Ўзбек тилидаги

ХАГГЕЙ

Кириш

Хаггей китоби милоддан аввалги 520 йилда Эгамиз ўз пайғамбари Хаггей орқали юборган хабарлар тўпламидир. Милоддан аввалги 520 йилгача яҳудийларнинг кўпчилиги Бобилдаги асирликдан қайтиб келган эдилар. Халқ йўлбошчилари яхши яшардилар, лекин қолганлар жуда қийин шароитларда яшаётган эдилар. Эгамиз Хаггейга, Маъбад қайтадан қурилмаганлиги сабабли, халқ шунчалик қийин аҳволда яшаяпти, деб айтади. Улар Эгамизнинг Маъбадига эътиборсизлик билан қарашлари Эгамизни ҳам ҳурмат қилмасликларини кўрсатарди, шунинг учун Эгамиз уларга барака беришни рад қилган эди.

Халқ Маъбадни қуришни бошлагандан кейин Эгамиз уларга барака беришга ва уларнинг юртига фаровонлик ато қилишга ваъда беради.

1–БОБ

Эгамизнинг Маъбадни қайтадан қуриш тўғрисидаги амри

¹Шоҳ Доро ҳукмронлигининг иккинчи йил, олтинчи ой, биринчи куни эди. Яҳудо ҳокими — Шалтиёл ўғли Зарубабелга ва олий руҳоний — Ёҳузадах ўғли Ёшуага пайғамбар Хаггей орқали Эгамиз қуйидаги сўзларини аён қилди:

^2-3— Сарвари Олам шундай айтмоқда: “Бу халқ: ‘Ҳали Эгамизнинг уйини қуришнинг вақти келгани йўқ’, деб айтади. ⁴Эй, Исроил халқи, Менинг уйим вайрон бўлиб ётганда сизларга ҳашаматли уйларда яшашнинг вақтими?!” ⁵Мана энди Сарвари Олам шундай айтмоқда: “Ўз аҳволингизга қараб, яхшилаб ўйлаб кўринглар–чи! ⁶Кўп экиб, кам ўрасиз. Овқат ейсиз–у, тўймайсиз. Ичасиз, аммо чанқоғингиз қонмайди, устингизга киясиз–у, исинолмайсиз. Ким пул ишласа, унинг пули йиртиқ ҳамёнга тушади.” ⁷Сарвари Олам шундай демоқда: “Ўз аҳволингизга қараб, яхшилаб ўйлаб кўринг, ахир! ⁸Тоғларга чиқиб, ёғоч олиб тушинглар–да, Менинг уйимни қуринглар. Мен уни кўриб завқланиб, улуғланаман, — дейди Эгамиз. ⁹— Кўп ҳосил олишни умид қилган эдингиз, мана кам олдингиз. Уйга олиб келганингизни сочиб юбордим. Нима учун? — демоқда Сарвари Олам. — Менинг уйим вайрон бўлиб ётган пайтда, сизлар фақат ўз уйингиз ҳақида ўйлаганингиз учун шундай қилдим. ¹⁰Сизларни деб осмондан шудринг тушмади, ер ҳам ҳосил бермади. ¹¹Мен далалар, қирли жойларга қурғоқчилик келтириб, дон, узум шарбати ва зайтун мойини қуритдим. Ердан чиққан барча ҳосилни йўқ қилдим, одамлар ва ҳайвонларни қийинчиликларга дучор қилдим. Инсонлар ўз қўллари билан қилган меҳнатларини пучга чиқардим.”

Халқ Худонинг буйруғига бўйсунади

¹²Шундан кейин Зарубабел, олий руҳоний Ёшуа ва асирликдан қайтиб келган барча халқ ўзларининг Эгаси Худога итоат қилишди. Ўзларининг Эгаси Худо юборган пайғамбар Хаггейнинг сўзларига қулоқ солишди, чунки улар Эгамиздан қўрқарди.

¹³Эгамизнинг элчиси Хаггей Унинг қуйидаги сўзларини халққа етказди:

— Эгамизнинг каломи шудир: “Мен сизлар билан биргаман.”

¹⁴Яҳудо ҳокими — Шалтиёл ўғли Зарубабелни, олий руҳоний — Ёҳузадах ўғли Ёшуани ва асирликдан қайтиб келган бутун халқни Эгамиз руҳлантирди, шунда улар ҳаммалари келиб, ўзларининг Худоси, Сарвари Оламнинг уйини тиклашни бошлашди. ¹⁵Шоҳ Доро ҳукмронлигининг иккинчи йил, олтинчи ой, йигирма тўртинчи кунида қайта қурилиш бошланди.

