога ибодат қилди. Тонг отгач, шогирдларини ёнига чақирди ва ораларидан ўн иккитасини танлаб олиб, уларга ҳаворийлар деб ном берди” (Луқо 6:12-13).
Луқо баён этган Хушхабарга кўра, Исо шогирдларини қолдириб, тоққа чиқди ва шошилмасдан бутун тунни Ота билан ибодатда ўтказди. Ўзига эргашган кўплаб инсонлар орасидан ўн иккитасини танлаб олишдан аввал Исо ибодатга берилди. Ўн икки шогирд Унинг асосий етакчилари бўлиши лозим эди ва бундай масъулиятли танловни амалга ошириш учун Исо Отанинг фикри ва донолигига муҳтож эди. Муқаддас Руҳнинг вахийси туфайли Исо ҳар бир номзодни Отанинг назари билан кўра олди, шундан кейингина қарор чиқарди.
Тунни шошилмасдан ибодат қилиб, Отанинг овозига қулоқ солиб, Унга қалбидаги барча туйғуларни айтиб, кўп сонли издошлари учун шафоат қилиб ўтказганидан сўнг, Исо Ота Унга кимлар янада яқинроқ бўлишини исташини англаб етди. Муҳим қарор қабул қилишда Муқаддас Руҳ Исони бошқарди, бу ҳолатда келажакда кимлар етакчи бўлишини Муқаддас Руҳ ҳал қилди. Энди таққослаб кўрсак: ибодатдаги очиқликка эмас, балки илк таассуротга асосланиб неча маротаба муҳим қарорлар қилганман? Ҳозир эса, етакчилар гуруҳини танлаб олиш каби муҳим қарорлар қабул қилишда Худонинг бошқарувини диққат билан излашга ҳаракат қиляпман. Энди хаёлимга келган биринчи фикрни энг яхши фикр деб ҳисобламайман.
Ҳаётингизда муҳим қарорни қандай чиқарасиз? Масалан, агар ҳаётингизни бағишлашингиз, сиз оламдан ўтиб кетганингиздан кейин ҳам сиз бошлаган ишларни давом эттиришлари учун сизга издош бўладиган ўн икки кишини танлаб олишингизга тўғри келса, қандай йўл тутган бўлар эдингиз? Уйқудан воз кечиб бўлса ҳам биринчи ўринда узоқ вақт ибодат қилиш ва Самовий Отанинг фикрини билиш истаги бўладими? Ёки аввал номзодларнинг резюмелари ва уларга берилган тавсияномалар билан танишиб, суҳбат ўтказасизми? Сиз биринчи саволнинг жавобини ўйлагунингизча, мен иккинчи саволни бераман: сиз ҳам Исо танлаган ўн икки ҳаворийни танлаган бўлармидингиз? Шахсан мен айнан шундай қилишимга ишонмайман.
Исонинг Ўзига энг яқин шогирдларни танлаб олиш бўйича қарори Унинг Ота билан шошмасдан мулоқот қилиши орқали тасдиқланган ҳамда ўткинчи инсонларнинг эмас, Худонинг донолигидан илҳом олган. Исо танлаган ўн икки номзод ҳақида кўп нарсалар айтилган. Уларнинг резюмелари нафақат оддий, балки уларнинг ўзлари ҳам танланган мавқега мос эмасди. Лекин Худонинг ҳузури ва Муқаддас Руҳнинг бошқаруви туфайли Исо уларни ўша пайтдаги ҳолатини эмас, бир қанча вақтдан кейин қандай инсонлар бўлишини кўра олди.
