1 Zafaniyo xalqni tavba qilishga chorlaydi. 4 Yahudoning yon–atrofidagi xalqlarni Egamiz hukm qiladi.
Zafaniyo 2 bob
1 Esingni yig‘ib olgin, Ey sharmanda xalq!
2 Shamol uchiradigan somonday Yo‘q bo‘lib ketmasingdan oldin, Egamizning alangali qahriga Uchramasingdan oldin, Egamizning g‘azab kuni Kelmasidan oldin esingni yig‘ib olgin!
3 Egamizning amrlariga itoat qiladigan, Ey yurtning kamtarin odamlari, Egamizga intilinglar. To‘g‘rilikka bog‘lanib, Mo‘min–qobillik payida bo‘linglar. Shundagina Egamizning g‘azab kunida Jazodan qutulib qolishingiz mumkin.
4 G‘azo shahri huvullab qoladi, Ashqalon shahri vayron bo‘ladi. Ashdod aholisi kunning tush paytigacha haydab chiqariladi, Exron shahri tag–tugi bilan yo‘q qilinadi.
5 Ey, dengiz qirg‘og‘ida yashayotgan Filist xalqi, Sening holingga voy! Ey, Kan’ondagi Filist yurti, Egamiz senga qarshi shunday deydi: “Men seni vayron qilaman, Birontangni ham tirik qoldirmayman.”
6 Ey, dengiz qirg‘og‘idagi o‘lka, Sen dashtga aylanasan. U yerda cho‘ponlar chodirlar tikadi, Ular qo‘y–echkilari uchun qo‘ralar quradi.
7 Yahudo xalqining omon qolganlari Yurtingga egalik qiladi. Cho‘ponlari yurtingda qo‘y–echkilarini o‘tlatishadi, Ular Ashqalondagi tashlandiq uylarda tunashadi. Axir, Egasi Xudo ularga g‘amxo‘rlik qiladi, Ularni yana farovonlikka erishtiradi.
8 Isroil xalqining Xudosi, Sarvari Olam shunday demoqda: “Mo‘abliklar xalqimni qanchalik tahqirlaganini, Ommonliklar ularni qanchalik xo‘rlaganini, Xalqimni haqoratlab, yurtiga tahdid solishganini eshitdim.
9 Shunday ekan, Men barhayot Xudo bo‘lganim haqi aytamanki, Mo‘ab yurti Sado‘m shahrining holiga tushadi, Ommon yurti G‘amo‘ra shahriga o‘xshab qoladi. O‘sha yurtlar sho‘r bosgan tikanzorlarga aylanadi, To abad tashlandiq joylar bo‘lib qoladi. Xalqimning omon qolganlari ularni talon–taroj qiladi. Yurtlarini o‘zlariga mulk qilib olishadi.”
10 Ular Sarvari Olamning xalqini mazax qilganlari uchun, Kekkayib, mag‘rurlanganlari uchun, Bu ko‘rgiliklar boshlariga tushadi.
11 Egamiz ularni vahimaga soladi, Yer yuzidagi jamiki xudolarni yo‘q qiladi. Shunda dengiz qirg‘og‘idagi ellar Egamizga sajda qilishadi. Har biri o‘z yurtida Egamizni madh etadi.
12 Ey, Habashistonliklar, Egamiz sizlarni ham qilichi bilan o‘ldiradi.
13 Egamiz shimolga qarshi qo‘l ko‘taradi, U Ossuriyani yo‘q qiladi. Naynavo shahrini vayron qiladi, Uni suvsiz sahroga aylantiradi.
14 U yerda chorva o‘tlab yuradigan bo‘ladi, Har xil yovvoyi hayvonlar orom oladi. Saroy vayronalarida boyo‘g‘li yashaydi, Oynalaridan uning tovushi eshitiladi. Ostonalarida xarobalar uyum–uyum bo‘lib yotadi. Binolarining sadr yog‘ochlari shilib olinadi.
15 Bexatar yashayotgan manman shahar shu ko‘yga tushadi! “Menga teng keladigani yo‘q”, deb aytayotgan shaharning holi shu bo‘ladi! Xarob bo‘lgan bu shahar Yovvoyi hayvonlarning makoniga aylanadi. Vayronalar oldidan o‘tgan–ketganlar Undan hazar qilib, yerga tupurib ketishadi.
