Дон Мак-Керри. Иброҳимнинг оиласи: парчаланган шажарани шифолаш - (26-боб) Китоб Ўзбек тилида
Ibrohimning oilasi: parchalangan shajarani shifolash (Don Mak-Kerri) O‘zbek tilida Audiokitob 
Мундарижа
1-ҚИСМ
1-боб: Худонинг дўсти Иброҳим
2-боб: Худонинг дўсти иккиланади
3-боб: Ҳожарнинг фожеаси
4-боб: Исмоил: Худо эшитади
5-боб: Ака-укалар ўртасидаги адоват
2-ҚИСМ. ИСМОИЛНИНГ ЭНГ МАШҲУР ЎҒЛИ
6-боб: Муҳаммад – биринчи мусулмон
7-боб: Қуръон – Муҳаммаднинг китоби
8-боб: Шаклланган ислом: ҳадис ва қонун
9-боб: Ислом. Унинг эътиқод белгилари ва диний вазифалари
3-ҚИСМ. КЎП ҚИЁФАЛИ ИСЛОМ
10-боб: Исломда этник мансублик ва сиёсат
11-боб: Катта бўлиниш: суннийлар ва шиалар
12-боб: Мистицизм: қонундан қочиш
13-боб: Халқ исломи: мусулмонлик ва руҳий кучлар
14-боб: Жанговар ислом: аслиятга қайтиш
15-боб: Ислом ва секуляризм
16-боб: Рақиб пайғамбар Мирзо Ғулом Аҳмад
17-боб: Ирқчи ислом. Африка-Америкадан келиб чиққан мусулмонлар
4-ҚИСМ. МУСУЛМОНЛАРГА ХИЗМАТ ҚИЛИШ
18-боб: Исонинг йўли
19-боб: Худо Шоҳлиги ва маданият
20-боб: Мусулмонларга хизматчи
21-боб: Руҳий кучдан фойдаланиш
22-боб: Аниқ ҳаракатлар доираси
5-ҚИСМ МУСУЛМОНЛАР БИЛАН ИШЛАШ МЕТОДЛАРИ
23-боб: Исо ва суннийлар
24-боб: Исо ва шиалар
25-боб: Исо ва келишувчан мусулмонлар
26-боб: Исо ва жанговар мусулмонлар
27-боб: Исо ва мутасаввифлар
28-боб: Исо ва халқ исломига итоат этувчи мусулмонлар
29-боб: Исо ва аҳмадийлар
30-боб: Исо ва Африка-Америкадан келиб чиққан мусулмонлар
6-ҚИСМ. ИСЛОМ ВА МАСИҲИЙЛИК ЎРТАСИДАГИ ИЛОҲИЙ ЗИДДИЯТЛАР
31-боб: Мусулмонларнинг Муқаддас Битикка ҳужумлари
32-боб: Муҳаммад ўзини пайғамбар дебэълон қилади
33-боб: Муҳаммаднинг Қуръон ҳақидаги таъкидлари
7-ҚИСМ. ИБРОҲИМ ОИЛАСИДА ЯРАШУВ
34-боб: Бошқа эътиқодга ўтишдан жароҳат олиш
35-боб: Мураббийлик баҳоси
36-боб: Мураббийликнинг аниқ мақсадлари
37-боб: Жамоанинг шаклланиш модели
38-боб: Машаққатнинг ниҳояси
Сўнг сўз
26 – боб
Исо ва жангари мусулмонлар
Масиҳ билан нимаики боғлиқ бўлса, Унинг ҳар қандай вазиятни бошқара олиш қобилияти ҳайратда қолдиради. Унинг ташхиси ҳар доим тўғри бўлган. Уни жангари мусулмон довдиратиб қўя олмас эди. Қолаверса, Унинг шогирдларидан бири Симон Зилот бўлган (қаранг: Ҳаворийларнинг Фаолияти 1:13)
Зилотни нима ҳаракатга келтириши мумкин? (Зилот – бу яҳудий ватанпарварлар партиясини ёқловчи, фанатик зўравонлар тарафдори. – Изоҳ таржимонники). Хусусан мумкин бўладиган жавоб – бу унинг кўрганларидан қониқмаслигидир. Исо Масиҳ даврида дин сохта, ёлғондакам бўлган эди. Саддуқий-секуляристлар тирикчилик муаммолари устида хаёлга берилиб кетган фарзийларга қаршилик кўрсатардилар. Ессейлар эса, ўз навбатида, кундалик ҳаётдан уларни ажратиб қўйган тақво билан машҳур эдилар. Сиёсий тарафдан яҳудий раҳбарлари обрўларини тўкдилар. Чет эл армияси мамлакатни босиб олди. Ярми араб, ярми яҳудий бўлган Шоҳ римликлардан ҳукмронликни сотиб олган одамнинг ўғли эди. Ушбу вазиятда нима қилиш кераклигини ўйлаган, камситилган ва ҳафсаласи пир бўлган одамлар иккиланиб қолди. Улар нажот берувчи Масиҳни кутишар эди. Бошқалар ҳаракатга ўтишни, Римга ва қўғирчоқ шоҳга қарши чиқишни, раҳбарни ҳақиқий яҳудийлар орасидан танлашни хоҳлардилар. Бу исённи Масиҳ бошқариши керак, деб ҳисоблайдиган одамлар ҳам топилди. Исо давридаги шарт-шароит, вазият ана шундай эди.