Исонинг бу намунасига қандай амал қилишим мумкин? Эҳтимол, худди Исодек, муҳим қарор қабул қилишдан олдин Худонинг ҳузурида кўпроқ вақт ўтказишим керакдир? Агар ҳатто Исо ҳам Ўзига яқин шогирдларни танлаб олишдан аввал бутун тунни ибодат билан бедорликда ўтказишига тўғри келган бўлса, шундай қилишим менга қанчалик фойда келтиради? Самовий Отанинг ҳузурига олиб кирадиган эшиклар ҳар биримиз учун очиқ. У ҳар доим кенг кўламли ва шахсий қарорлар қабул қилишда ёки қийин вазиятларда Унга мурожаат қилганимизда бизга ёрдам беришга доим тайёр. Афсуски, ачинарли, лекин умуман ҳайрон қолмаса ҳам бўладиган ҳақиқатни тан олишим керак: бўлаётган воқеаларни яхши англамаганимни айтмаганда, ҳам ҳаётда ҳам хизматда шошқалоқлигим туфайли кам ҳолларда худди Исога ўхшаб донолик ва меҳр билан иш тутаман. Нима учун? Эҳтимол, Исодан фарқли равишда Ота билан мулоқот қилиш учун тез-тез ёлғиз қолмаслигим бунга сабабдир. Худо билан шошмасдан ўтказиладиган соатлар руҳий тасаввурларимизни кенгайтиради ва келажагимизга аниқлик киритади. Биз кўра олмаган нарсаларни Худо бизга кўрсатади. Шунинг учун Исонинг Ота билан шошмасдан мулоқот қилиш орқали Худонинг тасдиғи билан чиқарган қарори Худонинг донолиги ва бошқаруви билан бойитилган қарор бўлди.
Исонинг тун бўйи ухламасдан ибодат қилганини сиз қандай тасаввур қиласиз? Сизнинг-ча, бу нима эди: Исонинг томоғи қуриб қолгунича, фикрлари эса турли фикрлар, қарама-қарши фикрлар, у ёки бу номзоднинг фойдасига айтилган ижобий ёки салбий фикрлар билан чалкашиб кетган узоқ монолог эдими? Мен бундай деб ўйламайман. Исонинг Ота билан мулоқот қилиш учун мунтазам равишда ёлғиз қолиши Исонинг ибодати Ота ва Ўғилнинг ҳақиқий яқинлигидан далолат берувчи, сукунатда ўтган қимматли дақиқаларни ўз ичига олувчи диалог, деб ўйлайман.
ИСОНИНГ ИБОДАТЛИ ҲАЁТИ
Эрта тонгдаги сукунатда мен ингичка кулранг-мовий чизиқ тоғ тизмасини қандай ифдолаганини кўраман. Енгил, тетиклаштирувчи шабада юзимни музлатади. Мен Худонинг ҳузурини ҳис қиламан. Лекин атрофимни қамраб олган сукунатда қалбимда шовқин тураётганини, фикрларим одатий хавотир ва қўрқув ортидан интилаётганини ҳис қиламан. Эрталабки сукунат ва хотиржамлик ҳисси билан хавотир ёки қўрқув ҳеч қанақасига Худодан келмаслигини англадим: “Ота, бутун кун давомида Сенинг иноятинг ва тинчлигинг остида бўлишимга ёрдам бер. Бугун Сен мен учун тайёрлаб қўйган ишларни бажара олишим учун менга Ўз кучинг ва донолингни ато эт”.
Тажрибамдан маълум бўлдики, мунтазам равишда ёлғиз қолиш, шогирдлар ҳамда оломоннинг чексиз умидлари ва илтимосларидан қочиш ҳамда Ота билан шошмасдан мулоқот қила олиш учун Исодан қатъиятли бўлиш талаб этилган экан. Агар Исо тонг отмасидан олдин уйдан чиқиб кетмаса, тонг отганда Уни хизматлар кутиб турган бўларди. Лекин У ҳар бир кунни Ота билан учрашувдан бошлашни хоҳлаган. Исо Худонинг “Сен Менинг севикли Ўғлимсан, Сендан мамнунман” (Марк 1:11) деган овозини эшитишни истарди. Ким ўз кунини бундай ажойиб сўзлар билан бошлашни истамайди?
Хушхабар матнларини ўрганиш ва улар ҳақида мулоҳаза қилиш орқали Исонинг ибодатли ҳаёти қандай бўлганини аниқламоқчи бўлдим: уни ўрганиш орқали қандай хулоса қилишим мумкин; Исо Отанинг ҳузурида ўтказган осуда соатлар бизнинг амалий ибодатларимизга қандай ўзгаришлар олиб келиши мумкин?
