Зехария 4 bob
1 Мениң менен сөйлескен периште қайтып келип, уйқыдан оятқандай етип мени оятты.
2 Ол меннен: – Нени көрип турсаң? – деп сорады. Мен былай деп жуўап бердим: – Ҳәмме жери алтыннан соғылған ҳәстени көрип турыппан, оның жоқарысында зәйтүн майына арналған бир тостаған турыпты. Ҳәстениң жети шырасы ҳәм олардың жети түтикшеси бар.
3 Сондайақ, ҳәстениң қасында еки зәйтүн ағашы бар. Биреўи тостағанның оң тәрепинде, екиншиси сол тәрепинде турыпты.
4 Мен өзим менен сөйлесип атырған периштеден: – Булардың мәниси не, мырзам? – деп сорадым.
5 Ол: – Булардың мәнисин билмейсең бе? – деди. Мен: – Яқ, мырзам, – деп жуўап бердим.
6 Соның ушын, ол маған мыналарды айтып берди: – Жаратқан Ийе Зеруббабел ушын мына сөзлерди айтты: «Күш ҳәм қүдирет пенен емес, ал Мениң Руўхым менен табысқа ерисесең. Бул Әлемниң Жаратқан Ийесиниң сөзи.
7 Сен не болыпсаң, ҳәй, бәлент таў? Зеруббабелдиң алдында сен бир тегислик болып қаласаң! Ол Ибадатхананың ақырғы тасын орнатқанда, халық: „Қандай гөззал, қандай гөззал!“ – деп бақырысады».
8 Жаратқан Ийеден маған және төмендеги сөз түсти:
9 «Бул Ибадатхананың тийкарғы тасы Зеруббабелдиң қоллары менен қойылды, қурылысты да оның қоллары ақырына жеткереди. Сол ўақытта, Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Мениң сени жибергенимди билесең.
10 Қурылыстың кишкене иси басланған күнди ким менсинбейди? Адамлар Зеруббабелдиң қолындағы жазыўы бар қалайы тахтаны көргенде, шадланады». Сонда периште маған былай деди: – Мына жети шыра пүткил жер жүзине қарап туратуғын Жаратқан Ийениң көзлери.
11 Мен периштеден мынаны сорадым: – Ҳәстениң оң ҳәм шеп тәрепиндеги бул еки зәйтүн ағашларының мәниси не?
12 Алтындай май ағып турған еки алтын түтикшениң қасындағы бул еки нәл нени аңлатады?
13 Ол меннен: – Булардың мәнисин билмейсең бе? – деп сорады. Мен: – Яқ, мырзам, – деп жуўап бердим.
14 Периште: – Булар пүткил дүньяның Ийесине хызмет етиўши ҳәм зәйтүн майы менен майланған еки адам болады, – деди.
