Урусла Марк. Яна қароқчилар қўлидами? - (21-боб) Китоб Ўзбек тилида
Yana qaroqchilar qo‘lidami? (Urusla Mark) O‘zbek tilida Audiokitob
Томнинг янги саргузаштлари, Шоҳ ўғли
МУНДАРИЖА
Кириш
Бу топшириқ – арзимаган иш!
Мирош
Вақт қўлдан бой берилди
Ҳаммаси бошқача
Туғилган кун байрами
Унинг қарори
Шерли узук
Ором
Қайғули хабар
Энди иккига бўлинган эмас
Қаср ва зулфин ортида
Уйдаги қийинчиликлар
Кенгаш олдида
Ўғирландилар
Биз олға борамиз
Никодимлар ибодатхонасида
Тоғда
Шоҳнинг амри
Софиянинг тарихи
Қудратлининг юзини бошқа тарафи
Жангнинг ғалати режалари
Қонун устози Каиафа
Халққа хабар
21 боб
Жангнинг ғалати режалари
Пастда, ҳовлида бешта от турганди! Онаси меҳмон кутиб олаяптими? Умид қилиш керакки, буни ҳеч қандай хавфсирайдиган жойи йўқ! Онасига чавандозлар яқинлашиб келаётгани ҳақида хабар беришмаганди – ёки улар бошқа йўлни билишармиди?
Катта‑катта сакрашлар билан Том пастга шошилди. Шу пайт уйдан икки киши чиқди: София ва қандайдир эркак. Бу жаноб Никодим бўлиши мумкинми? Ҳақиқатдан, бу ўша эди!
Улар қарши олиш учун бир‑бирлари томонга югуришди ва чин дилдан қучоқлашишди.
‑ Ахир сен Донатсан‑ку, ‑ менинг жияним! – деди кўзларида ёш билан Никодим. – Сени тириклигинг, бу ердалигинг қандай ажойиб! Бунга ақл бовар қилмайди!
‑ Менинг қутқарувчим, айнан сен, қариндошим, ўзимни тоғам бўлганинг қандай ажойиб! Шоҳимизнинг режалари нақадар буюк! – қувонарди Донат.
Аёл кишини овози гапни тўлдирди:
‑ Ҳамда сени, менинг азиз укам бу ерга кела олишинг вазиятларни бахтли туташуви қанчалар ажойиб!
Уйда, Том тоғасининг тўрт ошнаси билан базм қилиб ўтираркан, янада кўпроқ нарсаларни билиб олди. Никодим гапириб берарди:
‑ Бир неча кун олдин, ҳали шаҳарда бўлганимда, Софиядан, сени онангдан хат олдим, унда у қисқагина қилиб сени бу ерга келганинг ҳақида ёзганди. Шунингдек, Лора ва Мирошни баъзи қишлоқлардаги кутилмаган омад билан боғлиқ қувончли воқеалар ҳақида эшитдим. Бунинг устига қўлимга устоз Гамалиилнинг хабари тушиб қолди, бу хабар Кенгашнинг ҳамма аъзоларига юборилган. Бу хабарда Қудратлининг ўз ҳалқига буюк севги ва меҳр билан муносабат қилиши ҳақида Буюк китобдан кўплаб лавҳалар танлаб олинганди. Бу хабар бошқа одамлар орасида ҳам тарқалган ва бу уларни жуда руҳлантирди. Хабарни мазмуни шунчалар ишончли эдики, ҳар тарафга ёйилиб кетди, уни кўриш ва эшитиш учун қалъага ҳар куни одамлар келишарди. Уларни айтишлари бўйича, кекса устоз бундан шунчалик таъсирланган эдики, ҳар сафар Қудратлининг меҳрибонлиги ҳақида гапирганда кўзларига ёш келарди.