Қачон? Исо бошқа ишлардан бўш бўлганида кўпинча, ибодат қилган, масалан, эрта тонгда ёки ярим кечада. У қуёш чиқмасидан олдин уйқудан туриш ёки кечқурунлари бедор бўлиш шартми ёки шарт эмасми, деб ўйламаган; У умуман ухламаган пайтлар ҳам бўлгани бизга маълум. Шубҳасиз, Ота билан мунтазам равишда, ҳеч ким халақит бермайдиган мулоқот қилиш учун Исо кўп ҳаракат қилишига тўғри келган. Худо билан ибодатда ёлғиз қолиш Исо учун жуда муҳим бўлган, бироқ У бундай ҳаёт тарзига осонликча эришган, деб ўйламайман. Ахир, табиатан У ҳам худди биздек оддий инсон эди. У ҳам худди биздек эрталаб ва кечқурунлари чарчоқни ҳис қилган. Лекин Исо Ота билан ёлғиз мулоқот қилишни жуда қадрлаган, шунинг учун ҳар қандай ноқулайликларни енга олган.
Қанчалик тез-тез? Битта оятда (Луқо 5:16) айтилишича, Исо тез-тез кимсасиз жойга бориб, ибодат қилган. Ёлғизликда ибодат қилиш Унинг доимий амалий иши бўлган.
Қаерда? Исо ибодат қилиш учун кимсасиз жойга, Худо билан ёлғиз қолиш мумкин бўлган жойга кетган. У Ўзи тўхтаган уй ёки қишлоқдан чиқиб, кимсасиз жойга кетган. Хушхабарнинг битта оятсида Исонинг бу одати узоқлашиш дейилган: Исо Отанинг ҳузурида бўлиш учун Ўзига муҳтож бўлган инсонлардан вақтинча узоқлашган. Афтидан, Худо билан учрашиш учун Исо табиий манзараларни, масалан, тоғларни афзал кўрган, лекин шу билан биргаликда У Ўз издошларини ҳеч ким кўрмайдиган жойда, алоҳида хонада Отага ибодат қилишларига чақирган.
Ким билан? Баъзида Исо ёлғиз ибодат қилган, бунинг учун ёлғизликни кафолатлайдиган жойларни танлаган. Баъзан эса вақтдан ютиш ва Худо билан ёлғиз қолиш учун шогирдларини жўнатиб юборган. Лекин Исо шогирдлари билан бирга ибодат қилган пайтлар ҳам бўлган. Исо муҳим лаҳзаларда, яъни қиёфаси ёришган тоғда ёки Гетсемания боғида Бутрус, Ёқуб ва Юҳаннонинг олдида ибодат қилган.
Қанча? Одатда, Каломдаги мантлар бу ҳақда ҳеч нима айтмайди, лекин битта оятда ёзилишича, ўн икки шогирдни танлаб олишдан аввал Исо тун бўйи ибодат қилган. Шубҳасиз, Исо Ўз хизматини бошлашдан аввал саҳрода қирқ кун рўза тутган пайтда жуда кўп ибодат қилган. Каломдаги бошқа оятлар ҳам Исо ибодат учун кўп вақт ажратганини кўрсатади. У кимсасиз жойга бориб, ибодат қилиб, яна ортга қайтиб келгани ҳақида ўқиганимизда, бундай қилиш учун Унга кўп вақт керак бўлгани аниқ.
Лекин Исонинг уч йиллик хизмати давридаги ибодатли ҳаёти ҳақидаги кичик маълумот баъзан диққатимни тортади. Бутун масиҳий ҳаётим давомида Исонинг ҳаётини бу томони ҳақида ёки Унинг Ота билан мулоқотга бағишланган ҳаётининг ўрни ҳақида ҳеч эшитмаганман. Мен эшитган ваъзларда айтилишича, Исо одатда бутун диққатини халққа хизмат қилишга қаратган; У айтган ёки қилган барча нарсаларни тўйинтирган ички ҳаётий бойлиги ҳақида эса нима учундир ҳеч нима айтилмаган.
ИСО ВА УНИНГ ИЛК ШОГИРДЛАРИ
Исонинг Ўз шогирдлари билан бўлган муносабатини диққат билан кўриб чиқсак. Оломоннинг талаби шогирдларнинг жисмоний ва руҳий кучидан устун бўлган вазиятларни ёдга оламан: “…Чунки келиб-кетувчилар кўплигидан уларнинг овқат ейишга ҳам вақти йўқ эди. Исо билан шогирдлари қайиққа тушиб, ёлғиз ўзлари кимсасиз жойга жўнаб кетишди” (Марк 6:31-32).
