Роберт Спраул. Масиҳийлик таълимоти асослари - (6-боб) Китоб Ўзбек тилида

Masihiylik ta'limoti asoslari (Robert Spraul) O‘zbek tilida Audiokitob

 

МУНДАРИЖА

Муқаддима

Кириш

БИРИНЧИ ҚИСМ. Ҳақиқат

1-боб. Илоҳий ҳақиқат

2-боб. Зиддият, сирлилик ва қарама-қаршилик

3-боб. Бевосита ва билвосита умумий ваҳий

4-боб. Алоҳида ваҳий ва Муқаддас Китоб

5-боб. Илоҳий Қонун

6-боб. Худонинг пайғамбарлари

7-боб. Муқаддас Ёзув қонун-қоидалари

8-боб. Муқаддас Китобни талқин қилиш

9-боб. Хусусий равишда талқин қилиш

ИККИНЧИ ҚИСМ. Худонинг табиати ва сифатлари

10-боб. Худонинг сирлилиги

11-боб. Худонинг Учбирлиги

12-боб. Худонинг мукаммаллиги

13-боб. Худонинг қудратлилиги

14-боб. Худонинг ҳозиру нозирлиги

15-боб. Худо ҳамма нарсани бошқаради

16-боб. Худонинг Муқаддаслиги

17-боб. Худонинг эзгулиги

18-боб. Худонинг адолатлиги

УЧИНЧИ ҚИСМ. Худонинг ишлари ва амрлари

19-боб. Яратилиш

20-боб. Олдиндан кўра билиш

21-боб. Мўъжиза

22-боб. Худонинг иродаси

23-боб. Аҳд

24-боб. Аҳд вазифалари

ТЎРТИНЧИ ҚИСМ. Исо Масиҳ

25-боб. Масиҳнинг илоҳий табиати

26-боб. Масиҳнинг итоаткорлиги

27-боб. Масиҳнинг инсоний табиати

28-боб. Масиҳнинг бегуноҳлиги

29-боб. Айбсиз ҳомиладорлик

30-боб. Исо Масиҳ Ягона Ўғил сифатида

31-боб. Масиҳнинг сувда чўмиб имон келтириши

32-боб. Масиҳнинг улуғворлиги

33-боб. Масиҳнинг осмонга Кўтарилиши

34-боб. Исо Масиҳ Худо ва одам ўртасидаги Воситачи сифатида

35-боб. Масиҳнинг учлик хизмати

36-боб. Исонинг исмлари

БЕШИНЧИ ҚИСМ. Муқаддас руҳ

37-боб. Муқаддас Руҳнинг илоҳийлиги

38-боб. Муқаддас Руҳнинг шахсга оид табиати

39-боб. Муқаддас Руҳнинг ички гувоҳлиги

40-боб. Муқаддас Руҳдан зиё олиш

41-боб. Муқаддас Руҳни қабул қилиш

42-боб. Муқаддас Руҳ — Юпатувчи

43-боб. Муқадас Руҳ — Покловчи

ОЛТИНЧИ ҚИСМ. Инсон ва гуноҳ қилиш

44-боб. Ўзликни билиш ва Худони англаш

45-боб. Инсон Худо суратида яратилган

46-боб. Инсон тана ва қалб сифатида

47-боб. Инсон тана ва руҳ сифатида

48-боб. Шайтон

49-боб. Ёмон руҳлар

50-боб. Гуноҳ

51-боб. Бирламчи гуноҳ

52-боб. Одамнинг ахлоқсизлиги

53-боб. Инсоннинг виждони

54-боб. Кечирилмайдиган гуноҳ

55-боб. Синкретизм

ЕТТИНЧИ ҚИСМ. Нажот топиш

56-боб. Нажот топиш

57-боб. Олдиндан белгилаш

58-боб. Олдиндан белгилаш ва абадий ҳукм

59-боб. Таъсирчан даъват

60-боб. Юқоридан туғилиш

61-боб. Гуноҳларни ювиш

62-боб. Чекланган гуноҳни ювиш

63-боб. Ироданинг эркинлиги

64-боб. Имон

65-боб. Қутқарувчи имон

66-боб. Имон билан оқланиш

67-боб. Имон ва савоб

68-боб. Тавба-тазарру

69-боб. Хизматлар ва марҳамат

70-боб. Азизларнинг имондан қайтмаслиги

71-боб. Нажотга ишонч

72-боб. Оралиқ ҳолат

73-боб. Батамом тирилиш

74-боб. Улуғлаш

САККИЗИНЧИ ҚИСМ. Жамоат ва маросимлар

75-боб. Ҳаворийлар

76-боб. Жамоат

77-боб. Ҳақиқий Жамоатнинг белгилари

78-боб. Жамоатдан четлаштириш

79-боб. Маросимлар

80-боб. Сувда имон келтириш

81-боб. Чақалоқларни сувда имонга киритиш

82-боб. Раббийнинг Қутлуғ зиёфати

83-боб. Ўзгариш

84-боб. Дам олиш куни

85-боб. Қасам ва ваъдалар

ТЎҚҚИЗИНЧИ ҚИСМ. Ҳозирги дунёда руҳият ва ҳаёт

86-боб. Руҳ самараси

87-боб. Севги

88-боб. Умид

89-боб. Ибодат

90-боб. Антиномизм

91-боб. Легализм

92-боб. Қонуннинг уч томонлама мақсади

93-боб. Перфекционизм

94-боб. Давлат ҳокимияти

95-боб. Никоҳ

96-боб. Ажралиш

ЎНИНЧИ ҚИСМ. Охирги замон

97-боб. Дажжол

98-боб. Масиҳнинг қайтиши

99-боб. Худо салтанати

100-боб. Самовий ватан

101-боб. Жаннат ҳузур-ҳаловатини кўра билиш

102-боб. Дўзах

---

6-боб
Худонинг пайғамбарлари

Эски Аҳд пайғамбарлари шундай одамлар эдиларки, уларни Худо ажойиб ва мўъжизавий тарзда танлаб олган. Пайғамбарлар Худонинг хабарларини одамларга етказиш учун тайинланганлар. Худо пайғамбарлар тили билан гапирарди ва Ўзининг иродасини маълум қилиш учун уларнинг ёзувларидан фойдаланган эди.

