Сторми Омартиан. Ибодатгўй Аелнинг Кучи (21-боб) Ўзбек тилида 
МУНДАРИЖА
Ибодатнинг кучи
1-боб. Раббий, мени Ўзингга жалб эт, йўлларингдан юришни ўргат
2-боб. Раббий, мени покла, менда имонли юракни ярат
3-боб. Раббий, менга кечиришни ўргат
4-боб. Раббий, доимо Сенга итоатли бўлишимни ўргат
5-боб. Раббий, шайтон билан курашувимда иродамни мустаҳкамла
6-боб. Раббий, фикрларимни назорат қилишни ўргат
7-боб. Раббий, ҳаётимнинг барча жабҳаларида менга йўл кўрсат
8-боб. Раббий, Сенинг Каломингни чуқурроқ англашда менга ёрдам бер
9-боб. Раббий, ҳаётимда тартиб ўрнатишимга ёрдам бер
10-боб. Раббий, Сенинг ҳақиқий сажда қилувчинг бўлишимга ёрдам бер
11-боб. Раббий, меҳнатимни марҳаматла
12-боб. Раббий, Сенинг Руҳинг ҳосилини келтиришимга ёрдам бер
13-боб. Раббий, мени покликда ва ҳалолликда сақла
14-боб. Раббий, Ўзинг мени даъват қилган ишларга муносиб айла
15-боб. Раббий, одамлар билан тўғри мулоқот қилишимга ёрдам бер
16-боб. Раббий, доим Сени эшитишимга, Сенинг истагингни бажари шимга ёрдам бер
17-боб. Раббий, мени ва мен учун ардоқли бўлган нарсаларни сақла
18-боб. Раббий, тўғри йўл танлашда менга донолик ато эт
19-боб. Раббий, турли ёвузликлардан мени халос қил
20-боб. Раббий, мени салбий қарашлардан халос қил
21-боб. Раббий, ғам-ташвиш лаҳзаларида мени юпат
22-боб. Раббий, гуноҳга қарши туришим учун ёрдам бер
23-боб. Раббий, менга шифо бер, баданимни озода сақлашни ўргат
24-боб. Раббий, мени сохта қўрқувдан қутқар
25-боб. Раббий, Сенга қилган хизматим орқали одамларнинг меҳрини уйғотишимга ёрдам бер
26-боб. Раббий, менинг оғзимдан фақат ҳаётбахш сўзлар чиқсин
27-боб. Раббий, ишончим тоғларни суриб юборадиган аёл бўлишимга ёрдам бер
28-боб. Раббий, Масиҳга ўхшашим учун менга ёрдам бер
29-боб. Раббий, ўтмишимдан мени озод қил
30-боб. Раббий, ўзим учун тайёрлаган келажакка мени бошла
21-боб Раббий, Ғам-ташвиш лаҳзаларида мени юпат
Ҳар гал мен булутли ва ёмғир пайтида самолётда учишимга тўғри келганда, самолёт қуюқ булутларни тешиб ўтиб тепага кўтарилганидан ва тепадаги бир неча милларга чўзилиб кетган коинот қуёшнинг порлашию осмоннинг мовийлиги гўзал қилиб турганидан ҳайратланаман. Мен кўпинча энг ёмон ҳавода ҳам бўрон ва довулдан юқорига кўтарилиб, ажойиб ва тинч оламга тушиш мумкинлигини эсимдан чиқариб қўяман.
Бизнинг руҳий ва маънавий ҳаётимиз кўпинча ана шундай манзарани эсга солади. Қуюқ қора булутларга ўхшаган мусибат ва қайғулар, кураш ва азоб-уқубатлар осмонни босиб бизнинг бошимиз узра турганда бизлар ҳеч нимани кўрмаймиз. Ва узоқ тепада сокинлик ва тинчлик ҳукм суришига, ёруғ бўлишига ишониш ҳам қийин. Агар биз ҳаётимизнинг шундай оғир пайтида Худонинг қўлини маҳкам тутсак, У бизни барча кулфатларимиздан озод қилиб юқорига, биз учун ҳозирлаб қўйган шарт-шароитлари бисёр, ёруғ, иссиқ ва бехавотир жойга олиб чиқади.