Хизмат айни авжига чиққан пайтда Ота билан ёлғиз вақт ўтказишлари учун (Ўзи буни мунтазам қилиб турарди) Исо шогирдларини тинч ва осуда жойга кетишга даъват қилди. Бунга эҳтиёж сезганимизда Исо сиз билан бизни ҳам У билан ёлғиз қолишимиз учун тинч ва ҳоли жойга таклиф қилмоқда. Худо бизни нафақат хизмат қилишга, балки куч тўплаб олишимиз учун У билан ҳордиқ чиқаришга чақиради. Биз у ёки бу чақирувга қандай жавоб қайтарамиз? Худонинг ҳордиқ чиқариш ҳақидаги чақирувига жавоб қайтармай, биз ўзимизни худди Худо – қулдор, биз эса Унинг қуллари каби тутамиз. Лекин биз биринчи ўринда Унга ва атрофимиздагиларга қандайдир мажбурият туйғуси билан эмас, балки Худонинг севги билан хизмат қилишга чақирилган суюкли ўғил-қизларимиз.
Луқонинг Исо ҳақидаги ҳикоясини ўқишда давом этар эканмиз, Унинг ибодатли ҳаёти ҳақида яна бир ҳодисага дуч келамиз. Бу гал шогирдлар Исонинг ибодатига гувоҳ бўлишди: “Бир пайт Исо ибодат қилаётган эди. Ибодатни тамом қилгач, шогирдларидан бири Унга деди: Ҳазрат! Яҳё ўз шогирдларига ибодат қилишни ўргатганди. Сиз ҳам бизга ибодат қилишни ўргатинг” (Луқо 11:1). Исонинг ибодат қилиш одати шогирдларни ҳам Ундан ўрнак олишга ундади. Исо Ўз ҳаётида қандай қоидага амал қилишини кўрган шогирдлар буни инкор қила олишмади. Исонинг Ота билан бирлиги уларга ҳам худди шундай муносабатга эга бўлиш истагини уйғотди. Уларни назария ёки Исонинг ибодатларини ташқи хусусиятлари эмас, балки шахсий табиатнинг хусусиятлари қизиқтирди, бу эса бизни муҳим фикрга келишга ундайди. Агар биз ҳам Исодек етакчи бўлишни истасак, бизнинг ёрдамимизга ва устозлик қилишимизга умид қилаётганлар учун ибодатли ҳаётимиз илҳом берувчи, далда берувчи ва ҳатто ўзига жалб қилувчи намуна бўлиши керак.
ҚАЧОН ХУДОГА ХИЗМАТ ҚИЛИБ ТУРИБ, ИСОНИ ЭЪТИБОРСИЗ ҚОЛДИРАМИЗ
«Исо ва Унинг шогирдлари йўлда давом этдилар. Улар бир қишлоққа кирдилар. У ерда Марта исмли аёл Исони уйига таклиф қилди. Унинг Марям исмли бир синглиси бор эди. Марям Раббимиз Исонинг оёқлари олдида ўтириб, Унинг сўзларини тинглар эди. Марта эса меҳмон кутиш билан овора эди. У Исонинг олдига келиб деди: Ҳазрат! Эътибор беряпсизми, синглим ҳамма ишни бир ўзимга ташлаб қўйди-ку! Унга айтинг, менга ёрдам берсин. Раббимиз Исо унга шундай жавоб берди: Эҳ, Марта, Марта, бунча уриниб ташвишланмасанг! Зарур бўлган биттагина нарса бор. Марям ўзи учун энг яхшисини танлади ва бу ундан тортиб олинмайди».
Луқо 10:38-42
Исо дўстлари Марям, Марта ва Лазарнинг уйига борди. Мартанинг беҳуда қилаётган ташвишларига жавобан Исо унга тинчланишни ва шунчаки У билан бўлишни айтди. Э.Гленн Хинсон бу ҳақда шундай дейди:
Исо Мартанинг уринишларини ва хизматини айбламади. Аксинча, унинг ҳаракатлари айни дамда ортиқча эканини тушунтирди. Марямни эса “Исонинг оёқлари олдига ўтириб”, Уни тинглагани айтилган. Ўша пайтда Марта хизмат қилиш (diakonia*) учун нотўғри вақтни танлаган эди. Мартанинг хафа бўлганини тушуниш қийин эмас, ҳатто унинг синглисига нисбатан хафачилигига ҳамдард бўлиш ҳам мумкин. “Марта Исонинг олдига келиб деди: Ҳазрат! Эътибор беряпсизми, синглим ҳамма ишни бир ўзимга ташлаб қўйди-ку! Унга айтинг, менга ёрдам берсин” (Луқо 10:40). Сиз ишлаётган пайтингизда бошқалар мазза қилиб ҳордиқ чиқаришидан мана шундай хафа бўлишингиз тўғри эмасми!