2–БОБ

Янги Маъбаднинг улуғворлиги

¹Ўша йилнинг еттинчи ой, йигирма биринчи кунида Эгамиз яна хабар юбориб, қуйидаги сўзларни пайғамбар Хаггейга аён қилди:

²— Яҳудо ҳокими — Шалтиёл ўғли Зарубабелга, олий руҳоний — Яҳузадах ўғли Ёшуага ва асирликдан қайтиб келган бутун халққа шу гапларни етказ:

³— Орангизда олдинги Маъбаднинг шуҳратини кўрганлар борми? Ҳозирги кўриниши қандай? Олдингиси билан солиштирганда буниси арзимаган бир нарсадай–ку, ахир! ^4-5Эгамизнинг каломи шудир: “Энди дадил бўл, эй, Зарубабел! Дадил бўл, эй, олий руҳоний Ёшуа!” Эгамиз айтмоқда: “Мана шу юртдаги асирликдан қайтиб келган халқ, дадил бўлинглар!” Сарвари Оламнинг каломи шудир: “Менинг Руҳим ҳали ҳам сизларнинг орангизда, қўрқманглар. Ишга киришинглар, чунки Мисрдан чиққанингизда сизларга берган ваъдамга биноан Мен сизлар билан биргаман.” ⁶Ахир, Сарвари Олам шундай айтмоқда: “Бирпасдан кейин яна осмону ерни, денгиз ва қуруқликни ларзага келтираман. ⁷Барча халқларни титратаман, уларнинг хазинаси шу ерга келтирилади.” Сарвари Олам айтмоқда: “Ўшанда Мен мана шу Маъбадни ҳашамат билан бой қиламан.” ⁸Сарвари Оламнинг каломи шудир: “Кумуш Меники, олтин ҳам Меникидир.” ⁹Сарвари Олам айтмоқда: “Бу Маъбаднинг кейинги шуҳрати олдингисидан ҳам улуғроқ бўлади.” Сарвари Оламнинг каломи шудир: “Мана шу ерда тинчлик ато қиламан.”

Итоаткорликдан келган барака

¹⁰Шоҳ Доро ҳукмронлигининг иккинчи йил, тўққизинчи ой, йигирма тўртинчи кунида пайғамбар Хаггей орқали Эгамизнинг қуйидаги сўзлари аён бўлди. ¹¹Хаггей руҳонийларга деди:

— Сарвари Олам шундай айтмоқда: “Руҳонийлардан Таврот бўйича қуйидаги ҳолатларни ажрим қилишни сўра. ¹²Агар бирортаси кийимининг этагида қурбонликдан олинган гўштни олиб кетаётган бўлса, ўша кийимнинг этаги билан нон, шўрва, шароб, зайтун мойи ёки бошқа озиқ маҳсулотига тегиб кетса, ўша нарса ҳам муқаддас ҳисобланадими?”

Руҳонийлар Хаггейга: “Йўқ”, — деб жавоб бердилар.

¹³Хаггей яна сўради:

“Агар бирортаси инсон жасадига теккани учун ҳаром бўлса–да, кейин айтиб ўтилган озиқ маҳсулотлардан бирига тегса, ўша нарсалар ҳаром ҳисобланадими?”

Руҳонийлар: “Ҳа”, — деб жавоб бердилар.

¹⁴Шунда Хаггей деди:

— Эгамизнинг қаломи шудир: “Мана шу одамлар ҳам, шу халқ ҳам олдимда шундай. Улар қилган ишларнинг ҳаммаси, улар келтирган ҳар бир назр ҳам ҳаром. ¹⁵Энди сизга нима бўлгани ҳақида ўйлаб кўринг. Менинг Маъбадимни қайта қуришни бошламасингиздан олдин нималар бўлгани ҳақида ўйлаб кўринг. ¹⁶20 чора дон оламан, деб хирмонга борганингизда у ерда фақат 10 чора дон бўларди. Хумдан 50 кўза шароб оламан, деб борганингизда эса фақат 20 кўза шароб топардингиз.” ¹⁷Эгамиз айтмоқда: “Меҳнатингизнинг барча самарасини йўқ қилай, деб гармсел, шира ва дўл юбордим. Шунда ҳам Менга қайтишни рад қилдингиз. ^18-19Аммо бугун, тўққизинчи ойнинг йигирма тўртинчи кунидан бошлаб, сизларга нима бўлиши ҳақида ўйланглар. Маъбадимнинг пойдевори ётқизилганига анча бўлди. Ўшандан бери, эккан уруғларингиз айтарли бир ҳосил бермаган бўлса ҳам, токларингиз, анжирларингиз, анорларингиз ва зайтун дарахтларингиз ҳеч бир ҳосил келтирмаган бўлса ҳам, бугундан бошлаб, Мен сизларга барака бераман.”

Эгамизнинг Зарубабелга берган ваъдаси

²⁰Ўша куни, ойнинг йигирма тўртинчи кунида Эгамиз яна хабар юбориб, қуйидаги сўзларни пайғамбар Хаггейга аён қилди:

²¹— Яҳудо ҳокими Зарубабелга айт: “Осмон ва ерни ларзага соламан. ²²Шоҳликларнинг тахтларини ағдараман, халқларнинг шоҳликларига барҳам бераман. Жанг аравалари ва уларнинг устидагиларни ағдараман. Отлар, чавандозлар йиқилади, ҳамма бир–бирининг қиличидан ҳалок бўлади.”

²³Эгамизнинг каломи шудир: “Эй, қулим, Шалтиёл ўғли Зарубабел, ўша куни, — демоқда Сарвари Олам, — сени ўз муҳр узугимдай қиламан, чунки Мен сени танлаганман.” Сарвари Оламнинг каломи шудир.