Бугунги мусулмон олами юқоридаги тафсилотдан фарқ қиладими? Катта фарқ қилмайди. Тўғри, ғарб мустамлакачилари бу ерларни эндиликда тарк этган, бироқ ғарб таъсирининг жирканч сояси ҳамон тушиб турибди. Ал-ислом инъоми ҳозирги вақтда 41 мамлакат ўртасида бўлинган – бу барча мусулмонларнинг 78% ини ташкил қилади, қолган 22% эса бошқа мамлакатлардадир. Бундан ташқари, мусулмонлар 408 этник гуруҳлардан ташкил топганлигидан биз хабардормиз. Илоҳиёт нуқтаи назаридан улар, бир тарафдан, турли эътиқод ва мазҳабларнинг кенг доирасини, яъни ортодоксал исломдан тортиб анимистик динлар билан (яъни турли руҳларга эътиқод қилувчи динлар билан – Изоҳ таржимонники) ҳар хил бирикмаларни ташкил қиладилар.
Иқтисод ҳам муҳим омилдир. Мусулмон давлатлари, нефтга эга бўлган давлатлардан ташқари, бутун дунё мамлакатларининг орасида иқтисодий кўрсаткичнинг энг пастида бўлган гуруҳни ташкил қиладилар. Мавжуд ҳолат мусулмон оламида чуқур норозиликнинг сабабчиси бўлиши ҳаммага маълум.
Мўмин мусулмон нуқтаи назаридан бундай бўлмаслик керак. Ислом – “энг зўр ва сўнгги дин”. Шунинг учун ҳам дунёга ҳукмронлик қилиш йўлида ислом ҳамма жойда устун туриши лозим.
Жангари мусулмон шундай савол беради: “Қаерда хатога йўл қўйилган?” Ушбу саволга жавоб оддий: “Сабаб шундаки, биз илк исломдан узоқлашиб кетдик. Мана нима учун Худо бизни марҳаматламади, бизнинг душманларимиз эса энг яхши нарсаларимизга эгалик қилмоқдалар. Душманларимиз биз билан шундай йўл тутганликлари натижасида халқимиз қашшоқлашиб қолган. Агар исломга яна қайтгудек бўлсак, Раббий бизга яна ёрдам бера бошлайди, шундай қилиш керак ҳам. Биз, Худо таъкидлаб ўтганидек, сўзсиз оламда яна ҳукмронлик қиламиз”.
Афсус ва надоматлар бўлсинки, кўплаб мусулмон пешволарининг таъкидлашича, мусулмонлар муаммоларининг ҳал қилиниши учун ечим бор деб айтадилар. Улар ўз фикрларини мусулмонларнинг ҳамма табақасига ва яқинларига зўрлаб сингдиришга ҳаракат қиладилар. Уларнинг фикрлари, бир тарафдан, ҳукмдорлар ва улар каби бўлишни истаган мусулмонларнинг ўртасида, иккинчи томондан, куч ишлатиш йўли билан қирғинбарот жанглар турли мамлакатларнинг ҳукмдорлари ўртасида чексиз, битмас-туганмас тўқнашишларга олиб келади.
Жангари мусулмоннинг дунёқарашига қайтар эканмиз, шуни таъкидлаб ўтишимиз керакки, бундай одам ислом барча ҳаётий масалаларнинг жавоби эканлигига ишонади. Унинг айтишича, исломни аввалги ҳолатига, яъни ўз тарихининг илк асрлардаги кўринишига ва Раббий марҳаматлаган қиёфасига қайтаришга ҳаракат қилиш лозим.
Шу тарзда фикр юритувчи одамларга қарата Исо нима деган бўларди? Кўп гап айтган бўларди. Менинг кузатишимча, жангари мусулмонларни ҳеч бўлмаганда, икки гуруҳга (эҳтимол, ундан ҳам кўпроқ гуруҳларга) бўлиш мумкин. Бир гуруҳ ҳақиқатдан ва чин дилдан ўз халқининг аянчли ҳолати борасида самимий қайғуради. Ҳақиқий Хушхабарни билмаган тарзда, бу мусулмонлар Раббий ҳақида ва Унинг йўллари тўғрисида Қуръондан билиб олганларига ҳамда Муҳаммад таълимотига суянадилар. Шуни ҳам ҳисобга олиш керакки, турли мунозарали масалалар бўйича юқори одоб-ахлоқ ва қарашларни намоён этган кўплаб Инжил фактлари Қуръонда топилган.
Ҳақиқатни сидқидилдан излаётган бундай одамларни Исо Ўз таълимотига жалб қилиб, кўп нарсаларни айтган бўларди. Ажойиб ҳаётни излаган одамлар Уни ҳеч қачон бефарқ қолдирмаган.