*Диакония (юнонча – хизматчи) – бир инсоннинг бошқа инсонга хизмат қилиши.
Мартанинг Исога қилган шикояти унинг шошқалоқ қалб эгаси эканини ифода қилади. Унинг назарида Исодан қандайдир яхши сўзлар эшитишдан кўра, У учун қандайдир яхши хизмат қилиш муҳимроқ эди.
ШОГИРДЛАР ИСОНИНГ НАМУНАСИГА СОДИҚ ҚОЛИШДИМИ?
Исо осмонга кўтарилганидан кейин ҳам ибодат қилиш одати шогирдларнинг ҳаётида муҳимлигича қолдими? Бу масалага ойдинлик киритадиган ҳикоя билан Ҳаворийлар фаолияти китобининг 6-бобида танишамиз.
Ўн икки ҳаворий жамики шогирдларни йиғиб, уларга шундай дедилар: Биз Худонинг каломини ваъз қилишни бир четда қолдириб, озуқа тарқатиш билан овора бўлишимиз нотўғри. Биродарлар, орангиздан етти кишини танланглар. Улар обрў-эътиборга эга, Муқаддас Руҳга ва доноликка тўлиб-тошган бўлсин. Уларни бу хизматга тайин этайлик. Биз эса ўзимизни ибодатга ва Худо каломининг хизматига бағишлайлик.
Ҳаворийлар 6:2-4
Исонинг ҳаворийлари томонидан айтилган бу сўзлар У Ўз шогирдларига етакчилик тамойилларини ўргатганидан далолат беради. Исонинг фикрига кўра, У Ўз издошлари сифатида танлаб олган инсонлар ўз диққатини ва кучини нимага йўналтиришлари лозим эди? Айни пайтдаги инсоний эҳтиёжларгами? Шогирдлар шундай вазиятларга дуч келишдики, етарлича озиқ-овқат ололмаган бева аёллар шунчалик кўплигидан ҳаворийлар Хушхабарни ваъз қилишлари учун вақт қолмади. Тан олинг, очлик – энг катта муаммо эди; бир бева ёрдам олди, бошқаси эса йўқ. Меҳр-шафқат бу адолатсизликни бартараф қилиши керак эди.
Шогирдларнинг бира тўла иккита муаммони ҳал қиладиган қарор чиқарганлари мени ҳайрон қолдирди. Биринчидан, масиҳий жамоасига мурожаат қилиб, ораларидан доноликка ва обрў-эътиборга эга етакчиларни танлаб олишни ва беваларнинг эътиёжларини таъминлашни уларга ишониб топширишни таклиф қилишди. Иккинчидан, қолган вақтларини “ибодатга ва Худо каломининг хизматига” бағишлашди.
Қизиқ, агар чўпонлик даврларимни эсласам, қанча вақтимни “озиқ-овқат тарқатишга” сарфлаганман-у, қанчасини “ибодатга ва Худо каломининг хизматига” бағишлаганман? Одамларда ҳар доим муҳтожлик бўлади, масиҳийлар эса уларга ёрдам беришга шай туришлари лозим. Худога бўлган севгимизни ва Унинг амрларига содиқ эканимизни эълон қилиб туриб, атрофимиздаги инсонларнинг муҳтожлигини инкор қилишга ҳаққимиз йўқ. Лекин ўзларини бутунлай Худонинг хизматига, Унинг иродасини англашга ва Унинг каломинини ваъз қилишга бағишлаган эътиборли етакчилар ҳам биз учун жуда муҳим. Бундай етакчилар Худонинг овозини эшитишга имкон берувчи ибодатда давом этишлари керак. Худо ўша пайт учун маълум вазиятларда Ўз халқига нима айтаётганини улар билишлари ҳамда Масиҳнинг танаси бўлган жамоатга Унинг номидан гапиришга тайёр бўлишлари керак. Бизлардан ҳеч биримиз фақат нон билан яшай олмаганимиз учун (ёки нон топишга имкон берувчи қобилиятларимиз билан) бизда ҳар доим ҳаёт нонини биз билан баҳам кўришга тайёр бўлган жамоат етакчилари бўлиши лозим.
