1 Қосық. Асафтың жыры
2 Қудай, үнсиз қалма, Сөйлемей, тып-тыныш болма, Қудай!
3 Мине, душпанларың шаўқым шығарып, Сени жек көретуғынлар бас көтермекте.
4 Халқыңа қарсы ҳийлели жоба дүзип, Қәдирлегенлериңе қарсы ойласық өткермекте.
5 Олар: «Келиң, оларды халықлар арасынан жоқ қылайық, Израилдың аты қайтадан еске алынбасын», – дейди.
6 Мыналардың ҳәммеси тил бириктирип, Саған қарсы аўқам дүзген:
7 Эдомлылар ҳәм Исмайыл урпағы, Моаблылар ҳәм Ажар урпағы,
8 Гебал, аммон ҳәм амалек халықлары, Филист халқы ҳәм Тир турғынлары.
9 Ассирия да оларға қосылған, Олар Лут урпағына қосымша күш болған.
10 Мидянға не ислеген болсаң, Кишон сайында Сисера ҳәм Ябинге не қылған болсаң,Оларға да соны исле.
11 Олар Эн-Дорда жоқ қылынып, Жер ушын төгин болып қалды.
12 Олардың ақсүйеклерине Ореб ҳәм Зеебке ислегениңди исле, Барлық көсемлерине Зебах ҳәм Салмуннаға қылғаныңды қыл.
13 Олар: «Келиң, Қудайдың жайлаўларына, Ийелик етейик», – деген еди.
14 Қудайым! Оларды қуйын көтерген шаңдай, Самал ушырған қаўықтай етип тасла,
15 От тоғайды жалмағандай, Жалын таўлардағы шөплерди күйдиргендей,
16 Боранларың менен оларды қуўып, Өз даўылларың менен қорқынышқа сал.
17 Шерменделиктен қызарсын жүзлери, Солай етип, олар Сениң атыңды излесин, Жаратқан Ийе.
18 Олар мәңги уятқа қалып, қорқынышқа түссин, Хорланып, жоқ болсын.
19 Билсин олар Сениң атың Жаратқан Ийе екенин, Жер жүзиниң жалғыз Қудай Тааласы екениңди.
