1 Iso tog‘dan tushganda katta bir olomon Uning orqasidan ergashdi.
2 Shu orada teri kasalligiga chalingan bir odam Isoning oldiga keldi. U tiz cho‘kib, dedi: — Hazrat, bilaman, istasangiz, meni bu kasallikdan Siz poklay olasiz.
3 Iso qo‘lini uzatib, unga tekkizdi–da: — Istayman, pok bo‘l! — dedi. Teri kasalligiga chalingan odam shu zahoti dardidan forig‘ bo‘ldi.
4 Iso unga dedi: — Menga qara! Bu to‘g‘rida birovga og‘iz ocha ko‘rma. Borib, o‘zingni ruhoniyga ko‘rsat. Poklanganingni hammaga isbot qilish uchun Muso amr qilgan qurbonliklarni keltir.
5 Iso Kafarnahum shahriga kirib kelganda, bir Rim yuzboshisi Uning oldiga kelib, yolvordi:
6 — Hazrat, xizmatkorim uyda to‘shakka mixlanib yotibdi. U qattiq azob chekyapti.
7 — Mayli, Men borib, xizmatkoringizni sog‘aytiraman, — dedi Iso.
8 Yuzboshi shunday dedi: — Hazrat! Kulbamga oyoq bosishingiz uchun nomunosibman. Siz buyursangiz, bas, xizmatkorim sog‘ayib ketadi.
9 Men o‘zim buyruqqa tobe odamman, ammo mening ham qo‘lim ostida askarlarim bor. Biriga “ket” desam, ketadi, boshqasiga “kel” desam, keladi. Biron xizmatkorimga “shuni qil” desam, qiladi.
10 Iso yuzboshining bu gapini eshitib, hayratlandi. U orqasidan ergashib kelayotganlarga dedi: — Sizlarga chinini aytayin: Men Isroilda bunday kuchli imonga ega bo‘lgan bironta odamni uchratmadim.
11 Sizlarga shuni aytaman: ko‘p odamlar sharqu g‘arbdan kelib, Ibrohim, Is’hoq va Yoqub bilan birga Osmon Shohligida ziyofatga o‘tiradilar.
12 Osmon Shohligining merosxo‘rlari esa tashqaridagi zulmatga quvib chiqariladi. Ular u yerda qattiq pushaymon bo‘lib, fig‘on chekadilar.
13 Keyin Iso yuzboshiga dedi: — Boring, siz ishonganingizday bo‘lsin. Yuzboshining xizmatkori o‘sha zahoti sog‘ayib ketdi.
14 Iso Butrusning uyiga kelganda, uning qaynanasi isitmalab, to‘shakda yotganini ko‘rdi.
15 Iso uning qo‘liga tegishi bilan isitmasi tushdi. Ayol turib, Unga xizmat qildi.
16 Kech kirganda Isoning oldiga jin chalgan ko‘plab odamlarni olib kelishdi. U so‘z bilan jinlarni quvib chiqardi, xasta odamlarning hammasiga shifo berdi.
17 Shu tariqa Ishayo payg‘ambarning quyidagi aytgan so‘zi bajo bo‘ldi: “Dardlarimizni u o‘ziga oldi, Og‘riqlarimizdan bizni forig‘ qildi.”
18 Iso atrofida bir talay olomonni ko‘rib, shogirdlariga ko‘lning narigi tomoniga o‘tishni buyurdi.
19 Shu payt Tavrot tafsirchisi Isoning oldiga kelib dedi: — Ustoz, qayerga borsangiz ham, men ortingizdan boraman.
20 Iso unga shunday dedi: — Tulkilarning uyalari bor, qushlarning inlari bor. Inson O‘g‘lining esa bosh qo‘yadigan joyi yo‘q.
21 Shogird bo‘lgan boshqa bir odam esa Isoga: — Hazrat, ijozat bering, avval borib otamni dafn qilib kelay, — dedi.
22 Iso esa Unga dedi: — Sen ortimdan yur. Marhumlarni ruhan o‘lik bo‘lganlar dafn qilsinlar.
23 Iso qayiqqa tushdi, shogirdlari ham Unga ergashib, qayiqqa tushdilar.
24 Shu orada ko‘lda bo‘ron ko‘tarildi, to‘lqinlar qayiqni suvga to‘ldira boshladi. Iso esa uxlayotgan edi.
25 Shunda shogirdlari Isoning oldiga borib: — Hazrat, bizni qutqaring! Halok bo‘lyapmiz! — deb Isoni uyg‘otdilar.
26 Iso ularga dedi: — Nega qo‘rqyapsizlar, ey imoni sustlar? So‘ng turib, shamolga va to‘lqinlarga do‘q urdi. Shu ondayoq chuqur sukunat cho‘kdi.
27 Qayiqdagilar hayratlanib, bir–biriga: — Bu kim bo‘ldi ekan–a? Hatto shamol va to‘lqinlar Unga bo‘ysunadi–ya! — deyishdi.
28 Iso ko‘lning narigi qirg‘og‘iga, Gadara shahrining yaqiniga yetib bordi. Shunda jinga chalingan ikki odam qabrlar orasidan yugurib chiqib, Isoni qarshilashdi. Ular shunchalik vahshiy edilarki, bironta odam u yerdan o‘ta olmasdi.