Мен буни осон иш деб айтмаяпман. Кундалик жадвалимни тўлдирган кўплаб кундалик муаммолар Худонинг халқи учун ибодат қилишга, Муқаддас Битикларни синчиклаб ўрганишимга ва қўл остимдагилар учун Каломдан бирон жиддий кўрсатма тайёрлашимга вақт қолдирмаслигини жуда яхши тушунаман. Шунинг учун Отадан Ҳаворийлар фаолияти китобининг 6-бобида берилган ҳақиқатга мувофиқ ҳаракат қилишим учун жасорат ва лаёқат беришини ҳамдаа “озиқ-овқат тарқатиш” билан боғлиқ ишларни маҳаллий жамоатдаги эътиборли эркалар ва аёлларга топширишини сўрайман.
Ижозатингиз билан бу қандай кўриниши ҳақида бир ҳикоя айтиб берсам. Бир неча йиллар олдин бизнинг ретритда қатнашган бир чўпон билан танишиб қолдим. Унинг исми Жим бўлиб, унчалик катта бўлмаган жамоатнинг чўпони эди. У жуда ҳолдан тойган бўлиб, жамоатда тўлиқ хизмат қилиш ўрнига таълим бериш мақсадида чўпонлик хизматидан кетиш ҳақида ўйлаётган эди. (У Янги Аҳд таълимоти бўйича нуфузли университетда докторлик мақомини олгани учун профессорликка даъво қилиши мумкин эди.) Жим ўзининг бир ҳафталик чўпонлик хизматини таърифлаб берганида унинг гапларидан бошим айланиб кетди. Жамоатнинг ҳар бир йиғилишида унинг вазифаси қуйидагилардан иборат эди: оқсоқоллар кенгашида қатнашиш, ёшлар гуруҳида қатнашиш, Каломни ўрганиш гуруҳида иштирок этиш, аёллар гуруҳида қатнашиш, турли жамоатчилик маросимларида қатнашиш – буларнинг охири йўқ! Унинг ҳаёти қатор учрашувлар ва охири йўқ йиғилишлардан иборат эди. Унинг кундалик жадвалида Каломни ўрганиш, ибодат ёки дам олиш каби “бекорчиликка” умуман жой йўқ эди.
Жим илк ретритда Исо оломондан узоқлашиб, Худо билан ибодатда ёлғиз қолиш учун кимсасиз жойга бориб туриши ҳақида фойдали маълумотларни олганидан кейин у ҳам ҳар пайшанба тонгда ўз идорасида Худо билан ёлғиз қолишга қарор қилди. Бу вақтда у Худонинг Каломи ҳақида (кейинги бир неча ҳафта мобайнида ваъз қилиш учун керак бўладиган оятлар ҳақида) мулоҳаза қилишни ва ибодат қилишни режа қилди. Якшанба кунги йиғилишда у жамоатга ўзининг режалари ҳақида айтиб, пайшанба куни эрталаблари уни қўнғироқлар ёки ташрифлар билан безовта қилмасликларини илтимос қилди. Бундан ташқари, фавқулодда ҳолатларда қўнғироқ қилишлари мумкин бўлган одамнинг исми ва телефон рақамини ҳам эълон қилди.
