Урсула Марк. Подшоҳнинг сири - (10-боб) Китоб Ўзбек тилида
Podshohning siri (Urusla Mark) O‘zbek tilida Audiokitob
Подшоҳнинг ўғли, Томга қўйилган янги талаблар
МУНДАРИЖА
1 Боб. Ўқ билан енгилган
2 Боб. Қизалок
3 Боб. Парда
4 Боб. У ёғига беш киши бўлиб
5 Боб. Ниҳоят уйдамиз
6 Боб. Кураш
7 Боб. Кутилмаган ҳолат
8 Боб. Женни
9 Боб. Сенинг қароринг
10 Боб. Ўсимлик
11 Боб. Озодлик
12 Боб. Янги топшириқ.
13 Боб. Унинг оркестри
14 Боб. Шефферларникида
15 Боб. Мўъжизавий денгиз
16 Боб. Кема қурувчиси
17 Боб. Кутилмаган совғалар
18 Боб. Денгизда
19 Боб. Олов
20 Боб. Манзилга етиб келиш
21 Боб. Болталар
22 Боб. Зулмат қаърида
23 Боб. Тош девор ортидан
24 Боб. Янги вақт
10 БОБ
Ўсимлик
Бошланишига ҳаммаси осон кечмади, чунки йўл давомида Ой қўрқўв билан юзлашишига тўғри келди. Ва Том бирданига шундай чарчоқни сезгандек бўлдики, озгина ётиб олиш хоҳиши ҳам пайдо бўлди. Карл ҳар хил йўллар билан уларнинг иккаласини ҳам бари бир у билан бирга боришлари учун ҳаракат қилди. Айнан шу пайтда подшоҳнинг ўғли уларнинг йўлларидан чиқиб қолиб, улар билан юракдан саломлашиб, ўз хонасига таклиф қилгани қандай яхши бўлди. У ерда ҳайратлантирадиган хушбўй ҳид таралиб турар эди. Ва шунчалик ёруғ ва чиройли эдики, қизча деярли подшоҳнинг олдидаги думалоқ столнинг атрофида турган чиройли ўриндиқларнинг бирига ўтиришга журъат этолмасди.
Карл муаммони айтиб берганидан сўнг подшоҳнинг ўғли:
Сен ҳақсан Карл. Бу ерда ҳақиқатдан ҳам нимадир нотўғри.
У Ойга бурилиб қаради:
- Шундай қилиб, сен Педро учун нимадир қилмоқчимисан? Бу жуда яхши, лекин керак эмас. У кўп вақтдан бери худди мана бу ўсимликка ўхшаб, менинг махсус оталиғим остидадир!
Шунда улар подшоҳ ўзининг олдига, букилиб қолган ўсимлик ўсаётган бир тувакни қўйганини кўришди. У ўсимликка катта севги билан қараб, унинг устидан иккита қўлини гумбаз шаклида букиб кўтарди. Ўсимликка тушаётган қуёшнинг ёрқин нурларида, улар унинг юқори қисмидан, кўринишдан заҳарли бўлган, сарғиш-кўкимтир рангли бир нима томчилаётганини кўра олишди, илдизидан эса шу заҳарли модда янада кўпроқ оқар эди. Бунинг ҳаммаси пастга оқиб, йўқолиб кетар эди. Подшоҳнинг ўғли ўсимликнинг устидан иккита қўлини худди қопқоқдек тутиб турар эди, уларнинг остидан эса, тоза сув оқиб, сўлиётган ўсимликни суғораётган эди. Аста-секин уларнинг кўз ўнгида, ўсимликнинг банди жуда текис ва чиройли бўлиб тик турди, сўнг барглар ва ажойиб гуллар пайдо бўлди. Ой хурсанд бўлганидан қарсак чалиб юборди. Бу қўлларда қандай куч пайдо бўлди! Қизча подшоҳнинг ўғлига ўгирилиб, унга ҳайрон ва миннатдор бўлиб қаради. У Педро ҳақида мутлақо унутди – шу онда у ҳозиргина кўрган нарсаси ҳақида ўйларди. Бу у томондан қилинган нақадар ажойиб нарса эди! Подшоҳнинг ўғли мана шу кичкинагина ўсимлик учун шундай нарсани амалга оширди! Жодугар кичкинагина ўсимлик учун ўзини ҳеч қачон уринтирмас эди! У уни шунчаки янчиб ташлар эди! Қиз подшоҳ ўғлининг бу ҳаракатида севгининг борлигини кўрди.