Юпатгувчи — бу Муқаддас Руҳнинг яхши кўрган исмларидан бири (қаранг: Юҳ. 14:26). Қуёшдан ёруғлик сўрашга эҳтиёж бўлмаганидай, Муқаддас Руҳдан овутишини сўрашга зарурат йўқ, чунки Унинг Ўзи ҳақиқий нажоткордир. Фақат бизларни Ундан айириб турган тўсиқлардан нари кетишимиз даркор. Оғир мусибат пайтида биз Раббийдан Унинг улкан тасаллисини бизга ҳадя қилишини ибодат қилиб сўрашимиз керак.
Оғир мусибат ҳаётда ҳамманинг бошига тушади. Дард ва йўқотиш-ҳаётимизнинг бир қисмидир. Ҳаётимизда учрайдиган мусибатларнинг сабаби жуда ҳам кўп, аммо биз Худога илтижо қилсак, У ҳар доим бизнинг ёнимизда бўлиб мусибатимизни марҳаматга айлантиради. Агар мусибат бизнинг ҳаётимизни бойитишини тушуниб етсак, унда биз мусибатларни енгиб ўтиб, синовларда бизнинг имонимиз мустаҳкамланиб бораётганини англаймиз.
Ҳаётимизда учраб турадиган қийинчиликларнинг ҳақиқий тўрт сабаби
1. Худованднинг шон-шуҳрати намоён бўлиши ва бизларда очилиши учун баъзида қийинчиликлар содир бўлади. Исо туғма сўқир одамнинг олдидан ўтиб кетаётганда, Унинг шогирдлари Исодан: «Бу одамнинг кўр бўлиб туғилиши унинг ёки ота-онасининг қилган гуноҳларига берилган жазо эмасми?» — деб сўрашди. Исо шундай жавоб берди: «Бунда на ўзи гуноҳкор, на ота-онаси, балки Худонинг ишлари унда намоён бўлиши учун у кўр туғилган» (Юҳ. 9:3). Биз у ёки бу ҳодиса ҳаётимизда нима учун содир бўлаётганини тушунмаймиз. Ва, балки Худовандга мурожаат этмасак, асл сабабини ҳеч қачон билмаймиз. Аммо талофотлар гирдобида Худони ёрдамга чақирсак, У келади ва Унинг шон-шуҳрати сизда намоён бўлади.
2. Худо қийинчиликлардан бизни поклаш учун фойдаланади. Муқаддас Китобда шундай дейилган: «Масиҳ биз учун жисман азоб чекиб, ўлди. Сизлар бундан ўрнак олинглар. Чунки жисман азоб чеккан киши бошқа гуноҳ қилишни бас қилади» (1 Бут. 4:1). Демак, бундан шундай хулоса қилиш мумкин: жафо-уқубатларда бизнинг гуноҳларимиз ва манманлигимиз «куйиб кул бўлади». Худо бизнинг ҳаётимизга синовларни ўзимиз учун эмас, У учун қандай яшашимиз кераклигини, ўзимизни эмас, Унинг иродасини қандай бажариш кераклигини ўргатиш учун юборади. Баъзида бу жуда мушкул ва оғир, аммо Худо «эса Ўзининг муқаддаслигидан баҳраманд бўлишимизни» хоҳлайди (Ибр. 12:10). Худо бизни ўз хоҳиш-истагимиздан воз кечишимизни, ҳаётимизда энг керакли ва муҳим бўлган Унга интилишимизни истади.
3. Худо бизни тарбиялаш учун қийинчиликлар яратилишига имкон беради. «Ҳар бир танбеҳ ҳозирги замонда севинч эмас, қайғу бўлиб кўринади. Аммо шу тариқа тарбияланганлар учун кейин солиҳлик ва тинчлик самараси униб-ўсади» (Ибр. 12:11). Раббийнинг сабоғи бундай самара келтириши учун барча азоб-уқубатлардан ўтишга тайёрмиз, Худованднинг бу ниятини амалга оширишда Унга тўсқинлик қилмай, аксинча Уни қўллаб-қувватлашимиз лозим. «Ўғил сифатида сизга айтилган бу матални унутибсизлар: «Эй, ўғлим, Худованднинг танбеҳига эътиборсиз қарама, У сени мазаммат қилганда сулайиб кетма. Худованд севган кишининг адабини берар, ўғлим деб билган ҳамманинг чорасини кўрар» (Ибр. 12:5-6).
