1 Ҳәй, жер жүзиндеги барлық адамлар, Бәлент даўыс пенен Қудайда шадланың!
2 Оның уллы атын саз шертип, алғыслаң, Оған салтанатлы түрде алғыс айтың!
3 Қудайға айтың: «Сениң ислериң қандай қорқынышлы! Қүдиретиңниң уллылығынан, Душпанларың Саған қуллық етеди.
4 Пүткил жер жүзи Саған тәжим қылады, Олар Саған арнап қосық айтады, Аўа, саз шертип, Сениң атыңды алғыслайды».
5 Келиң, Қудайдың не ислегенлерин көриң! Қандай қорқынышлы ислер иследи адамзат ушын:
6 Ол теңизди қурғақ жерге айландырды, Ата-бабаларымыз дәрьядан жүрип өтти, Шадланайық Оның сол ислерине!
7 Қүдирети менен мәңги ҳүкимдарлық етеди, Көзлери миллетлерди бақлап турады. Қозғалаңшылар менменликке берилмесин.
8 Ҳәй, халықлар, Қудайымызға алғыс айтың, Оған айтқан алғыс-мақтаўыңыз жаңласын.
9 Ол өмиримизди сақлады, Аяқларымыздың тайып кетиўине жол қоймады.
10 Қудай, Сен бизлерди сынадың, Гүмисти отта тазалағандай етип тазаладың.
11 Бизлерди дузаққа жолықтырдың, Желкемизге аўыр жүк жүкледиң.
12 Саўаш арбаларын басымыздың үстинен жүргиздиң, Оттан ҳәм суўдан кешип өттик, Бирақ кейин абаданшылыққа алып келдиң.
13 Жандырылатуғын қурбанлықлар менен Үйиңе бараман, Берген ўәделеримди орынлайман.
14 Апатта қалғанымда, аўзымнан шыққан еди, Тилим менен берген едим ўәделерди.
15 5Семиртилген ҳайўанларды жандырылатуғын қурбанлыққа беремен, Қошқарды түтетип Саған усынаман. Мал ҳәм текелерди қурбанлық етип беремен.
16 Келиң, тыңлаң, ҳәй, Қудайдан қорқатуғынлар, Мен ушын Оның не ислегенин сизлерге айтып берейин.
17 Аўзым менен Оны шақырдым, Тилим менен Оны уллыладым.
18 Егер жүрегимде жаўыз нийет болса, Онда Ийе мени еситпес еди.
19 Бирақ Қудай тыңлады мени, Дуўа еткенимде, даўысыма қулақ салды.
20 Алғыслар болсын Қудайға, Ол дуўамнан бас тартпады, Сүйиспеншилигин меннен аямады.
