Сторми Омартиан. Ибодатгўй Аелнинг Кучи (28-боб) Ўзбек тилида 
МУНДАРИЖА
Ибодатнинг кучи
1-боб. Раббий, мени Ўзингга жалб эт, йўлларингдан юришни ўргат
2-боб. Раббий, мени покла, менда имонли юракни ярат
3-боб. Раббий, менга кечиришни ўргат
4-боб. Раббий, доимо Сенга итоатли бўлишимни ўргат
5-боб. Раббий, шайтон билан курашувимда иродамни мустаҳкамла
6-боб. Раббий, фикрларимни назорат қилишни ўргат
7-боб. Раббий, ҳаётимнинг барча жабҳаларида менга йўл кўрсат
8-боб. Раббий, Сенинг Каломингни чуқурроқ англашда менга ёрдам бер
9-боб. Раббий, ҳаётимда тартиб ўрнатишимга ёрдам бер
10-боб. Раббий, Сенинг ҳақиқий сажда қилувчинг бўлишимга ёрдам бер
11-боб. Раббий, меҳнатимни марҳаматла
12-боб. Раббий, Сенинг Руҳинг ҳосилини келтиришимга ёрдам бер
13-боб. Раббий, мени покликда ва ҳалолликда сақла
14-боб. Раббий, Ўзинг мени даъват қилган ишларга муносиб айла
15-боб. Раббий, одамлар билан тўғри мулоқот қилишимга ёрдам бер
16-боб. Раббий, доим Сени эшитишимга, Сенинг истагингни бажари шимга ёрдам бер
17-боб. Раббий, мени ва мен учун ардоқли бўлган нарсаларни сақла
18-боб. Раббий, тўғри йўл танлашда менга донолик ато эт
19-боб. Раббий, турли ёвузликлардан мени халос қил
20-боб. Раббий, мени салбий қарашлардан халос қил
21-боб. Раббий, ғам-ташвиш лаҳзаларида мени юпат
22-боб. Раббий, гуноҳга қарши туришим учун ёрдам бер
23-боб. Раббий, менга шифо бер, баданимни озода сақлашни ўргат
24-боб. Раббий, мени сохта қўрқувдан қутқар
25-боб. Раббий, Сенга қилган хизматим орқали одамларнинг меҳрини уйғотишимга ёрдам бер
26-боб. Раббий, менинг оғзимдан фақат ҳаётбахш сўзлар чиқсин
27-боб. Раббий, ишончим тоғларни суриб юборадиган аёл бўлишимга ёрдам бер
28-боб. Раббий, Масиҳга ўхшашим учун менга ёрдам бер
29-боб. Раббий, ўтмишимдан мени озод қил
30-боб. Раббий, ўзим учун тайёрлаган келажакка мени бошла
28-боб Раббий, Масиҳга ўхшашим учун менга ёрдам бер
Яқинда мен бир қавмбошининг оби-ҳавоси иссиқ, иқлими эса нам бўлган дунёнинг бир чеккасида ибодатхона қургани тўғрисида ҳикояни эшитиб қолдим. Ўша кичкина қишлоқчага келгач у ерда яшайдиган аҳолининг ташқи кўринишидан танишим данг қотиб қолибди: эркаклар қип-яланғоч бўлиб, фақат белларида ингичка арқонга ўхшаган мато ўралган, аёллар ҳам белларигача яланғоч юришар экан. Аввалам бор қавмбоши хотини билан биргаликда аёллар ўртасида кийиниш маданияти тўғрисида суҳбат олиб боришибди. Қавмбоши аёллар учун футболкалар олиб келишни буюртирибди. Тез орада қишлоққа футболкалар келтирилибди.
Ҳар бир аёл биттадан футболкага эна бўлибди. Улар бундай ҳодисадан жуда ҳаяжонланишибди, тезлик билан совғаларни эртага кийиб келамиз, деб уйларига олиб кетишибди. Кейинги куни эрталаб қавмбоши ва унинг хотини ҳамма тўпланганда олдингидан ҳам кўра қаттиқроқ ҳижолат тортишибди, чунки маҳаллий аҳоли аёллари устиларига кийган футболкалардан иккитадан катта тешик очиб, кўкрагларини футболканинг устига чиқариб олишибди.
Бу ҳикояни эшитиб, мен роса кулдим, кейин ўйланиб қолдим: Худо бизларга неча маротаба баданимизни парвариш қилиб беркитиб юришимиз учун кийим беради. Биз бўлсак, кийимни ўзимизга ёқмаган қисмларини кесиб ташлаб, баданимизни уялмай очиб юрамиз.
