1 Нәсиятты сүйген билимди сүйер, Ескертиўди жек көрген – надан.
2 Ақ кеўил адамға Жаратқан Ийениң кеўли толар, Нийети бузықты жазаға ҳүким қылар.
3 Адам жаўызлық пенен кәмал таппас, Әдилдиң негизи тербелмес.
4 Жақсы ҳаял – күйеўиниң тажы, Күйеўин уятқа қалдыратуғын ҳаял – сүйегиндеги ириңли жара.
5 Әдилдиң ой-нийети әдалатлы, Залымның кеңеси алдамшы.
6 Залымның сөзи – қан төгиў ушын дузақ, Ҳақ адамның сөзи қан төгилиўден қутқарар.
7 Залым қулап, жоқ болар, Әдилдиң үйи беккем турар.
8 Адамды ақылына қарап мақтар, Нийети бузық кемситилер.
9 Нанға зар бола тура, көкирек көтерип жүргеннен, Қарапайым болып, хызметши болған жақсырақ.
10 Әдил өз малының да жанын аяр, Залымның реҳими де жаўызлық.
11 Жерине тәрбия бергенниң тамағы тоқ, Бос арзыў-қыялға берилгенниң ақылы жоқ.
12 Залым адам жаўыз адамның олжасын күсер, Әдилдиң тамыры ен жаяр.
13 Залым гүналы тили себепли тутылар, Әдил бәледен шығып кетер.
14 Адам өз сөзиниң мийўесинен жақсылыққа ерисер, Қолларының мийнети де өз ҳақысын алар.
15 Ақылсыздың жолы өз көзине дурыс болып көринер, Дана адам мәсләҳәтке қулақ салар.
16 Ақылсыздың ашыўы дәрриў бетине шығар, Ақыллы шеккен жәбирин жасырар.
17 Туўры сөйлейтуғын гүўа ҳақыйқатты, Жалған гүўа өтирикти айтар.
18 Ойланбай айтылған сөз қылыштай жарақатлар, Дананың сөзи шыпа берер.
19 Ырас сөйлейтуғын тил мәңги турар, Өтирикши тил тек бир сәтлик.
20 Жаман нийетлилердиң жүрегинде жалған, Тынышлықты нийет еткенниң жүрегинде шадлық бар.
21 Ҳақ адамға ҳеш қандай бәле келмес, Наҳақтың басы бәледен шықпас.
22 Өтирикши тил Жаратқан Ийеге жеркенишли, Туўры ис ислейтуғынларға Оның кеўли толар.
23 Ақыллы адам билимин жасырар, Ақмақтың жүреги наданлығын жәрия қылар.
24 Мийнеткеш қол бийлик қылар, Ериншек мәрдикарға алынар.
25 Жүректеги уўайым адамды шөктирер, Жақсы сөз оны қуўантар.
26 Ҳақ адам жақынына жол көрсетер, Наҳақ адамның жолы оларды адастырар.
27 Ериншек тутқан аңын писирип жемес, Талапшаң қымбатбаҳа байлыққа ийе болар.
28 Әдиллик жолында өмир бар, Оның соқпақларында өлим жоқ.
