1 Биродарлар, мен сизларга эслатмоқчиман: ўзим Инжил Хушхабарини сизларга етказган эдим, сизлар эса уни тан олиб, унга қаттиқ умид боғладингизлар.
2 Агар менинг каломимга қаттиқ риоя қилсангизлар, бу калом орқали нажот топасизлар. Акс ҳолда эътиқодингизнинг асоси йўқ.
3 Мен Худодан қабул қилганимни дастлаб сизларга топширган эдим, яъни Муқаддас Битикларга мувофиқ, Масиҳ гуноҳларимиз учун ўлди,
4 яна Муқаддас Битикларга мувофиқ, У кўмилди ва учинчи куни тирилди.
5 Аввал У Кифага, сўнгра ўн икки шогирдига кўринди.
6 Ундан кейин бир вақтнинг ўзида беш юздан кўпроқ биродарга кўринди. Улардан аксарияти ҳозирга қадар тирик, баъзилари эса дунёдан кўз юмиб кетганлар.
7 Ундан сўнг Масиҳ Ёқубга ва қолган бутун ҳаворийларга кўринди.
8 Ҳаммадан кейин эса чала туғилган болага ўхшайдиган менга ҳам кўринди.
9 Мен ҳаворийларнинг энг арзимайдиганиман, ҳаворий деб аталишга ҳам лойиқ эмасман. Чунки мен Худонинг жамоатини таъқиб этар эдим.
10 Энди эса нимаики бўлган бўлсам, Худонинг инояти билан бўлдим; Унинг менга кўрсатган инояти пучга чиқмади, зеро мен ҳаворийларнинг ҳаммасидан кўпроқ меҳнат қилдим. Аслида меҳнат қилган ўзим эмас, балки менга ёр бўлган Худо иноятидир.
11 Қандай бўлмасин, хоҳ мен воизлик қилсам, хоҳ улар – ваъзимиз бир хил ва сизларнинг имонингиз ҳам бир хилдир.
12 Демак, Масиҳ ўликлар ичидан тирилди, деб оламга очиқ эълон қилинмоқда. У ҳолда қандай қилиб баъзиларингиз: ўликлар тирилмайди, деб айтяпсизлар?
13 Агар ўликлар тирилмас экан, унда Масиҳ ҳам тирилмаган демакдир.
14 Агар Масиҳ тирилмаган бўлса, у ҳолда бизнинг хабаримиз ҳам, сизнинг имонингиз ҳам беҳудадир.
15 Бундай ҳолда Худонинг ёлғон шоҳидлари ҳам бўлар эдик; чунки биз «Худо Масиҳни тирилтирди», деб шаҳодат бериб юрибмиз. Агар ҳақиқатан ўликлар тирилмас экан, унда Худо Масиҳни ҳам тирилтирган эмас.
16 Ҳа, агар ўликлар тирилмас экан, унда Масиҳ ҳам тирилмаган демакдир.
17 Агар Масиҳ тирилмаган бўлса, сизларнинг имонингиз бефойда, сизлар ҳали ҳам гуноҳга ботгансизлар.
18 У ҳолда Масиҳга умид боғлаб кўз юмганлар ҳам абадий ҳалокатга учрайдилар.
19 Агар биз ёлғиз бу ҳаёт учун Масиҳга умид боғлаган бўлсак, биз энг бахтсиз инсонлар эканмиз.
20 Ваҳоланки, Масиҳ чинакамига тирилди! У биринчи бўлиб тирилди, қолган марҳумларга намуна бўлди.
21 Ўлим бир инсон орқали дунёга кирди. Шунга ўхшаб, ўликларнинг тирилиши ҳам бир Инсон орқали содир бўлади.
22 Одам Атонинг фарзанди бўлган барча ўладилар. Худди шундай: Масиҳнинг фарзанди бўлган барча тириладилар.
23 Ҳар ким ўз навбати билан тирилади: биринчиси, тирилганларнинг илғори – Масиҳ, кейин Унинг оламга қайтишида Масиҳ уммати бўлганлар тирилади.
24 Бундан сўнггина, яъни Масиҳ ҳар қандай бошқарма, ҳокимият ва қудратни тугатиб, салтанатни Ота – Худога топширгандан кейингина охират бўлади.
25 Худо бутун душманларни Масиҳнинг оёғига йиқитмагунига қадар, Масиҳ ҳокимлик қилиши керак.
26 Шунда охирги душман – ўлим ҳам барҳам топади.
27 Ҳа, Худованд борлиқни Масиҳнинг оёқлари остига ташлаб, Унга тобе қилди. Гарчи Забурда «Борлиқ Унга тобе бўлди», – дейилса-да, бундан борлиқни Унга тобе қилган Худо истиснодир.
28 Ҳамма нарса Унга тобе бўлгандан кейингина Ўғил ҳам Ўзига ҳамма нарсани тобе қилдирган Отага тобе бўлади, токи Худо ҳамманинг ҳаммаси бўлсин.
29 Агар тирилиш бўлмаса, ўликлар номидан сувга чўмиб имон келтирганлар бундан қандай фойда кутадилар? Агар ўликлар мутлақо тирилмайдиган бўлса, у ҳолда бу кишилар нега марҳумлар номидан сувга чўмар эканлар?
