1 Ол маған: – Инсан улы, орныңнан тур, Мен сениң менен сөйлеспекшимен, – деди.
2 Даўыс маған сөйлеп атырғанда, маған Руўх кирип алып, мени аяққа турғызды ҳәм мен сөйлеп турғанның сөзлерин еситтим.
3 Ол маған былай деди: – Инсан улы, Мен сени Маған қарсы бас көтерген қайсар миллет, Израил халқына жиберемен. Олар ҳәм олардың ата-бабалары усы күнге шекем Маған қарсы бас көтерип келмекте.
4 Бул халық қайсар ҳәм өжет. Мен сени оларға жиберемен. Сен оларға: «Қудай Ийе былай деп атыр», – дейсең.
5 Бул қозғалаңшы халық сөзиңе қулақ сала ма, салмай ма, бәри бир өзлериниң арасында бир пайғамбардың болғанын билсин.
6 Ал сен болсаң, ҳәй инсан улы, олардан да, олардың сөзлеринен де қорқпа. Ҳәтте, тикенли путалар менен ошағанлар әтирапыңды қоршап алса да, шаянлар арасында жасасаң да қорқпа. Олардың сөзлеринен қорқпа, жүзлеринен айбынба, олар қозғалаңшы халық.
7 Сени тыңласа да, тыңламаса да, оларға сөзлеримди айт. Олар қозғалаңшы халық.
8 Сен болсаң, ҳәй инсан улы, Мениң айтқанларымды тыңла, бул қозғалаңшы халыққа уқсаған қайсар болма. Аўзыңды ашып, Мениң саған беретуғын нәрсемди же.
9 Қарасам, маған қарай бир қол созылды. Қолда бир орама қағаз бар еди.
10 Қол орама қағазды алдыма ашып қойды. Оның еки тәрепине де жоқлаў, қайғы ҳәм ҳәсирет сөзлери жазылған еди.
