1 Осиф саноси. Қўшиқ.
2 Эй Худо, сукут сақламагин, Жимжит бўлма, эй Худо, жим турмагин.
3 Душманларинг шовқин–сурон солмоқда, Ғанимларинг исён қилмоқда.
4 Айёрлик билан улар халқингга фитна қилади, Сен ардоқлаганларга қарши қасд қилади.
5 Улар айтар: “Қани, ўша халқнинг илдизини қуритайлик, То абад унутилсин Исроилнинг номи.”
6 Эдомликлар ва Исмоил авлодлари, Мўабликлар ва Ҳожар насллари,
7 Габол, Оммон ва Омолек халқлари, Тир халқи билан Филистия
8 Тил бириктириб, фитна қилади, Сенга қарши иттифоқ тузади.
9 Лут насли билан иттифоқ тузиб, Оссурия ҳам уларга қўшилган эди.
10 Мидиёнларни жазолаганингдай уларни жазола, Хишон дарёсида Сисаро, Ёбинни қирганингдай* жазола.
11 Улар Эн–Дўрда ҳалок бўлгандилар, Ерга ташланган гўнгдай бўлгандилар.
12 Орив ва Заёвдай қилиб, уларнинг йўлбошчиларини ўлдир, Барча шаҳзодаларини Зевах ва Залмунодай* қилгин.
13 Ахир, улар: “Худонинг ўтлоқларини Ўзимизники қилиб олайлик”, дедилар.
14 Эй Худойим, уларни хазондай совургин, Шамолдаги сомондай уларни учиргин.
15 Ўрмонни аланга ёндиргандай, Уларни бўронларинг ила таъқиб қил.
16 Тепаликларни олов билан куйдиргандай Уларни довулларинг ила даҳшатга сол.
17 Юзларини шармандаликдан қизартир, Токи улар, эй Эгам, Сенга интилсин.
18 Улар доим шарманда бўлиб, қўрқувга тушсин, Бадном бўлиб, йўқ бўлиб кетсин.
19 Улар билсин Эгамиз Сен эканингни, Ер юзида буюк ҳукмдор ёлғиз Сен эканингни.