30 Нима учун бизлар ҳар соатда хавф-хатарлар билан рўбарўмиз?
31 Эй биродарларим, мен сизлар туфайли Раббимиз Исо Масиҳдан топган ифтихорим билан айтаманки, мен ҳар кун ўляпман!
32 Мен Эфес шаҳрида ваҳший ҳайвонлар билан курашдим. Агар буни фақат инсоний умид учун қилганимда эди, менга қандай наф бўларди? Агар ўликлар тирилмас экан, майли, «келинг, еб-ичайлик, чунки эртага ўламиз!»
33 Лекин адашманглар: «Ёмон одамлар тўдаси яхши ахлоқни бузар экан».
34 Энди лозим бўлганидай ўзингизга келинглар, гуноҳ қилманглар! Сизлар номус қиласиз, деб айтяпманки, сизлардан баъзи кишилар Худони билмайдилар.
35 Эҳтимол, бирор киши шундай айтади: ўликлар қандай қилиб тирилар экан? Қандай жисм билан пайдо бўлар экан?
36 Эй нодон! Сенинг эккан уруғинг агар ўлмаса, тирилмайди-ку.
37 Экин экканингда бўлажак жисмни эмас, балки буғдой ёки бошқа бирор экиннинг қуп-қуруқ уруғини экасан.
38 Худо эса уруққа Ўзи истаганича жисм бағишлайди, ҳар бир уруғдан алоҳида жисмни ҳосил қилади.
39 Ҳар қандай эт ҳам бир хил эмас; лекин инсонларнинг эти бошқа, ҳайвонларнинг эти бошқа, қушларнинг эти бошқа, балиқларнинг эти бошқа.
40 Самовий ва дунёвий жисмлар ҳам бор. Лекин самовий жисмларнинг кўрки бошқа, дунёвийларники бошқа.
41 Қуёшнинг кўрки бошқа, ойнинг кўрки бошқа ҳамда юлдузларнинг кўрки бошқа. Кўркига қараб юлдуз юлдуздан фарқ қилади.
42 Ўликларнинг тирилиши ҳам бунга ўхшайди: тана ўткинчи бўлиб экилади-ю, ўлмайдиган бўлиб тирилади.
43 Тушкунликда экилади-ю, улуғворлик билан тирилади; заифликда экилади-ю, қудрат билан тирилади.
44 Моддий бадан экилади, руҳий бадан тирилади. Моддий жисмлар бор бўлганидек, руҳий жисмлар ҳам бор.
45 Тавротда ёзилишича: «Биринчи одам – Одам Ато тирик жон бўлди». Охирги Одам эса ҳаётбахш Руҳ бўлди.
46 Кўрамизки, биринчи навбатда руҳий эмас, моддий бадан келади. Руҳий бадан кейинроқ келади.
47 Биринчи одам ердан, яъни тупроқдан пайдо бўлган. Иккинчи Одам [Раббимиз Исо] эса осмондан тушган.
48 Тупроқдан яралган илк одам қандай бўлса, бошқа одамлар ҳам шундайдир. Самовий Одам қандай бўлса, самовийлар ҳам шундайдир.
49 Биз тупроқдан яралган одамга қандай ўхшасак, самовий Одамга ҳам шундай ўхшаб кетамиз.
50 Эй биродарлар, сизларга шуни айтяпманки, фоний махлуққа Худонинг Шоҳлигидан мерос насиб этмайди. Ўткинчи махлуқ ўлмасликдан улуш ололмайди.
51 Мана, мен сизларга бир сир айтяпман: ҳаммамиз ўлмаймиз-у, аммо ҳаммамиз ўзгариб кетамиз.
52 Тўсатдан, кўз очиб юмгунча, охирзамон карнайи чалинганда ўзгариб кетамиз. Ҳа, карнай чалинади ва шу онда марҳумлар яна ҳеч ўлмайдиган бўлиб тириладилар. Шунда биз, ҳаёт бўлганлар ҳам ўзгариб кетамиз.
53 Бу ўткинчи баданимиз чиримайдиган, бу ўладиган вужудимиз ўлмайдиган вужудга бурканиши керак.
54 Бу ўткинчи бадан чиримайдиган, бу ўладиган вужудимиз ўлмайдиган бўлиб қолган пайтда, қуйидаги Таврот оятлари амалга ошади: «Ўлим ғалаба билан ютилди.
55 Эй ўлим, сенинг нишинг қаерда? Эй дўзах, сенинг зафаринг қаерда?»
56 Ўлимнинг ниши гуноҳдир. Гуноҳнинг қуввати эса Илоҳий Қонун орқали намоён бўлади.
57 Лекин Худога шукр! У Раббимиз Исо Масиҳ орқали бизга ғалаба бахш этган.
58 Шунинг учун, эй севимли биродарларим, қаттиқ ва маҳкам туринглар. Ҳамиша Раббимиз хизматида бўлиб, янада ғайратли бўлинглар. Шуни билингларки, Раббимиз йўлида қилган меҳнатингиз фойдасиз бўлмайди.