Дастуримиз доирасидаги ретритда иккинчи марта иштирок этишга келган Жим анча тетик ва ғайратли эди. У ҳафтада бир маротаба эрталаблари Худо билан ёлғиз қолиш уни қутқарганини айтди. Ҳеч ким халал бермаган ҳолда Худо билан ёлғиз қолиш унинг руҳий ташналигини қандай қондирганини ва чўпонлик хизматини давом эттириши учун илҳом бағишлаганини ҳис қилган. Кундалик иш жадвалига ўзгартириш киритиши орқасидан бўлган кутилмаган ўзгаришлардан бири унинг ҳафталик маърузасига келувчи одамларнинг кўпайгани бўлди. Кейинчалик Жим Худо билан ёлғиз қолишнинг бошқа усулларини ҳам амалда қўллади: у хизмат давомида ҳам Худонинг ҳузурини бевосита ҳис қилишни хоҳлаганди. Бунда ҳам жамоат аъзолари унинг руҳан ўсаётганини, қолаверса, унинг чўпонлик хизматида ҳам ўзгаришлар бўлаётганини сезишди ва ижобий баҳолашди, шунинг учун унинг янгича ҳаёт тарзини чин дилдан қўллаб-қувватлашди. Эҳтимол, сизга ҳам шундай ўзгариш етишмаётгандир? Мен ҳем бунга муҳтож эканимни биламан ва ишончим комилки, Худонинг мадади билан ҳаммасини уддалайман.
ИБОДАТ - ЕТАКЧИНИНГ УСТИВОРИЛИГИ
Айрим масиҳий етакчиларга жамоатдаги хизмати учун ҳақ тўланади ва бу хизматлар уларнинг бутун вақтларини банд қилади. Бошқалари эса вақтларининг бир қисмини текинга хизмат қилишга сарфлашади. Чўпон сифатида мен Исонинг ибодатли ҳаёти ҳақида ўйламасдан туролмайман. Бунга мени нима жалб қилади? Келишмовчиликларнинг сабаби нима? Мисол учун, ибодат қай ҳолларда етакчиларнинг умумий мажбурияти ҳисобланади ва қай ҳолларда менинг шахсий мажбуриятим ҳисобланади? Ёки ибодатга менинг хизматим учун кимнингдир мажбурияти деб қарайманми? Айтайлик, мен – чўпонман, менинг вазифам фақат Калом ўқишдан иборат, улар эса “ибодатчилар”. Лекин Худо даъват қилан барча етакчилар ибодатчилар-ку. Ҳаворий Павлус ҳам шундай бўлмаганми? Исони-ку айтмаса ҳам бўлади! Ибодат – етакчиларнинг энг фойдали хизматларидан биридир, бизларнинг ҳар биримиз Худо бизга ишониб топширган инсонлар учун ибодат қилишга даъват қилинганмиз.
Хизмати учун ҳақ тўланадиган чўпон сифатида мен ўзимга савол бераман: ибодат – менинг хизмат вазифамми ёки фақат “ишдан бўш вақтимда” қилинадиган руҳий амалиётми? Менинг идорам – муҳим ишлар билан машғул бўладиган жойим. Бу ерда мен ҳужжатларни имзолайман, ваъз тайёрлайман, раҳбарлик вазифамни бажараман, тадбирлар режалаштираман, учрашувлар белгилайман, қўнғироқларга жавоб бераман – бир сўз билан айтганда, ишлайман. Наҳотки идорада ўтказилган вақт илк Жамоат етакчиларининг Калом ўрганиш, ибодат қилиш ва якдил бўлиш мақсадидаги йиғилишни эслатса (Ҳаворийлар 1:2 га қаранг)? Битта одам барча муаммоларни ҳал қила оладими ёки барча йиғилишларни ибодат руҳида ўтказа оладими? Масиҳийлар энг аввало бир-бирларига Масиҳдаги биродар сифатида, ундан кейингина Раббимизнинг содиқ ҳамкорлари ва хизматчилари сифатида муносабатда бўлишга ўргатган Павлуснинг амрларига итоат қиляпмизми (Колосаликлар 4:7-11 га қаранг)? Бизнинг йиғилишларимиз ҳамда учрашувларимиз Каломнинг бу устиворлигини акс эттирадими?