Мен ўзимнинг хурсандлигимни ва қувончли воқеаларни яшира олмайман. Жасурлик улашиш учун бу ҳақида ўзимнинг баъзи содиқ дўстларимга айтиб бердим, чунки бизнинг шароитимизда ҳали бери яхши томонга ўзгариш бўлмайдигандай туюларди. Лекин улар мен сўрагандай сир тута олишмади ва ҳайрат билан эшитганлари ҳақида бошқаларга етказишди, янгилик яшин тезлигида устоз Гамалиилнинг буйруғи бўйича менинг уйимни махсус равишда қўриқлаётган аскарларгача етиб борди.
Улар Донат – руҳонийнинг ўғли эканлигини, шерни тасвири тушган узукнинг соҳиби – тирик ва Муқаддас тоғда эканлигини билиб, ‑ тавбасига таяниб уйимга келишди ва мени ҳамфикрларим бўлишди. Шунинг учун мен кечаси шаҳардан чиқдим ва бошқача иш тутиб, бу ерга кела олдим. Афсуски, мен хотиним ва болаларимни хавфсизлиги учун ўз ерларимни ҳам айланиб ўтишимга тўғри келди, чунки улар билан кўришиш менга таъқиқланган. Бироқ уларга хат юбордим, умид қиламанки, уларга хатим етиб борган.
‑ Энди келгуси қиладиган ишларимизни гаплашиб олишимиз керак, ‑ деди Фолькмар, тўрт ошнадан бири, улар Никодимни энг яқин дўстлари бўлиб, Никодим каби ҳарбийлар эди.
Шу пайтгача улар гоҳида Донатга, гоҳида уни онасига ҳайратли назар билан қарашиб, жимгина эшитишарди. Фолькмар бир йўталиб, гапини давом этди:
‑ Бу ерга келаётганимизда, қандай йўл тутсак яхши бўлиши ҳақида ўйлаб келдик. Жангларни режалаштириш бўйича бой тажрибамизга асосланган ҳолда, қуйидагиларни таклиф қилмоқчи эдик...
Шу пайти уй бекаси жилмайиб, уни гапини бўлди:
‑ Мени авф этгайсиз, жаноб Фолькмар! Ғамҳўрлигингиз учун сиздан миннатдормиз, бироқ Донатни юборган Буюк шоҳ бу вазиятда қандай ҳаракат қилиш кераклиги ҳақида айтди.
Аёл ўғлига далда нигоҳлари билан қаради. Ўғил давом этди:
‑ Мен Муқаддас тоғда бўлганимда Қудратли менга бу борада қуйидаги мазмунга эга катта бўлмаган хабарни билдирди:
“Қўшин ва куч билан эмас,
лекин менинг майин нафасим орқали!”
“Унинг нафаси?” Жаноб Никодимнинг тўрт ҳарбий ошнаси гангираб бир‑бирларига қарашди. Улар бу хилдаги тактика ҳақида ҳаётида биринчи марта эшитишаётганди. Бироқ Никодимнинг ўзи бу сўзларни мазмунини тушунган кўринади, ижобий маънода бошини чайқади:
‑ Уйимда узоқ вақт қамалиб ўтирганимда, вақтимни Буюк китобдан Қудратли ҳақида кўпроқ билишга кетказдим. Ундан мен ҳайратда қолдирадиган дараждаги батафсилликларни очдим, шу ўринда жанг олиб бориш ҳақида ҳам. Ҳақиқатдан, мен у ердан қадимги замонларда ғалаба қандай шаклда эришилгани ҳақида билиб олдим. Ҳайратда қолдирадиган даражадаги ғалабалар – ҳатто энг заифлар орқали, баъзида мутлақо жангсиз, бир куни ҳатто фақатгина ғалабакор қўшиқлар орқали.
Мен учун, ҳарбий бўлинманинг командири сифатида аввалига бу нафақат тушунарсиз, балки иложсиз кўринди! Лекин қалбимда буларни ҳаммаси эртак эмаслигини билардим, демакки биз одатий жанг стратегиясини ўзгартиришимиз керак. Кечиринглар дўстларим, бу ерга келишда сизларга бу ҳақида хабар бермадим. Мен аввалига бу фикрлар чарганимдан ёки ёшим бир жойга бораётганидан келмаётганлигига амин бўлишим керак эди. Бироқ сенга Донат, Муқаддас тоғда келган сўз ўша йўнилишни кўрсатаяпти!