Бизлар ўзимизни ўзгартиролмаганимиз ажабланарли эмас. Бизлар қандай қилиб ва нима учун ўзгаришимиз кераклигини ўзимиз ҳам билмаймиз. Фақат Худо бизнинг кўзимизни очиши мумкин. «Эй, Раббим, мени ўзгартир», — деб Худога илтижо қилишимиз керак. Бу энг қийин ибодатларнинг бири эканлиги менга маълум. Бизга Ундан бошқалар учун сўрашимиз осон: «Эй, Раббий, уни ўзгартир!» Агар биз Худога бизнинг ҳаётимиздаги ҳамма нарсани Унинг иродасига кўра ўзгартиришига имконият берсак, нимани қандай қилишни фақат Худованд билади.
Бироқ шундай ибодат мавжудки, унинг кучи бизни қўрқитмай, ҳаётимизни ўзгартиришга қодир. Мана ушбу ибодат: «Эй, Раббий, мени иложи борича Масиҳга ўхшат». Ким ўз феъл-атвори Масиҳникига ўхшашини хоҳламайди?! Ким ҳамма нарсада Унга ўхшашни истамайди?!
Масиҳнинг асосий етти фазилати
1. Исо севгининг ўзи эди. Исонинг юраги инсон тушунмайдиган даражада севгига тўла. Масиҳ каби дунёнинг гуноҳини биз кўтара олмаймиз, лекин У бир-биримиз учун ўзгача йўл билан ўз жонимизни беришга тайёр туришимизни хоҳлайди. «Масиҳ биз учун жонини фидо қилди, ана шундан биз муҳаббатни билдик. Биз ҳам биродарларимиз учун жонимизни беришга бурчлимиз» (1 Юҳ. 3:16). Унинг севгиси сизнинг ҳаётингизда ҳам, сиз мулоқот қилаётган яқинларингиз ҳаётида ҳам мўъжизалар яратишга қодир. Худонинг севгисини бошқалар билан қанчалик кўп баҳам кўрсангиз, шунчалик Унинг севгиси сизда кўпайиб, ошиб бораверади. «Сизларга янги буйруқ беряпман: бир-бирингизни севинглар. Мен сизларни қандай севган бўлсам, сизлар ҳам бир-бирингизни шундай севинглар» (Юҳ. 13:34). Одамлар билан мулоқотда бўлганингизда, уларга Худованднинг севгисини ҳадя этишингиз учун ибодат қилинг.
2. Исо ибратомуз камтар эди. Исо — оламнинг Раббийси, шунга қарамай, «У Ўзини шундай паст олиб, ўлимга, ҳатто хочдаги ўлимга бориб итоат этди» (Флп. 2:8). Агар Ундаги камтарликнинг заррачаси бизда бўлса, биз бу дунёда кўп нарсаларни амалга ошириб юборамиз, чунки бугунги кунда камтарлик жуда ноёб фазилат бўлиб қолди. Бироқ бундай фазилат ҳаммамизга ҳам керак, чунки манманлик бизга жуда қимматга тушади. «Барча такаббурлар Эгамизга жирканч, улар жазосиз қолмайдилар» (Ҳикмат. 16:5). «Мағрурликнинг ортидан ҳалокат келади, такаббурликдан сўнг эса одам қоқилади» (Ҳикмат. 16:18). Сиз камтарлигингиз билан атрофдаги одамларга жуда катта таъсир кўрсатасиз, чунки сизнинг хатти-ҳаракатингиз, хулқингиз расм-одат бўлиб қолган қоидадан чекиниш ҳисобланади. Сизга камтар юрак ато этишини Худодан сўранг.
3. Исо садоқатли эди. Исо ҳеч қачон ўз эътиқодидан воз кечмаган, ердаги Ўз ўрни ва тақдиридан шубҳаланмаган: «…Мен йўл, ҳақиқат ва ҳаётдирман…» (Юҳ. 14:6). Ҳеч нарса, ҳатто иблиснинг васвасаси ҳам Уни йўлдан оздиролмади. Исо бугунги кунда биз учун Кимлигини аниқ ва равшан билишимиз керак. Бинобарин, биз ким эканлигимизни тушунмоғимиз лозим. Фақат ана шундагина биз ерда маҳкам тура оламиз. Ўз ички ҳиссиётларингизни қатъийлаштиришингиз учун ёрдам беришини Худодан сўранг, токи сиз ҳам У каби садоқатли бўлинг.