Аммо энди у қизга гапиришни бошлади. У унга, қизча ёшлигидан бери бошқа ҳеч қачон эшитмаган, ўзининг тилида фақатгина учта сўз айтди:
- Мени қадрли фарзандим!
Бу сўзлар унинг юрагига тушди! Ниҳоят бу, у бутун умр излаб юрган ва унинг юрагининг тубигача кира олган тил эди. Ахир у, унинг онаси ва унинг отаси гапиргандек гарпирар эди! Улур буни қанчалик кўп айтишган эди. Уни онасининг қўлларидан тортиб олишганларида:
- Менинг қадрли фарзандим! – деб шундай севги билан ва ғам билан бақирар эди унинг онаси.
Бу сўзлар унинг қалбида қолди… Ўзини ушлаб қолиш учун кучга эга бўлмаган Ой, ўриндиқдан ерга тушиб, худди қуртчага ўхшаб букилиб олиб, кичкина боладай йиғлай бошлади.
Подшоҳнинг ўғли унинг ёнида тиззаларига туриб, унинг елкасига майингина қўлини қўйди. Бир қанча вақтдан сўнг у суҳбатни давом эттирди:
- Сен мен учун бу ўсимликдан кўра битмас-тугамас даражада қадрлисан! Мен сени, сенинг гўзаллигинг ва обрўйингда тўлиқ тикламоқчиман. Сен буни хоҳлайсанми?
У бунга жавоб бермаганидан сўнг, ундан яна бир марта сўради:
- Сен буни хоҳлайсанми менинг қадрли фарзандим?
Оҳ, бу унга қанчалик тегишли эди? У қадр ҳақида нимадир деди ва унинг обрўйини тикламоқчилигини айтди. Қадр? Бу нима ўзи? Гўзаллик - ҳа, у гўзал бўлишни хоҳларди. Қизча эсини таниганидан бери, уни ҳамма хунук махлуқ деб атар эди.
У унинг меҳрибон кўзларига қаради. Бу подшоҳнинг ўғли қилаётган нарса, яхши бўлиши керак! Ахир у унинг тушларига кирган ўша қудратли ва меҳрибон шер эди. Шундай қилиб у чўчиб, бошини силкитди.
Бундан олдин ўсимлик билан бўлганидек, шохнинг ўғли унинг устидан қўлларини кўтарди. Қизча буни унга қилишга рухсат берганидан сўнг, унинг иккала қўли қизчадан, оиласидан ажраб қолганидан сўнг қолган оғриқни ва бунинг натижасида пайдо бўлган нафратни, тўлиқсизлик ҳиссини, кучсизликни ва кўп бошқа нарсаларни ундан олиб ташлаётганини сезди. Бундан сўнг уни, жодугарнинг лаънатлари ва жодуларининг азобловчи кучи, унга нисбатан қилган менсимаслик ва зўрлашлари уни тарк этишни бошлади. Ниҳоят, ёвуз руҳларнинг олдидаги қўрқув ҳам йўқолди.
Агар у ўша пайтда кўзларини кўтариб унга қараганида, қўрқиб кетар эди, чунки қизчадан чиқаётган ҳамма қийноқлар подшоҳнинг ўғлининг юзида акс этарди.
Ой ҳайрон қолишни бошлади: Бу қандай ҳаётнинг янги ҳисси! Оғриқ, ҳамма таъқиб қилаётган нарсалар йўқолиб кетди. У шу вақтгача унинг устидан ҳукмрон бўлган нарсаларнинг ҳаммасидан озод бўлди! Унинг юраги хурсанд эди – ва шунда у унинг қутқарувчиси бўлмиш, подшоҳнинг ўғлининг оёқлари остига катта миннатдорчилик билан йиқилишдан бошқача ҳаракат қилолмас эди. У унинг саждасига лойиқ эди. Энди у фақат унга қўшиқ айтиб, хизмат қилади! Энг ажойиби шу эдики, ундан қўрқиш керак эмас эди. У билан Ой ўзини амин ҳис қилар эди. Унга қиз бутунлай ишониши мумкин эди.