‑ Тўғриси, бу бизнинг қўлимиздан қуролни олиб қўйяпти, ‑ бироз афсусланиб гапирди Фолькмар.
Қолган жангчиларни юзларида ишончсизлик бор эди.
‑ Ахир, бу ерда ўтириб қандайдир шабадани кутиб ўтира олмаймиз! – минғиллади қари Данкварт.
Бироқ шу пайти жаноб Никодимнинг ҳаёлига уни анчадан бери безовти қилиб келаётган бир фикр келди. Ваниҳоят, Жаноб Никодим бу саволга жавоб олиш умидида уни ҳозироқ бериши мумкин эди:
‑ Донат, шундай бўлиши мумкинми, сен олиб келишинг керак бўлган хабарни мазмуни орқали қандай қилиб Қудратлини ўзини ёрдами билан ғалабага эришиш мумкинлиги ҳақида кўпроқ била оламизми? Бу хабарни бизга айтишингга ижозат этилганми?
‑ Ҳўжайин, сен нима деб ўйлайсан? – юрагида сўради Том.
Жавобига Том юрагида тинчлик ва ҳатто катта хурсандчилик топди. Шундай қилиб, у шоҳни хабарини учинчи марта айтди:
“Сизлар – мени севикли фарзандларимсизлар!
Юрагимга ёпишиб олинглар!
У сизларни ўзига чақираяпти!”
‑ Қудратли буни сен орқали бизга айтаяптими?! – ҳайратланиб шивирлади Фолькмар.
Қолганлар узоқ вақт жим туришди. Уларни қалбларида қаршиликлар бўлаётганди. Шоҳларни буюги ҳақиқатдан шундай дейиши мумкинми? Бу қаттиққўл жангчилар бундай нарсаларни қалбига кирита олармиди?
Ҳаёлларида кўп нарса бунга қаршилик қиларди. Улар, энг аввало эркаклар‑ку! Ахир у ерда ҳам, бу ерда ҳам юрак ҳақида одатда аёллар гапириб юришади, лекин бу эркакларга хос эмас. Охир оқибат, улар ҳарбий командирлар эди. Шундай лавозимни эгаллаб турган бир пайтда, юрагини бундай нарсага ўрганиши мумкин эмасди. Бу уларга топширилган нарсани умуман тескариси эди! Бундан олдин қилган ишлари билан бошқаларни кўзига қандай кўринади? Улар умуман – бутун ҳаёти давомида ҳеч қачон бундай нарсаларни эшитишмаганди! Шунингдек, мамлакатидаги катта олимлардан ҳам эшитишмаганди.
Бироқ афтидан, шоҳнинг хабари кўп йиллар давомида уларнинг юрагини ўраб олган темир қопламлардан кучлироқ чиққан кўринади. Улар олдинги нарсаларни эслашни бошлаганда, юракларига қандайдир юмшоқлик ва иссиқлик келди. Ахир Қудратли олдин айнан шундай бўлган, фақат буни ҳамма эсдан чиқаришга улгуришганди. Биринма кетин, ич‑ичида бўладиган нарса бўлишига, юраклари жавоб беришига ижозат беришарди – аввалига секин, кейин кучлироқ ва кучлироқ Ваниҳоят, улар шундай тушунчага келишдики, ушбу ҳалқнинг ҳатоларига қарши курашнинг энг яхши йўли–бу шоҳнинг ўзидан чиққан сўз ва одамларнинг бу сўзлар амалга ошишига ишончидан бошқа ҳеч нарса эмас экан.
