Ийшая 9 bob
1 Деген менен, қайғы ишиндегилер қойыў қараңғылықта болмайды. Бурын Ийемиз Зебулон ҳәм Нафталий жерлерин масқара қылған еди, ал келешекте Иорданның арғы тәрепиндеги теңизге баратуғын жол бойындағы басқа миллетлер жасайтуғын Галиланы даңққа бөлейди.
2 Түнекте жүрген бул халық, Уллы нурды көрди, Терең қараңғылық елинде жасағанлардың, Үстине нур шашылды.
3 Жаратқан Ийе, Сен миллетлерди көбейттиң, Олардың қуўанышын арттырдың. Олар жыйын-терим ўақтында қуўанғандай, Олжа бөлисип атырғанда шадланғандай, Сениң алдыңда қуўанышқа бөленеди.
4 Мидянларды жеңген күндеги сыяқлы, Сен олардың аўыр мойынтырығын, Жаўырынына тийетуғын жуўан таяқты, Езиўшилердиң қолындағы қамшыны сындырдың.
5 Әскерлердиң саўашта кийген етиклери, Қанға былғанған барлық кийимлери, Жағып жиберилип, отқа жем болады.
6 Себеби бизлер ушын бир нәресте туўылды, Бир ул инам етилди! Ҳүкимдарлық оның желкесине жүкленеди, Оның аты: Әжайып Мәсләҳәтши, Күшли Қудай, Мәңгилик Әке, Парахатшылық Шаҳзадасы болады.
7 Оның ҳүкимдарлығы тынымсыз өсип, Тынышлық шексиз ҳүким сүреди. Ол Даўыттың тахтына отырып, Оның патшалығында ҳүкимдарлық етеди. Ҳәзирден баслап мәңгиге, Әдалатлық ҳәм туўрылық пенен, Патшалықты тастыйықлап, беккемлейди, Әлемниң Жаратқан Ийеси жан күйдирип, Буны иске асырады.
8 Ийемиз Яқыпқа қарсы сөз жиберди, Ол Израилға келип түсти.
9 Пүткил халық – Эфрайым ҳәм Самария турғынлары буны билди. Бирақ олар менменлик ҳәм тәкаббирлик пенен былай дейди:
10 «Гербиш пенен салынған үйлер қулады, Орнына жонылған таслардан үй қурамыз, Жабайы әнжир ағашлары кесип тасланды, Орнына кедр ағашларын тигемиз».
11 Солай етип, Жаратқан Ийе Ресинниң душпанларын, Оларға қарсы қозғап, Душпанларды ҳәрекетке келтирди.
12 Шығыстан арамлар, батыстан филистлер, Аўзын ашып, Израилды жутып жиберди. Бирақ, сонда да Жаратқан Ийениң ғәзеби басылмас, Қолы созылыўын даўам етер.
13 Халық өзлерин жазалағанға жүз бурмады, Әлемниң Жаратқан Ийесин излемеди.
14 Сонлықтан Жаратқан Ийе Израилдың басын да, қуйрығын да, Пальма ағашларының шақаларын да, қамысын да, Бир күнде кесип таслайды.
15 Ақсақаллар ҳәм абырайлы адамлар – бул бас, Жалған пайғамбарлар – бул қуйрық.
16 Жол көрсеткенлер бул халықты адастырды, Оларға ергенлер басы берик көшеге кирип қалды.
17 Сонлықтан Ийемиз олардың жаслары ушын қуўанбас, Жетим ҳәм жесирине жаны ашымас. Себеби ҳәр бири қудайсыз ҳәм жаўыз, Ҳәммесиниң аўзынан ақмақ сөз шығар. Бирақ, сонда да, Жаратқан Ийениң ғәзеби басылмас, Қолы созылыўын даўам етер.
18 Жаўызлық от киби жанып, Тикен ҳәм жантақларды жалмап жиберер, Тоғайдағы қалың ағашларды от алып, Түтин сүтин болып әласпанға көтерилер.
19 Әлемниң Жаратқан Ийесиниң ғәзебинен жер жанар, Адамлар от ушын отын болып, Ҳеш ким туўысқанын аямас.
20 Олар оң тәрептен тутып жер, бирақ ашлығы басылмас, Шеп тәрептен алып жер, бирақ қарны тоймас. Ҳәр ким өз жақынының етин жер.
21 Менашше Эфрайымның, Эфрайым Менашшениң етин жер, Кейин екеўи биригип, Яҳудаға ҳүжим етер. Бирақ, сонда да Жаратқан Ийениң ғәзеби басылмас, Қолы созылыўын даўам етер.