4. Баъзида биз душман тўрига тушиб қоламиз. Сизнинг бахтсизлигингиздан душманингиз хурсанд, зеро унинг мақсади — сизнинг ҳаётингизни барбод қилмоқ. Баъзида сиз шундай салбий ҳолатларни — аччиқ, дард-алам, ғам-қайғу ҳисларини кечиришингиз сабабчиси душманингиз. Аммо бунда на сизнинг, на бошқанинг айби бор. Фақат сиз ўз ишончингиз — дард-аламда Худони улуғлаб овунишингиз мумкин. Ана шундагина У сизнинг душманларингизни йўқ қилади, сиз тасаввур қила олмаган даражада сизнинг ҳаётингизни ўзгартиради. Худо сиз Унинг кетидан боришингизни хоҳлайди, мушкул аҳволда қолганингизда Унга батамом ишонишни У сизга ўргатади.
Кулфат бизга фойдали эканлигини ҳеч ким эшитгиси келмайди. Бошимизга тушган дард, фожеа, йўқотиш ва ҳафсала пир бўлиши охир оқибатда бизга фойда келтиради. Жафо-уқубатда кечираётган дардимизни ҳеч ўйламасдан туролмаймиз. Аммо доим бизга ёрдамга Келгувчи Муқаддас Руҳ бор. Муқаддас Китобнинг баъзи бир таржималарида У Юпатувчи, деб аталган: «Мен Отамга мурожаат қиламан ва У то абад сизлар билан қоладиган Бошқа Юпатгувчини юборади. Бу Юпатувчи — Ҳақиқат Руҳидир. Дунё Уни қабул қила олмайди, чунки Уни на кўради, на билади. Сизлар эса Уни биласизлар, чунки У сизлар билан доим биргадир, У ичингизда яшайди» (Юҳ. 14:16-17). Биз Муқаддас Руҳга ёрдам ва тасалли сўраб мурожаат қилганимизда, У нафақат биздан ёрдамини аямайди, балки бизни Ўзига яқинлаштиради. Биз «йиғлаётганлар» каби бахтлимиз, чунки У бизларга тасалли беради (қаранг: Матто 5:4).
Бир нечи йил олдин яқин дугонам рак касалидан вафот этганда, мени қайғу эзиб ташлади. Мен у билан болалигимиздан дугона эдим, бундай йўқотишга қандай чидаш мумкинлигини мен тасаввур қила олмасдим. Энг оғири мен учун у дафн қилинган куни бўлди. Бундай йўқотишга мен кўника олмас эдим, кўзларимдан ёшларим дарё каби қуйилиб оқарди. Унинг устига менинг қўлимда дугонамнинг саккиз ёшли ўғли қолганди. Ўзимнинг икки фарзандимдан (ўшанда болаларимнинг каттаси — 8 ёшда, кичиги — 6 ёшда эди) ташқари бу болакайга ҳам ғамхўрлик қилишим керак эди. Бундай тушкунликдан чиқишим учун Худодан ибодат қилиб ёрдам сўрадим, унинг устига дугонамнинг ўғлига ҳам ҳамдард бўлишим керак эди. Ҳар гал Худодан ёрдам сўраб илтижо қилганимда, У менинг ибодатимга жавоб қайтарарди. Мен эса ҳар куни ибодат қилардим.
Ҳар гал сиз ўз қайғуларингиздан устун келганингизда, сизнинг имонингиз кучайиб, Раббийнинг нуридан, меҳрибонлигидан ва тинчлигидан баҳраманд бўлаверасиз. Дард-аламда Худо ҳар доим сизни юпатади, марҳаматлайди ва ўзгаларнинг ғамига раҳмдиллик қилишни ўргатади. Агар сиз Худованднинг ҳузурида яшасангиз, Унинг шон-шуҳрати сизда намоён бўлади.
Ибодат
Эй, Раббий, менинг ҳаётимда қандай зулмат ҳукм сурмасин, Сен доим порлаб турган нур эканлигингни эслаб юришимга ёрдам бер. Мени қоплаган қора булутлар қандай бўлишидан қатъий назар, Сен мени офатлар узра кўтариб менга хотиржамлик ато этасан. Фақатгина ёлғиз Сен мени йўқотишлардан ҳалос этасан ва қалбимдаги бўшлиқни Ўз марҳаматинг ила тўлдирасан. Фақат Сен мени ғам-қайғудан қутқара оласан, кўз ёшларимни қуритасан. «Илтижо қилганимда, менга жавоб айлагин, эй, менинг одил Худойим! Танг қолганимда Ўзинг нажот бергансан; яна менга меҳрибонлик кўрсатгин, ибодатимга қулоқ бергил!» (Забур 4:2).