Юрагининг тубидан у деди:
- Ой сенга ҳаммасини бериш – юракни, фикрларни, хоҳишларни.
- Миннатдорман менинг қадрли фарзандим! – чуқур таъсирланиб жавоб берди подшоҳнинг ўғли. – Мен ҳам, худди шундай, ҳамма нарсани сен учун берганман.
Ва у қизга қараб қўлларини узатганида, қиз уларда қалин михлардан қолган, битиб кетган жароҳатларни кўрди! Бу қандай раҳмсизлик! Улардан қачондир қон оққан! Бу қанчалик оғриқни келтирган!
Ой кўрқиб унга қаради. Аммо унинг юзи ҳали ҳам меҳрга тўла эди.
- Мен буни сен учун қабул қилдим! – деди у яна бир марта. – Сен озод бўлишинг учун!
Кўз ёшлар унинг юзидан янада кўпроқ оқар эди. Қизча подшоҳнинг ўғли бу билан нима демоқчи бўлганини тушуна олмаётган бўлсада, аммо бу унга нотабиий қадр қимматни бераётган нарса эканини сезарди.
Ёш йигитлар ҳам кўрқишиб, уларнинг хўжайинлари ҳар бирлари учун қандай баҳони тўлагани билан, яна бир марта таъсирландилар. Улар, подшоҳ ердан туриб, ўзи билан Ойни ҳам кўтарганига индамай қараб туришди. У бутун бўйи басти билан турганидан сўнг, подшоҳнинг ўғли унинг бошига иккала қўлларини қўйиб катта хурсандчлик билан деди:
- Ҳозир сенга яна озгина тиниқ сув керак! Энди сен ёлғоннинг қора кучларидан озод бўлганингдан сўнг, менинг Руҳимни қабул қил. У сени ҳақиқат, олов ва ёруғлик билан тўлдиради. У сени янги инсонга айлантиради.
Бу сўзлар давомида Ой шифокор кучларнинг оқимини сезганидан, кўзларини юмиб олди. Унинг юрагида подшоҳ учун ҳаракат қилишга қарор ва тайёр бўлиш пайдо бўлди. Кутилмаган воқеадан қиз тиз чўкди. Йигитлар бундай нотабиий ҳаракатдан безовталанишди, лекин подшоҳнинг ўғли жилмади:
- Бу менинг руҳим унда ўз ишини бажараяпти! Унинг юзига қаранглар!
Улар мафтун бўлиб, унинг юзи ўзгариб, чиройли ва севгига тўлаётганини кўришлари мумкин эдилар. Улар қизни бундайлигича ҳеч қачон билишмаган! Ой яна кўзларини очганида подшоҳнинг ўғлига қараб:
Сен мен учун ҳамма нарсасан! - иштиёқ билан шивирлади.
Яна подшоҳнинг ўғли унинг олдига тиззаларида ўтирди ва паст овозда:
Сен ҳам мени қадрли фарзандимсам! – деб айтди.
Подшоҳнинг ўғли унга қўлини узатиб, уни кўтарди, кейин пешонасидан ўпиб деди:
- Энди отанинг олдига, тахт залига бор! У сени кутаяпти. Сен кимлигингни билиб олишинг керак! Сен энди Ой эмассан. Отада сен учун янги исм бор.
Қиз ўзининг қадрли нажоткоридан қийинчилик билан ажралди, чунки у ундан илтимос қилган нарсани баржармай қолдиролмас эди.
Книга на Узбекском языке: - Тайна царя (Марк Урсула)
В последней книге трилогии – «Тайна царя» – Урсула Марк заканчивает разговор о жизни Тома, бывшего мальчика-разбойника, усыновленного царем. Детей и подростков ждут двадцать четыре истории о его новых приключениях.