Ўз ҳаётини Филиппиндаги элчилик хизматига бағишлаган ва “Letters by a Modern Mystic” китобини ёзган Фрэнк Лаубах элчилик фаолиятининг бошида Худонинг ҳузурида бўлиш одатини ўзлаштиришга мажбур бўлди. Аввалига Лаубах ўзини “бегона юртда ёлғиз” деб атади. Унинг ихтиёрида бўш вақтлари кўп бўлиб, у бу вақтларни Худонинг ҳузурига ва хизматга диққат қилишга сарфлади. Бироз вақтдан кейин унинг ишлари кўпайиб, деярли туну-кун одамлар орасида эди. Шу муносабат билан у шундай ёзган:
«Шундай вазият бўлдики, мен икки йўлдан бирини танлашим керак эди: ё бутунлай Худони унутишим ёки қандайдир қилиб Уни содир бўлаётган воқеаларнинг бир қисмига айлантиришим керак эди. Одамларнинг кўзларига қараб ва сўзларини эшитиб туриб, сукунатда Худо билан узлуксиз мулоқот қилишни ўрганишга мажбур бўлдим. Олдимда турган вазифа бир умрлик тажрибаларим орасида энг мушкул вазифа эди. Лекин агар бу руҳий тажриба бир дақиқа ҳам бўш вақти бўлмаган инсонларга озгина бўлса ҳам фойда келтириши мумкин бўлса, у айнан мана шундай кескин ва оғир вазиятда ўз самарасини кўрсатиши керак.»
Лаубах тасвирлаган ҳолат – биз Худо билан узлуксиз муносабатни ривожлантиришга уринаётган ҳақиқий оламнинг тасвиридир. Кимдир худди роҳибларга ўхшаб ёлғизликда яшайди, лекин жуда кўпчилик ташқи оламнинг суронли талаблари исканжасида қолган. Биз идорада ишлаганда ҳам, етакчилар йиғилишини ўтказганда ҳам ёки қўшнилар билан зиёфат қилганда ҳам, хуллас қаерда бўлса ҳам Худо билан ёлғиз қолиш учун вақт ажратишга ўрганишимиз мумкин. Бундай шиддатли оламда яшашга даъват қилинганимиз учун биз қандай қилиб бўлса ҳам Худо билан шошмасдан сайр қилишни ва У билан шошма-шошарликсиз ҳамкорлик қилишни ўрганишимиз лозим.
Ижозатингиз билан бу бобни ибодат билан якунласам: Раббим Исо, ер юзидаги ҳаётингда ҳамда боқийликдаги ҳаётингда бўлганидек, мен ҳам Ота билан яқин муносабатда бўлишни жуда хоҳлайман. Ўзим ўйлаб топган “Худога хизмат” усулларидан, “Мен сени севаман” ва “Мен сени юбораман” деб айтувчи Зотнинг овозини эшитишга тўсқинлик қиладиган одатларимдан халос қил. Омин.
ХУДО БИЛАН ШОШМА-ШОШАРЛИКСИЗ ЎТАДИГАН СОАТЛАР
- Худо ҳаётимизда ва жамоатимиз ҳаётида Унинг аҳамиятини чуқур англаб етишимизни қандай ривожлантиради?
- Атрофимиздаги одамларнинг саноқсиз эҳтиёжлари ҳамда умидлари ҳақидаги ташвишлар қандай қилиб бизни ибодат қилиш ва Муқаддас Битикларни ўрганиш учун вақт ажратишдан маҳрум қилади?
- Сиз учун ибодат сўзи нима билан боғлиқ: Худонинг ҳузурига келиш таклифи биланми ёки бундай руҳий тажрибанинг етишмагани учун айбдорлик ҳисси биланми? Қандай қилиб ибодатни бизни чексиз севадиган ва биз билан муносабатда бўлишдан завқланадиган Зот билан яқинликка айлантириш мумкин?
Книга на Узбекском языке: Жизнь без спешки (Алан Фадлинг )
"Я нахожусь в процессе исцеления от зависимости. Не наркотической, нет, но не менее губительной: от спешки…" - с такого признания начинает свою книгу Алан Фадлинг и далее описывает собственный путь избавления от этого недуга, которым страдает современный мир, путь подражания ритму жизни Иисуса Христа.
Автор подтверждает, мы призваны работать. Продуктивность - не грех, но стремление всё больше повышать продуктивность нашего труда может сгубить нас. Как же найти баланс между нашим призванием работать и необходимостью отдыхать? В этой книге вы найдёте ответ на этот вопрос. По мнению автора, вечно спешащие люди лишь напрасно тратят силы, изматывая себя физически, эмоционально и духовно. То же самое происходит и с чрезмерно загруженными христианскими руководителями: они теряют духовные ориентиры, охладевают к молитве и упускают возможности, которые им предоставляет Бог. Автор предлагает брать пример с Иисуса Христа, Который, несмотря на интенсивное служение, вёл неторопливый образ жизни и уделял много времени уединенному общению с Отцом.
