1 Шөл жолы арқалы Селадан, Қыз Сионның таўына, Елдиң ҳүкимдарларына, Қозыларды сыйға жибериң.
2 Моаб ҳаяллары уяларынан ылақтырып тасланған, Қалтырап қанат қаққан қуслардай, Арнон сайының өткелинде жүрер.
3 Олар Яҳуда халқына былай дейди: «Бизге кеңес бер, қарар қабыл ет, Күн ортасындағы саяңды, Түн сыяқлы бизге түсир. Қуўылғанларды жасыр, Қашақларды қолға берме.
4 Моабтан қуўылғанлар, Мәкан бассын араңызда, Қырғын қылыўшылардан, Жасырынатуғын пана бол!»Езиўшилер жоқ болғанда, Ўайраншылық тоқтап, Таланшылар елден ғайып болар.
5 Тахт сүйиспеншилик пенен бекитилер, Онда садықлық пенен отырар ҳүкимдар, Ол Даўыттың хожалығынан келип шығар, Әдалатлықты излер, әдилликти жүзеге асырыўға асығар.
6 Моабтың тәкаббирлиги, Аса менменлиги, даңқпаразлығы, Көкиреклиги ҳәм сурбетлиги ҳаққында еситтик. Бирақ олар босқа мақтанады.
7 Соның ушын моаблылар зар жыласын, Ҳәммеси бирге Моаб ушын нала шексин. Кир-Харесеттиң кишмишлерин қумартып, Қайғырып, жоқлаў айтыңv.
8 Хешбонның егин майданлары, 6 Сибманың жүзимзарлары қурып қалды, Миллетлердиң көсемлери, Жақсы жүзим ағашлары басқыланды, Бул ағашлар Язерге жетип, Шөлге дейин жайылды. Шақалары узайып, Теңизден де асқан еди.
9 Сонлықтан Сибманың жүзимзарлары ушын, Язер жылағандай, мен де жылайман. Хешбон ҳәм Элале! Сизлерди көз жасым менен суўғараман. Себеби мийўе пискен ўақыттағы, Дән орағы ўақтындағы ойын-күлкиңиз тоқтады.
10 Шадлық ҳәм қуўаныш бағларды тәрк етти, Жүзимзарларда ҳеш ким шаўқымласпас, Қосық та айтпас, Жүзим сығылатуғын шуқырларда жүзим сығылмас, Қуўанышлы шаўқымларға шек қойдым.
11 Жүрегим Моаб ушын, Жаным Кир-Херес ушын лира сыяқлы нала шегер.
12 Егер Моаб өзлериниң сыйыныў орнында пайда болып, Өзлерин талықтырса да, Олар дуўа етиў ушын өзлериниң мухаддес орынларына келсе де, Бул ҳеш қандай пайда бермес.
13 Бул Жаратқан Ийениң Моаб ҳаққында әлле қашан айтқан сөзи еди.
14 Бирақ енди Жаратқан Ийе былай дейди: «Жалланған исшиниң мүддети киби, үш жылдан кейин, Моабтың салтанатының ҳәм көп санлы халқының абырайы төгиледи. Халқының аман қалғанлары жүдә аз ҳәм ҳәлсиз болады».