4. Исо сахий эди. Исо шогирдларини тарбиялаш, улар орқали кўплаб бошқа одамларнинг юракларига таъсир кўрсатиш учун Ўзини шогирдларига бағишлади. У Ўз кучини кўпчиликка шифо бериш, озод қилиш ва қайта тиклаш учун сарф қилди. «Шундай қилиб, агар Мен Раббингиз ва Устозингиз бўла туриб оёқларингизни ювган бўлсам, сизлар ҳам бир-бирингизнинг оёқларингизни ювишингиз қарздир. Мен сизларга нима қилган бўлсам, сизлар ҳам ўшани қилишингиз керак. Мен сизларга ўрнак кўрсатдим» (Юҳ. 13:14-15). Унинг энг катта инъоми — Унинг ҳаётидир. «…Масиҳ: „Менинг изимдан юринглар“, — деб бизлар учун азоб чекиб намуна бўлди» (1 Бут. 2:21). Агар одамлар билан баҳам кўришга ҳеч нимамиз бўлмаса, Худо бизнинг хазинамизни тўлдиради: «Сизлар ҳамма вақт ҳамма нарсага тўла қаноат ҳосил қилиб, турли хайрли ишларга бой бўлишингиз учун, Худо сизларни ҳар хил ноз-неъматлардан бой қилишга қодир» (2 Кор. 9:8). Худо сизнинг ҳаётингизга етаклаб келаётганлар билан бўлишишингиз учун, Ундан ҳадялар ато қилишини сўранг.
5. Исо Ўзини оламдан ажратар эди. Исо бу оламда яшарди, аммо У бу оламнинг бир бўлаги эмас эди. У бу дунёга таъсир кўрсатиш учун келган, лекин У бу дунёдагиларга асло ўхшамас эди. Исо бу дунёдан ажралганига қарамай, У Ўз атрофидаги оламни ўзгартирар эди. Биз ҳам ҳаётимизда шундай мувозанатга эга бўлиш учун ибодат қилишимиз керак. Бир томондан, биз ўзимизни тўлиқ бу оламдан айириб ололмаймиз, бироқ иккинчи томондан, бу оламдагиларга ўхшаб ушбу қонун-қоидалар билан яшай олмаймиз. Акс ҳолда одамлар олам ва бизнинг ўртамиздаги фарқни кўролмайдилар. Исо ҳеч қачон Ўз мақсадини ёддан чиқармасди, ҳеч қачон келажакдаги абадийликни кўришни бас қилмасди. Биз ҳам худди шундай қилишга даъват этилганмиз. Доимо кимлигингизни, нима қилишингиз кераклигини, абадийликни қаерда ўтказмоқчи эканлигингизни унутмаслигингиз учун ибодат қилинг.
6. Исо Худога итоаткор эди. Исонинг энг ажойиб хусусиятларидан бири шу эдики, У Раббий бўлишига қарамай, ҳеч қачон Ўзи хоҳлаган нарсани қилмас эди. Исо Худога ибодат қиларди, Унинг амрисиз бирор иш қилишга уринмасди. Бизлар ҳам шундай йўл тутишимиз керак: «Худо билан бир танман, деган киши Масиҳ юргандай юрмоғи шарт» (1 Юҳ. 2:6). Исо ўлимига қадар итоаткор бўлган. Итоат қилишнинг бунданда юқори даражаси бўлиши мумкинми? У Ўзи учун аталганини бажарди, чунки Ўзининг ўлимидан ва қайта тирилишидан кейинги улкан ишлар ҳақида У биларди. Биз Унга тақлид қилиш учун даъват этилганмиз. «Имонимизнинг Илғори ҳамда уни камолга Етказувчи Исога кўз тикайлик. У Ўзини кутаётган шодлик учун шармандаликни менсимай, хоч азоб-уқубатига чидади. Ҳозир эса У Арши Аълонинг ўнг томонида ўтирибди. Исо гуноҳкорлар томонидан қаттиқ қаршиликка учраб, сабр-тоқат қилди. Сизлар шу ҳақда фикр қилинг, токи тинкангиз қуриб, руҳингиз тушиб кетмасин» (Ибр. 12:2-3). Ўз ўзингиздан воз кечишни ўрганишга, У учун яшашга Худодан ёрдам сўранг.
7. Исо оламнинг нури эди. Одамлар нурга интиладилар, бизда порлаб турган Раббийнинг нурларига интилишларини биз хоҳлаймиз. Исо шундай деган: «Мен оламнинг нуриман. Кимки менга эргашса, зулматда юрмайди, балки ҳаёт нурига эга бўлади» (Юҳ. 8:12). Биз зулматда юришни хоҳламаймиз; У нурда юргани каби, биз ҳам нурда юришни истаймиз. Мени Масиҳга ўхшатгин, деб Худодан сўранг, зеро ҳамма жойда, сиз қаерда ҳозир бўлсангиз ҳам, одамлар тўхтаб шундай дейишсин: «Сен ўз билганингни бизга очиб бер. Сенинг ниманг ўзгача? Сендаги нарсаларга эга бўлишимиз учун, биз нима қилишимиз керак?» Ана ўшандагина ичингиздаги нурнинг булоғи ҳақида уларга бор ҳақиқатни очиб бера оласиз.
