Ийшая 17 bob
1 Дамаск туўралы пайғамбаршылық сөз: Мине, Дамаск енди қала деп саналмас, Ол қарабақанаға апланаты.
2 Ароер қалалары тәрк етиледи, Сүриўлер жататуғын жайлаўға айланып, Оларды үркитетуғын ҳеш ким болмас.
3 Эфрайымда қорғанлы қала қалмас, Дамаскте патшалық болмас, Арамның аман қалғанлары, Израилдың салтанаты киби болар, Дейди Әлемниң Жаратқан Ийеси.
4 Сол күни Яқыптың даңқы өшер, Майлы денеси азып-тозар.
5 Орақшылардың дәнди жыйнап алғанындай, Өз қоллары менен масақты терип алғанындай болады. Ол Рефаим ойпатлығында биреўдиң масақларды жыйнап алғанына уқсайды.
6 Зәйтүн ағашының мийўеси қағып алынғаннан соң, Ең төбесинде еки-үш зәйтүн, Өнимдар шақасында төрт-бес зәйтүн қалғаны сыяқлы, Тек бир неше адам ғана аман қалады. Буны Израилдың Қудайы Жаратқан Ийе айтады.
7 Сол күни халық Жаратқанға нәзерин тигеди, Көзлери Израилдың Мухаддесин көреди.
8 Артық олар өзлери ислеген қурбанлық орынға қарамайды. Қоллары менен соққан кийели ағашларына, Түтетки түтетилетуғын орынларға нәзер салмайды.
9 Сол күни олардың бекинисли қалалары, Израиллылардан қашқан хиўлер менен аморлардың, Тәрк еткен қалалары сыяқлы шөлге айланады.
10 Сен Өз Қутқарыўшы Қудайыңды умыттың, Өз Қорғаның болған Жартасты еске алмадың. Сонлықтан унамлы өсимликлер ексең де, Басқа жақтан алып келип, жүзим нәллерин отырғызсаң да,
11 Оларды еккен күни өсирсең де, Отырғызып баслаған күни азанда гүллетсең де, Ҳәстелик ҳәм дәрт күни келгенде, Жыйнап алар дақыл болмас.
12 Көп миллетлердиң шуўылдысы, Теңиздиң шуўылдысындай шуўылдайды! Халықлардың гүўилдиси, Күшли толқынлар киби гүўилдейди!
13 Миллетлер күшли толқынлардың гүўилдиси киби гүўилдесин, Бирақ Қудай оларды әшкаралағанда, Төбелерде самал ушырған қаўық киби, Узақларға қашып кетеди. Дүбелей ушырған қаңбақтай айланады.
14 Кешки ўақыт, мине, қорқыныш! Азанға таман олар жоқ болып кетер! Бизлерди тонағанлардың пайы, Бизлерди талан-тараж қылғанлардың тәғдири усындай болады.