Тоғдаги ваъзида Исо Раббий томонидан марҳаматланган одамларнинг хислатлари тўғрисида гапиради: булар “руҳан камбағал бўлганлар”, “йиғлаётганлар”, “беозор бўлганлар”, “адолатга очу чанқоқлар”, “раҳмдил бўлганлар”, покдил бўлганлар, “тинчлик ўрнатувчилар” ва “адолат йўлида жабр кўрганлар” (Матто 5:3-10).
Бошқа бир ўринда Исо масалда Раббий томонидан марҳаматланганлар – очларни тўйдирганлар, чанқаганларга сув ичирганлар, мусофирларни меҳмон қилганлар, яланғочларни кийинтирганлар, касалларни боққанлар ва зиндондагиларни келиб кўрганлар ҳақида гапирди (Матто 25:34-36).
Шунингдек, ҳузур-ҳаловат амрларини нотўғри тушунган аёлга Исо деди: “Худонинг каломини тинглаб, унга риоя қиладиганлар бахтлироқдир!” (Луқо 11:28).
Ҳа, Исо одамларнинг яхши яшаши ҳақида ўйлади. Худди Иброҳим сингари, У Ер юзидаги барча халқларга бахт-саодат улашишга интилди.
Аммо Исо шуни ҳам тушунар эдики, одамлар танлаётган йўллар муҳимдир. У иблиснинг ҳийлакорлигини билади. Ўзларини валинеъмат деб эълон қилган, қўл остидагиларига “марҳамат” берувчи ҳукмдорлар ўз халқига узоқ кутилган самараларни олиб келиш учун энг ёвуз усулларни қўллашга қодир эканликларини ҳам Исо биларди. Унинг айтишича, Худо Шоҳлигига қилич билан эришиб бўлмайди: “Менинг Шоҳлигим бу дунёдан эмас. Агар Шоҳлигим бу дунёдан бўлганда эди, яҳудийларнинг қўлига тушмаслигим учун Менинг хизматкорларим курашар эдилар. Бироқ Менинг Шоҳлигим бу ердан эмас” (Юҳанно 18:36). “Маблағ кўзланган мақсадни қоплаши” тўғрисидаги фикрни У рад этди. Нотўғри усул ва воситалар мамлакатга лаънат ёғдириши мумкин, чунки қўли остидагиларга ўз ҳукмини ўтказмоқчи бўлган мансабдорнинг куч ишлатиши ниҳоятда катта талофатлар олиб келиши эҳтимолдан холи эмас. Юртга ёки бирон партияга ўз ҳукмини ўтказиш мақсадида ҳоким ўзининг душманлари билан бир қаторда, ҳатто кўплаб бегуноҳ одамларни ҳам таъқиб қилиши, қатл этиши ҳам мумкин эди.
Зўрлик ишлатиб, бу албатта оқланади, деб хато ўйлаганларга Исо аёвсиз сўзлар билан мурожаат қилган бўларди, чунки кўпчилик яхшилик қилиш мақсадида ҳақиқатдан ҳам ёвузликка қўл урганликларини тушунмайдилар. Зўраки усулларни Исо рад этган бўларди, бундай усуллардан фойдаланган одамларни шубҳасиз У айблаган бўларди. Исо уларга Ўзининг замондошларига қарата айтган қуйидаги сўзларини қайтариб гапирган бўларди: “Қиличингни қинига солиб қўй! Қилич кўтарганларнинг ҳаммаси қиличдан ҳалок бўлади” (Матто 26:52). Ўзгаришларни фақат тинчлик йўли билан амалга ошириш мумкин, деб айтган бўларди Исо. Биз тузга, томизғига, нурга ўхшашимизни У бизга ўргатган. Агарда буларнинг ҳаммаси ўз ишини бажаришига кимлардир ҳалақит бермаса, унда сифат, тузилиш ва ҳаёт тарзи ўзгаради. Исо қачонлардир Бутрусга айтган гапларини бугун ҳам қайтаради: “Қиличингни қинига солиб қўй...!” (Матто 26:52).
Бугунги жанг майдонида Унинг ўрнига иштирок этаётган бизлар, шундай усул топиб, зўрликни қўллаб-қувватловчи жангари мусулмонларни ўз сафимизга даъват эътишимиз керак: “Жуда яхши усул бор...” деб, уларни Исо таълимотига қаратишимиз керак.
Книга на Узбекском языке: Семья Авраама: исцеление сломанной ветви (Дон Мак-Керри)
Эта книга призвана помочь христианским работникам, научить их как трудиться с сыновьями и дочерьми Измаила, так как Мухаммад и его потомки решили отождествить себя с коленом Агари и Измаила.
Эта книга написана не для научных работников, она написана непосредственно для тружеников. Работа эта призвана стать введением в труд среди мусульман.
Для тех, кто имел счастливую возможность закончить учебное заведение, специализируясь на исламе, для тех, кто достиг определенных вершин, занимаясь практическим трудом и самообразованием, нет ничего особенного в этой книге. Но для тех, кто специально не изучал миссиологию и ислам, у кого не было доступа к самым последним исследованиям в этой сфере, книга эта может восполнить имеющийся пробел в знаниях.
