Ийшая 13 bob
1 Амос улы Ийшая көрген аянда Бабилон туўралы айтылған пайғамбаршылық сөз:
2 Тақыр төбе басына байрақ тигиң, Шабыўылшыларға даўыслап бақырың. Ақсүйеклердиң дәрўазаларына кириўи ушын, Қол былғап, оларға белги бериң.
3 Мен Өзимниң таңлап алғанларыма буйрық бердим. Ғәзебимди шашыў ушын, жаўынгерлеримди шақырдым. Мениң жеңисиме қуўанатуғынларды топладым.
4 Таўлардағы аламанның бақырысқан даўысын тыңлаң, Ол сансыз халықтың даўысына мегзер. Бир жерге жыйналған миллетлердиң, Яғный патшалықлардың қышқырысқан даўысын тыңлаң! Әлемниң Жаратқан Ийеси саўашқа ләшкер топламақта!
5 Жаратқан Ийе ҳәм Оның ғәзеп қураллары, Пүткил жерди жоқ қылыў ушын, Узақ жерлерден, аспанның шетинен киятыр олар.
6 Пәрияд етиң! Жаратқан Ийениң ҳүким күни жақын қалды! Ол келеди Қүдирети күшли Қудайдың апатшылығы киби.
7 Сол себепли қолларда дәрман қалмас, Ҳәр бир адамның руўхы түсер.
8 Оларды қорқыныш бийлеп, Дәрт ҳәм қайғы басар, Толғақ тутқан ҳаялдай азап шегер, Бир-бирине ҳайран болып қарар, Жүзлери оттай лаўлап жанар.
9 Мине, Жаратқан Ийениң ҳүким күни киятыр! Жер жүзин ўайран етип, Ондағы гүнакарларды жоқ қылыў ушын, Ғәзеп ҳәм қатты ашыў менен қәҳәрге толған.
10 Көктеги жулдызлар, олардың топары, Жарықлық таратпас, Шыққан қуяш қараўытып, Ай да нурын шашпас.
11 Мен дүньяны жаўызлығы ушын, Залымларды қылмыслары ушын жазалайман. Менменлердиң менменлигине шек қояман, Залымлардың тәкаббирлигин жерге ураман.
12 Мен адамларды сап алтыннан да, Офир алтынынан да сийрек ушырайтуғын қыламан.
13 Сонлықтан Мениң, Әлемниң Жаратқан Ийесиниң отлы қәҳәри лаўлаған күни, Мен көклерди титиретемен, Ғәзебимнен жер орнынан қозғалар.
14 Сонда аңшы қуўған жейрандай, Шопаны жоқ қойлардай, Ҳәр бир адам өз халқына қайтар, Ҳәр бири өз елине қашар.
15 Ҳәр бир тутылған адам найзаға шаншылар, Ҳәр бир қолға түскен адам қылыштан өткерилер.
16 Балалары көз алдында мылжа-мылжа қылынар, Үйлери тоналып, ҳаялларының намысы аяқ асты қылынар.
17 Мине, Мен гүмисти қәдирлемейтуғын, Алтынды сүймейтуғын, Мидиялыларды оларға қарсы өшегистиремен.
18 Олардың оқ жайлары жас жигитлерди өлтирер, Бөпелерге реҳим етпес, Балаларға да аяныш пенен қарамас.
19 Мен, Қудай патшалықлардың ең салтанатлысы, Калдейлердиң жарқын мақтанышы болған Бабилонды, Содом ҳәм Гомора сыяқлы, Жер менен жексен етемен.
20 Ол жерде ҳеш қашан адам жасамас, Әўладтан-әўладқа мәкан басқан адам болмас, Көшпели араблар ол жерге шатырын тикпес, Шопанлар да сүриўин ол жерге жаймас.
21 Бирақ жабайы ҳайўанлар ол жерге мәкан басар, Ол жердеги үйлерди жабайы аңлар ийелер, Ол жерде үкилер жасар, Текелер секирип жүрер.
22 Қорған қалаларында сыртланлар, Көркем сарайларында сағаллар улыр. Бабилонның соңы жақын қалды, Оның күнлери узақ болмас.
