1 О, Жаратқан Ийе, мени тексердиң ҳәм мени билесең,
2 Қашан отырып, қашан туратуғынымды билесең, Нийетимди узақтан түсинип турасаң.
3 Жүрсем де, жатсам да, мени тексересең, Хабарың бар барлық жолларымнан.
4 Аўзымнан еле бир сөз де шықпай турып, Не айтажағымды Сен толық билесең, Жаратқан Ийе.
5 Мени алды-артымнан орап алғансаң, Қолыңды үстиме қойғансаң.
6 Усы даналығың мен ушын жүдә әжайыпдур, Дым бәлент, оны түсинип жете алмайман.
7 Сениң Руўхыңнан қаяққа қаша аламан? Сениң дәргайыңнан қаяққа кете аламан?
8 Көклерге шықсам, Сен сол жерде барсаң, Өлилер мәканына түссем, Сен ол жерде де барсаң.
9 Таңның қанатларына минип ушсам, Теңиздиң арғы жағасына қонсам,
10 Ол жерде де қолың мени жетелер, Оң қолың мени услап турар.
11 Егер: «Қараңғылық мени қапласын, Әтирапымдағы жақтылық түнге айлансын», – десем,
12 Қараңғылық Сен ушын қараңғы емес, Түн күндиздей жақты, Қараңғылық та, жақты да, Сен ушын бирдей.
13 Сен мениң жан-тәнимди жараттың, Анамның қурсағында мени дөреттиң.
14 Саған алғыс айтаман, Мен таң қаларлық ҳәм әжайып етип жаратылғанман. Сениң ислериң әжайып, Буны жүдә жақсы билемен.
15 Жасырын жерде жаратылғанымда, Жердиң түбинде дөретилгенимде,Сүйеклерим Сеннен жасырын емес еди.
16 Жатырға түскен ўақтымнан-ақ мени Сениң көзлериң көрди, Маған ажыратылған күнлердиң еле ҳеш бири келместен бурын, Ҳәммеси Сениң китабыңа жазылған еди.
17 Мен ҳаққында нийетлериң қаншелли сырлы, Қудай, Олардың есап-саны жүдә көп!
18 Егер санасам, олар қумнан да көп, Оянғанымда, мен еле Сениң менен биргемен.
19 Қәне енди, жаўызларды өлтирсең, Қудай! Қанхорлар меннен узақласың!
20 Олар Сен арқалы ант ишип, сум жоба дүзеди, Душпанларың Сениң атың менен жалған ант ишеди.
21 Жаратқан Ийе, Сени жек көргенлерди қалай жаман көрмейин? Саған қарсы шыққанлардан қалай жеркенбейин?
22 Мен оларды пүткиллей жек көремен, Оларды өзимниң душпаным деп есаплайман.
23 Қудай, мени тексерип, жүрегимди бил, Мени сынап көр ҳәм пикирлеримди бил.
24 Қара, қәўипли жолда жүрген жоқпан ба? Мени Өзиң мәңгилик жолына жетеле!
