1 «Эфесдаги жамоатнинг фариштасига ёз: Етти юлдузни ўнг қўлида Тутгувчи, еттита олтин шамдон орасида Юрувчи шундай дейди:
2 Сенинг ишларинг, меҳнатинг, сабр-тоқатингни биламан, бузуқ одамларни кўтара олмаслигингни ҳам биламан. Ҳаворий бўлмаган ҳолда ўзларини ҳаворий деб айтганларни синадинг ва ёлғонини фош қилдинг.
3 Ҳа, сабр-тоқатинг бор. Менинг номим учун кўпни бошдан кечирдинг ва чарчамадинг.
4 Бироқ сенга бир эътирозим борки, сен илк муҳаббатингдан айнидинг.
5 Энди қаердан тушганингни эсла! Тавба қил ва аввалги ишларингни қилиб юр. Акс ҳолда, тавба қилмасанг, қўққисдан сенинг ёнингга келиб, шамдонингни жойидан силжитиб юбораман.
6 Лекин сендаги яхши фазилат шуки, сен николайчиларнинг ишларидан нафратланасан. Мен ҳам улардан нафратланаман.
7 Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини қулоғи бор киши эшитсин. Ғолибга Худонинг жаннатидаги ҳаёт дарахти мевасидан ейишни эҳсон этаман».
8 «Измирдаги жамоатнинг фариштасига ёз: Ўлган бўлиб, тирилиб Келган, Биринчи ва Охирги шундай дейди:
9 Сенинг [ишларинг,] қайғуларинг, камбағаллигингни биламан. Аммо ҳолбуки, сен бойсан! Ўзларини яҳудий деганларнинг ҳақоратларини ҳам биламан. Улар яҳудий эмас, балки шайтон йиғинидирлар.
10 Бошга тушадиган азоб-уқубатлардан ҳеч қўрқма. Мана, иблис сизларни синаш учун орангиздан баъзиларни олиб зиндонга ташлайди, ўн кунгача азоб чекасизлар. Ўлимгача содиқ қол, шунда Мен сенга ҳаёт тожини бераман.
11 Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини қулоғи бор киши эшитсин. Ғолиб келган иккинчи ўлимдан ҳеч бир зарар кўрмайди».
12 «Пергамдаги жамоатнинг фариштасига ёз: Ўткир дудама қилич Соҳиби шундай дейди:
13 [Сенинг ишларингни биламан.] Шайтоннинг тахти бўлган жойда яшаётганингни биламан. Менинг номимга ихлос қўйдинг. Ҳатто орангиздаги содиқ шоҳидим Антипа шайтон ўтирган ерда шаҳид бўлган кунларда ҳам сен Менга бўлган имонингдан қайтмадинг.
14 Лекин сенга бир оз эътирозим бор: орангизда Балъом таълимотини тутувчилар бор. Балъом Исроил ўғилларини йўлдан уриш учун Болоқни ташвиқ қилган эди, Болоқ эса уларни бутга қурбон қилинган гўшт ейишга ва зинокорлик қилишга унатди.
15 Шунингдек, сенинг ичингда николайчилар таълимотини тутувчилар ҳам бор.
16 Энди тавба қил! Акс ҳолда мен зудлик билан олдингга бориб, Ўз оғзимдаги қилич билан ўша гуноҳкорларга қарши жанг қиламан.
17 Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини қулоғи бор киши эшитсин. Ғолибга сирли манна ва бир оқ тош бераман. Бу тошнинг устига янги бир исм ёзилганки, уни тошни олган кишидан бошқа ҳеч ким билмайди».
18 «Тиятирадаги жамоатнинг фариштасига ёз: Кўзлари оташ алангасидай чақноқ ва оёқлари ялтироқ мисдай порлоқ Худонинг Ўғли шундай дейди:
19 Сенинг ишларинг, севгинг, имонинг, фидойилигинг ва сабрингни биламан. Охирги ишларинг аввалгисидан кўпроқ эканини ҳам биламан.
20 Лекин сенга бир эътирозим бор: Изавел деган хотинга йўл қўйибсан. У ўзини пайғамбар деб, қулларимга зинокорлик этишни ва бутга қурбон қилинган нарсани ейишни тарғиб қилиб, уларни тўғри йўлдан оздирмоқда.
21 Тавба қилиши учун унга муҳлат бердим, аммо у зинокорлигидан тавба қилмоқчи эмас.
22 Мана, Мен уни хасталик тўшагига ётқизаман. У билан бирга зино қилганларни ҳам, бордию қилмишларидан тавба қилмасалар, буюк кулфатга дучор қиламан.
23 Унинг фарзандларига ўлим уруғини ёғдираман. Шунда бутун жамоатлар Мен кўнгил ва қалбларни синаб кўргувчи эканимни билиб оладилар. Орангиздаги ҳар бир кишини ўз қилмишига яраша тақдирлайман.
24 Тиятирада қолган ва бу таълимотга эргашмаган, гўё „шайтоннинг теранликлари“ дейилган сирларга бош суқмаган бошқаларнинг ҳаммасига айтаман: сизларга бошқа оғирлик солмайман.
25 Фақат Мен келгунимга қадар, сизда бор бўлганни қаттиқ ушланглар.
26 Ғолиб келган ва охиригача Менинг ишларимга эргашганга халқлар устидан ҳукмронлик қилишни ато этаман.
27 Бу иқтидорни Менга Отам ато қилган, Мен эса уни шогирдимга ато этаман. У темир таёқ ила халқларга чўпонлик қилади, улар эса сопол идиш сингари синиб кетади.
28 Унга тонг юлдузини ҳам ато қиламан.
29 Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини қулоғи бор киши эшитсин».