Пайғамбарлик қилиш — бу келажакни олдиндан айтиб бериш (башорат қилиш) ҳамда Худо Каломини эълон этиш ва ҳозирда ваъз қилишдир (олдиндан хабар бериш). Пайғамбарларга Худонинг Каломини етказиш учун Муқаддас Руҳ томонидан қобилият ато этилган. Мана шунинг учун улар кўпинча ўз ваъзларини «Раббий шундай демоқда» деб бошлашган.

Пайғамбарлар Исроил халқи эътиқодининг ислоҳотчилари эдилар. Улар одамларни Худога эътиқод қилишнинг оддий усулига қайтишларига ва итоат этишга даъват қилганлар. Пайғамбарлар яҳудийларнинг эътиқод амалиётини бажаришларини, яъни кўпинча уларнинг фақатгина урф-одатларни бажаришларини танқид қилишган. Бироқ пайғамбарлар Ўз халқига берган дастлабки сажда қилиш одатини қораламас эдилар. Пайғамбарлар на инқилобчи, на эътиқодчи анархистлар бўлганлар. Уларнинг вазифаси йўқ қилиш эмас, балки поклаш, Исроилнинг эътиқод назариясини кескин ўзгартириш эмас, балки ислоҳ қилиш эди.

Шунингдек, пайғамбарларни ижтимоий адолат ва халқнинг солиҳлигига оид масалалар ташвишга соларди. Улар Исроилнинг виждони эдилар ва одамларни тавба қилишга даъват этишарди. Шу билан бирга, одамлар Худо билан тузилган ўз аҳдларини унутиб қўйганликлари учун пайғамбарлар уларни айблашар эди. Улар халқ Худо билан тузган Муқаддас Аҳд шартларини бузганлари учун жавоб беришларини талаб қилишарди.

Пайғамбарлар илоҳий ҳокимият эгаларидай ишонч билан қатъий гапиришарди. Чунки Худо уларга Унинг номидан гапириш ҳуқуқини берган. Пайғамбарлик унвонини мерос сифатида қабул қилиш мумкин эмас эди. Пайғамбарлар сайланмас ва тайинланмас эдилар. Пайғамбарларнинг ишонч ёрлиғи — бу Худонинг бевосита даъвати ва Муқаддас Руҳ кучи эди.

Сохта пайғамбарлар Исроилнинг кулфати эди. Улар Худонинг Каломини халққа етказиш ўрнига, ўз тушларининг талқинини ва халқ эшитишни истаган фикрларини баён этишарди, холос. Ҳақиқий пайғамбарлар кўпинча шафқатсиз таъқибга учрашган ва ўз замондошлари уларни қабул қилмаган. Чунки ҳақиқий пайғамбарлар муросага кўнишдан бош тортишган ва қатъиятлик билан халққа Худонинг иродасини ваъз қилишган.

Баъзида пайғамбарлар китоблари «буюк» ва «кичик пайғамбарлар» китобларига бўлинарди. Бундай тақсимот уларнинг муҳимлиги даражасига қараб эмас, балки Муқаддас Ёзув матнларининг катта ёки кичик ҳажмига қараб бўлинарди. Ишаё, Ермиё, Езекил ва Дониёр китоблари «буюк пайғамбарлар» деб номланган, чунки бу асарлар жуда катта қилинган меҳнат маҳсулидир. Амос, Осиё, Михей, Юҳанно ва яна шунга ўхшаш китоблар «кичик пайғамбарлар» деб аталган, чунки уларнинг ҳажми юқорида санаб ўтилган муаллифларнинг буюк асарлари ҳажмидан анчагина кичик ҳисобланади.

Янги Аҳд ҳаворийлари кўп жиҳатдан Эски Аҳд пайғамбарларига ўхшаб кетадилар. Ҳаворийлар ва пайғамбарлар биргаликда Жамоатнинг асосчилари, деб номланишади.

---

Книга на Узбекском языке: - Основы христианского вероучения  (Роберт Спраул)

Данная книга — не учебник по формальному богословию. Она предназначена для обычного верующего и представляет собой введение в основные доктрины христианской веры. Чтобы постичь учение Библии, нам прежде нужно познакомиться с понятиями, при помощи которых это учение излагается. Поэтому данная книга должна помочь читателю уяснить главные понятия, которые и составляют библейское послание, адресованное человеку.

Каждое понятие представлено кратко, в конспективной форме. В конце глав вашему вниманию предлагаются ссылки на Библию, которые дополнят и оживят схематичное изложение доктрин. Все доктрины изложены просто, но основательно. Просто, но не упрощенно. На нескольких страницах я попытался представить суть каждой богословской доктрины, подробное исследование которой заняло бы не один том.

Прочитав данную книгу, вы не станете специалистами в области богословия. Но будете иметь представление о главных понятиях, являющихся основой богословия. Надеюсь, что после ознакомления с этой книгой читатели захотят изучать богословие более детально и глубоко, а это занятие на всю жизнь.

Хочу выразить благодарность Уэнделлу Холи из Издательского дома Tyndale за предложенную идею написания этой книги, Донне Мак за подготовку рукописи к печати и Дейвиду Фриланду за помощь с графической частью издания. Благодарю также своего сына, Р. Ч., за редакторскую правку.