Дард-ҳасратда доим мен билан бўлишингни Сендан илтижо қиламан, чунки оғир пайтларда мен тушкунликда қолмай, бардам, кучли бўлишни хоҳлайман. Турли шубҳа-гумонларга берилмай, имоним бут бўлишини истайман. Тушкунликда қолмай, синаш пайтида мени умид тарк этмаслигини хоҳлайман. Сенинг ҳақиқатингда маҳкам туришни ва турли ҳис-туйғуларга берилиб кетмаслигимни Сендан ибодат қилиб сўрайман.
Ёмон хабарлардан қўрқмаслигим учун Сендан миннатдорман, чунки «умидим Худовандда, собитдир юрагим» (қаранг: Забур 111:7). Сен «жонимни ўлимдан, кўзимни ёшдан, оёғимни қоқилиб кетишдан сақлаганинг учун, эй Раббий, шукроналар айтаман. Сенинг орқангдан умид қилиб эргашиб юрганим учун ва «ўлмасдан яшайверишим, Худованднинг ишларини хабар қилишим» учун (Забур 117:17) Сенга миннатдорчилик билдираман. Ҳатто «жоним ғам-ғуссадан адо бўлса ҳам», Сендан илтижо қиламан, «Каломинг билан мени мустаҳкамлагин» (қаранг: Забур 118:28).
Эсимдан чиқармай, ҳар доим Сенга миннатдорчилик билдиришимга ва Сен ҳамма жойда Шоҳ эканлигингни эслаб юришимга менга ёрдам бер. Мен доимо гуноҳларим учун Сен қурбон бўлганингни, мен Сенга тегишли эканлигимни, менга бундан ортиқ нарса керак эмаслигини эслаб юрайин. Раббий, мен шуни аниқ биламан: сувдан юрганимда Сен мен билан бирга бўласан, дарё мени ютиб юбормайди; оловдан ўтаётганимда, у мени куйдирмайди (қаранг: Ишаё 43:12). Бу шундай, чунки Сен беғуборсан, Сен Ўз Муқаддас Руҳингни мени юпатишга ва менга ёрдамлашишга юборгансан. Эй, умид Худоси, илтижо қиламан, мени севинч ва тинчлик билан шод қилгин, ва «Муқаддас Руҳ кучи ила бизларни умидга бой қилгин» (Рим. 15:13). Ўз Муқаддас Руҳингни менга Ёрдамчи ва Юпатгувчи қилиб юборганинг учун, Сендан миннатдорман. Оғир пайтларда менга бу ҳақда доимо эслатиб туришинг учун ибодат қиламан.
МУҚАДДАС КИТОБДАН
сизнинг ибодатларингизни таъсирчан қиладиган оятлар
Эй севганларим, сизларни синаш учун бошингизга келаётган оташли имтиҳонни ажиб воқеа деб, ҳайрон бўлманглар. Аксинча, Масиҳнинг қанча азобларига шерик бўлаётган бўлсангиз, шунча хурсанд бўлинглар! Шунда У шон-шараф ила осмондан тушиб зоҳир бўлгач, кўнглингиз яна кўпроқ қувончларга тўлади.
1 Бут. 4:12-13
Худо ҳар хил меҳру иноятнинг манбаидир. Исо Масиҳ орқали У бизни Ўзининг абадий, улуғвор жаннатига даъват этган. Қисқа бир муддат азоб чекканингиздан кейин, Ўзи сизларни мақсадингизга эриштиради, куч-қудратли, саботли ва мустаҳкам қилиб қўяди.
1 Бут. 5:10
Эгамизга умид боғла, Дадил бўл, юрагингга далда бер, Эгамизга умид боғла!
Забур 26:14
Руҳан камбағал бўлганлар бахтлидир, Чунки Осмон Шоҳлиги уларникидир. Йиғлаётганлар бахтлидир, Чунки улар тасалли топур.
Матто 5:3-4
Исроилни барча гуноҳларидан Қутқарадиган Унинг Ўзидир.
Забур 129:8
Книга на узбекском языке: Сила молящейся женщины (Сторми Омартиан)
