Қосықлар Қосығы 2 bob
1 Мен Шарон наргизимен, Ойпатлықлар лаласыман.
2 Қызлар арасында мениң сүйиклим, Тикенлер арасындағы лалаға мегзер.
3 Жигитлер арасында мениң сүйиклим, Тоғай ағашлары арасындағы алма ағашына мегзер. Саясында отырыў маған рәҳәт бағышлар, Мийўесиниң дәми аўзымнан кетпес.
4 Ол мени зыяпат үйине алып келди, Мени муҳаббаты менен қаплады.
5 Кишмишлер менен мени күшке толтыр, Алмалар менен жанландыр. Себеби ышқы дәртинде жанбақтаман.
6 Оның шеп қолы басым астында, Оң қолы менен мени аймалайды.
7 Ерусалим қызлары! Жейран ҳәм жабайы суўынлар ҳақы жалбарынаман: Муҳаббаттың өзи оянбағанша, Ышқыны оятпаң ҳәм қозғамаң.
8 Мынаў сүйиклимниң даўысы! Ол таўлардан секирип, Төбешиклерден атлап киятыр.
9 Сүйиклим жейранға ямаса жас суўынға мегзер. Мине, ол дийўалымыз артында турып, Терезелерден үңилип, Әйнектиң көзлеринен сығалар.
10 Сүйиклим маған былай деди: «Тур, сүйиклим, гөззалым, Жүр, бирге кетейик!
11 Қара, қыс та өтти, Жаўын да тынды.
12 Жерде гүллер ашылып, Қосық айтатуғын ўақыт келди. Үлкемизде қумырының, Ҳаўазы еситилип тур.
13 Әнжир ғоза шығарды. Жүзим шақалары гүллеп, Хош ийисин шашып тур. Тур, сүйиклим, гөззалым, Жүр, бирге кетейик!»
14 Жартастың жарығына, Таўлардың шыңларына жасырынған қумырым! Жамалыңды көрсет, даўысыңды еситейин. Даўысың жағымлы, жамалың гөззал.
15 Бизге түлкилерди, Жүзимзарларды ўайран етип атырған, Түлкишеклерди услап бериң. Жүзим бағларымыз гүл ашпақта.
16 Сүйиклим меники, мен де оныкимен. Ол лалалар арасында сайранлап жүрер.
17 Кеш түсип, көлеңке узайғанша, Қайтып кел, сүйиклим, Сәнли таўлардағы жейрандай, Ямаса жас суўындай шапқыла!
