1 Эй биродарлар, юрагим орзу-армони ва Худодан ёлворган таваллойим – исроилликларнинг қутулишидир.
2 Уларнинг Худо йўлида ғайратлари борлигига гувоҳдирман. Бироқ бу ғайрат ҳақиқий тушунчага асосланган эмас.
3 Худонинг Ўзи одамларни оқлаб солиҳ дейишини улар англамасдан, ўз солиҳликларини ўрнатишга интилдилар, якка Ўзи одамларни оқлаб солиҳ деган Худога илтижо қилмадилар.
4 Масиҳ эса – Қонуннинг охиридир. Масиҳга эътиқод қилган ҳар бир гуноҳкорни Худо оқлайди.
5 Илоҳий Қонунга риоя қилиш билан ўзини оқламоқчи бўлганлар ҳақида Мусо пайғамбар бундай ёзган: «Қонунни бажо келтирган одам шу билан яшайверади».
6 Имонга таянган солиҳлик эса бундай сўзлаяпти: «Юрагингда: Осмонга ким чиқади? – дема (гўё Масиҳни ерга тушириш учун).
7 Ёки: Ернинг қаърига ким тушади? – дема» (гўё Масиҳни тирилтириш учун).
8 Оят нима дейди, эшит: «Калом сенга яқиндир, Сенинг оғзингу дилингдадир». Мана бу – биз тарғиб қилиб юрган имон каломи.
9 Агар сен Исони Раббим деб, оғзинг билан очиқ иқрор этсанг ва Худо Уни тирилтирганига чин юракдан инонсанг, нажот топасан.
10 Чунки оқланиш учун юрак билан эътиқод қилмоқ, қутулиш учун оғиз билан иқрор бўлмоқ лозимдир.
11 Тавротда ёзилганидай: «Унга эътиқод қилган ҳеч кимса уятга қолмас».
12 Бу масалада яҳудий билан ғайридин орасида фарқ йўқдир. Худди ўша Раб – ҳамманинг Раббидир. Исмини чақирганларнинг ҳаммаси учун У эҳсонга бойдир.
13 Чунки «Раббимиз исмини чақирадиган ҳар бир киши нажот топур».
14 Аммо улар инонмасдан туриб, Уни қандай чақирадилар? У ҳақда эшитмаган ҳолда, Унга қандай инонадилар? Тарғиб қилувчи бўлмаса, қандай эшитадилар?
15 Юборилмасдан туриб, Каломни қандай тарғиб қиладилар? – Тавротда ёзилганидек: «Нақадар гўзалдир эзгулик муждасин, Тинчлик Хушхабарин келтирган оёқлар!»
16 Ҳолбуки, Хушхабар келтирувчиларга ҳамма қулоқ солмади. Худди Ишаъё пайғамбар айтганидек: «Ё Раббий! Бизнинг хабаримизга ким ишонди?»
17 Шундай қилиб, имон – эшитишдан, эшитиш эса – Масиҳ каломини ваъз этишдан ҳосил бўлади.
18 Аммо мен шундай сўрайман: Улар эшитмадими? – Албатта, эшитдилар, мана Забурда қандай ёзилган: «Уларнинг оҳанги бутун дунёга ёйилди, Сўзлари эса ернинг тўрт тарафига етиб борди».
19 Яна сўрайман: Исроил билмас эдими? – Аввало, Мусо пайғамбар орқали Худо шундай деган: «Мен сизда халқим бўлмаганлар устидан рашк уйғотурман, Фаҳмсиз бир қавм ила ғазабингизни қўзғатурман».
20 Ишаъё пайғамбар эса Худо каломини жасурона гапириб деган: «Мени изламаганларга Ўзимни топтирдим, Мени сўрамаганларга Ўзимни зоҳир этдим».
21 Лекин Исроил ҳақида Худо шундай деган: «Мен бўйсунмас ва қайсар бир халққа Кун бўйи қўлларимни чўзиб турдим».