Ибодат
Эй, Раббий, мен ўзгаришни хоҳлайман, бу ўзгаришлар бугуноқ бошланишини жуда истайман. Мен ўзимни обдон ўзгартиришга кучим етмаслигини биламан, аммо Сенинг Руҳинг буни амалга оширишига ишончим комил. Сен Ўзингнинг улуғвор бойлигинг билан мени куч-қудратли, Ўз Руҳинг билан ички борлиғимни бақувват қил (қаранг: Ефес. 3:16). Сенга ўхшашимга ёрдам бер. Сен менинг ҳар қандай эҳтиёжимни Исо Масиҳ орқали, Унинг улуғвор бойлиги билан қондиришингни мен биламан (қаранг: Флп. 4:19).
Оламдан ажралишимга ёрдам бер, лекин ундан батамом айирилиб, жамиятга юз ўгирмоқчи эмасман. Сенга қачон ва нимада итоат этмаганимни кўрсат, манманликнинг барча кўринишига қарши туришимда ёрдам бер. Менинг итоаткорлигим Сенинг Руҳинг менда яшаётганлиги исботи бўлсин. Менга ҳам, Ўзинг одамларни севганинг каби, уларни севишни ўргат.
Агар юрагим тош каби қотиб кетган бўлса, уни юмшат. Агар менинг бағрим тош бўлиб қотиб қолган бўлса, уни юмшат. Сенга қулоқ солмаганимда, Сенга итоат этмаганимда, мени йўлга сол, нохақлигимни кўрсат. Фарзандинг Исо каби содиқ, саховатли ва итоаткор қизинг бўлишимга, эй Раббий, ёрдам бер. Менинг ҳаётимда ва менда Сен амалга ошираётган ўзгаришларга қаршилик қилсам ҳам, Сенга ҳамма нарсада ишонишни ўрганишимга ёрдам бер. Сенинг нуринг менда порлаб турсин, мени таниган ва билганлар учун мен ҳам нуримни сочиб турай. Энди яшаётган мен эмас, балки Сен менинг ичимда яшаяпсан (Гал. 2:20). Исога ўхшашимга ёрдам бер, зеро одамлар мени кўргач, Сенга талпинишсин.
МУҚАДДАС КИТОБДАН
сизнинг ибодатларингизни таъсирчан қиладиган оятлар
Энди яшаётган мен эмас, балки Масиҳ менинг ичимда яшаяпти. Энди танада яшаётганимга келсак, мени севган ва мен учун Ўзини фидо қилган Худонинг Ўғлига бўлган имон билан яшаяпман.
Гал. 2:20
Худо Руҳи Ўзи бизнинг руҳимизга қўшилиб, Худо фарзандлари эканлигимиз ҳақида гувоҳлик бериб туради. Агар Худонинг фарзандлари бўлсак, фарзандлардай мерос олиш ҳуқуқига ҳам эгадирмиз. Худонинг қут-баракаларидан мерос улуши олувчилар сифатида Масиҳнинг ворисдошларимиз. Агар биз Масиҳнинг азоб-уқубатларига шерик бўлсак, албатта, Унинг улуғ шон-шарафига ҳам шерик бўлажакмиз.
Рим. 8:16-17
Худованд яна шундай деган: «Уларнинг орасидан чиқинглар, Улардан айрилиб кетинглар, Нопокка эса қўл тегизманглар; Шунда Мен сизларни қабул қилурман. Мен сизларга Ота бўлурман, Сизлар эса Менга ўғилу қиз бўлурсиз, — дейди Худованд, Сарвари коинот».
2 Кор. 6:17-18
Раббим менга шундай деди: «Сенга берган иноятим етар, Менинг қудратим заифликда тугал бўлади». Шунинг учун, Масиҳнинг қудрати менда амал қилсин деб, янада кўпроқ, бажонидил ўз заифликларим билан мақтанаман.
2 Кор. 12:9
Мени қўллаб-қувватлаётган Исо Масиҳнинг мадади билан ҳар нарсани қила оламан.
Флп. 4:13
Книга на узбекском языке: Сила молящейся женщины (Сторми Омартиан)