Биринчи бўлиб Никодимнинг қалбида қувонч пайдо бўлди, чунки Қудратли узоқ, қаттиққўл, жазокор эмаслиги ҳақидаги ҳис‑туйғулари шу ерда ўз тасдиғини топди. Қудратли уларни ҳатто “севимли фарзандларим” деб атади! У олдин ҳеч қачон бундай нарсани эшитмаганди ва бу одам Қудратлининг юрагига ёпишиб олишга таклиф этилганди. Юраги уни чақирарди! Шунда у бу таклифга, ўғил бўлиш таклифига дарҳол жавоб бериши керак эди. Бу чақириқни бир дақиқага ҳам кеч қолдирмаслик керак!
‑ Олдин, қачонлардир мен сенга бу саволни бергандим! – бошлади Никодим. – бугун эса нима қилишни билмоқчиман... Агар Қудратли бизга унинг юрагига ёпишиб олишга рухсат берса, ҳатто сўраётган бўлса, у ҳолда мен буни жону‑дилим билан қиламан, ‑ Донатга мурожаат қилди у.
‑ Энг яхшиси унга буни овоз чиқариб айтинг, ‑ жавоб берди Донат, ‑ у ўз таклифига сизнинг жавобингизни анчадан бери кутаяпти!
Бу кеча беш эркакнинг ҳаммаси юрагини шоҳга топширишди. Уларни биринма кетин, ўзининг оддий сўзлари билан уни хабарига ишонишини ва бугунги кундан бошлаб унинг фарзандлари бўлиб яшашни хоҳлашларини айтишлари жуда таъсирли эди. Шунингдек, София ҳам ўзининг – ўтимишини, ҳозирги вақтини ва келажагини – яна бир марта Қудратлининг қўлларига топширди.
Донат, ўшанда қалъанинг ибодатхонасида бўлгандай, уларни ҳар бирига қўлини қўйиб ибодат қилди ва ҳаётини Қудратлининг ҳукмронлигига топширди. Кейин эркаклардан иккитаси йиғлаб юборди. Улар буни узоқ ўн йилликлардан бери қилишмаганди. Кўз ёш орқали уларни қийнаётган кўп нарса ювилиб кетди. Улар юракларига тегиб, юмшатаётган иссиқ оқимдан жуда ҳайрон қолишганди. София ҳар қачонгидан ҳам қувноқроқ эди ва укаси Никодим билан болаларча гаплашарди.
Охири, жуда кеч бўлиб қолганида, аёл улар дам олишлари кераклигини эслатди ва тарқалишдан олдин улар яна бир марта Қудратлига миннатдорчилик билдиришни исташди. Донат буни Буюк китобда ёзилганидек, шоҳ ўғлининг сўзлари билан қилишлари мумкинлигини таклиф қилди.
Йигит бошлади:
“Бизнинг азиз Отамиз!
Сенинг исминг ҳаммадан юксак!
Сенинг ҳукмронлигинг келсин,
Сенинг ироданг бажо бўлсин...”
Бу матнни фақат София ва Никодим билашарди, бошқалар эса уни ҳеч қачон эшитишмаганди. Донат учун бу жуда даҳшатли эди. Бу мамлкатда одамлардан уларни ҳақиқий отаси ким эканлигини яширишарди! Шунинг учун, ҳозир бу ерда унинг номини эълон қилиш жуда муҳим эди.
Донат уйқуга кетаётиб, яна бир марта шивирлади:
‑ Авва, менинг ҳалқимга сен қандай бўлсанг, шундайлигингни билишига ижозат бер! Улар сени ҳақиқий юзингни кўришсин! Уларга юрагингни кўрсат!
Шу заҳоти, ишончга тўлган ҳолда яна қўшиб қўйди: ‑ Илтимос, тезроқ! Бироқ фақат сеннинг ироданг бўлсин!
Книга на Узбекском языке: - Снова у разбойников (Марк Урусла)
Во второй части трилогии вас ждет рассказ о новых приключениях Тома, получившего от царя ряд особо важных поручений.
Увлекательная история для подростков, повествующая о том, каким должны быть отношения молодого христианина с Богом, с людьми, а особенно с врагами.
Рекомендована подросткам, а также тем, кто занят духовным воспитанием молодёжи.