29 Ular shunday deb baqirishdi: — Ey Xudoning O‘g‘li! Bizni tinch qo‘y! Sen bizga vaqtidan oldin azob bergani bu yerga keldingmi?
30 Ulardan nariroqda katta bir cho‘chqa podasi oziqlanayotgan edi.
31 Jinlar Isoga yolvorib: — Agar bizlarni quvib chiqaradigan bo‘lsang, unda cho‘chqa podasiga yuborgin, — deyishdi.
32 Iso ularga: — Boringlar! — deyishi bilanoq, jinlar odamlar ichidan chiqib, cho‘chqalarning ichiga kirib olishdi. Shu onda butun cho‘chqa podasi tik qiyalikdan ko‘lga yopirilib, suvda nobud bo‘ldi.
33 Cho‘chqa boquvchilar esa qochib shaharga bordilar. Jinga chalinganlar bilan bo‘lib o‘tgan hodisani hammaga gapirib berdilar.
34 Shunda butun shahar aholisi Isoning oldiga bordi. Uni ko‘rgach, yurtimizdan chiqib ket, deb o‘tinib so‘radilar.
Matto Muqaddas xushxabar: 8 Bob
MakDonaldning Injil kitobiga o'zbek tilidagi sharhlari
Z. MASIH TOMONIDAN YARATILGAN MARHAMAT VA KUCH MO‘JIZALARI HAMDA ULARGA TURLICHA MUNOSABAT (8:1 — 9:34)
8−12-boblarda Rabbimiz Iso Isroil xalqiga O‘zining haqiqatan ham payg‘ambarlar bashorat qilgan Masih ekanligining ishonchli dalillarini ko‘rsatadi. Masalan, Ishayo Masih ko‘rlarning ko‘zini ochishini, karlarning qulog‘ini ochishini, cho‘loqlarni shifolashini, soqovlarni kuylashga undashini bashorat qilgan (35:5−6).
Barcha bu bashoratlarni amalga oshirib, Iso O‘zining Masih ekanligini isbotladi. Muqaddas Bitiklarga ko‘ra, Isroil xalqi Masihni tanib olishda hech qanday qiyinchilikka duch kelmasligi kerak edi. Ko‘rishni istamaganlardan ko‘rroq hech kim yo‘q.
Ushbu boblarda qayd etilgan voqealar qat’iy xronologik tartibda emas, balki ko‘proq mavzuga ko‘ra taqdim etilgan. Bu Rabbimizning xizmatining to‘liq ro‘yxati emas, balki Muqaddas Ruh tomonidan Xaloskorning hayotidagi ma’lum, asosiy yo‘nalishlarni ko‘rsatish uchun tanlangan voqealarning bayonidir. Bu bayonga quyidagi jihatlar kiritilgan:
1. Masihning kasalliklar, jinlar, o‘lim va tabiat kuchlari ustidan mutlaq hokimiyati.
2. Uning O‘ziga ergashganlar hayotida mutlaq hukmronlikka da’vosi.
3. Isroil xalqi, ayniqsa din peshvolari tomonidan Isoni tobora ko‘proq rad etilishi.
4. Ayrim g‘ayriyahudiylarning Masihni qabul qilishga tayyorligi.
A. Moxov ustidan hokimiyat (8:1−4)
8:1 Garchi Isoning ta’limoti keskin va g‘ayrioddiy bo‘lsa-da, u shunchalik jozibador ediki, ko‘plab xaloyiq Unga ergashardi. Haqiqat o‘z-o‘zini tasdiqlovchidir va odamlar uni yoqtirmasalar ham, uni hech qachon unutmaydilar.
8:2 Bir moxov Isoga ta’zim qilib, undan shifo so‘radi. U Rabbimiz uni davolay olishiga ishonardi, chinakam ishonch esa hech qachon umidsizlikka tushmaydi. Moxov - bu gunohning munosib timsoli, chunki u jirkanch, halokatli yuqumli kasallik bo‘lib, uning ba’zi turlari davolanmaydi. (Muqaddas Kitobda tilga olingan moxovning ba’zi turlari va biz Xansen kasalligi deb ataydigan kasallik bir xil kasallik emas. Masalan, Levit kitobida aytilishicha, kasallikning ma’lum bir kechishida bemorning uyiga yoki kiyimiga tegish orqali yuqtirish mumkin.)
8:3 Moxovlarga tegish man etilgan. Ular bilan jismoniy aloqada bo‘lish odamga kasallik yuqtirish xavfini tug‘dirardi. Yahudiylar orasida bunday aloqa odamni marosimiy jihatdan harom, ya’ni isroillik birodarlar bilan sajda qilish uchun yaroqsiz qilardi. Ammo Iso moxovga qo‘l tegizib, shifo beruvchi so‘zlarni aytganda, u shu zahotiyoq moxovdan forig‘ bo‘ldi. Najotkorimiz gunohdan poklash va poklangan insonni xizmatga yo‘naltirish qudratiga ega.
8:4 Bu Matto bayon etgan Xushxabarda Iso moxov bilan sodir bo‘lgan mo‘jiza yoki ular ko‘rgan narsalar haqida hech kimga aytmaslikni buyurgani qayd etilgan birinchi holat (yana qarang: 9:3; 12:16; 17:9; Mark 5:43; Mark 7:36; Mark 8:26). U shunday yo‘l tutishining sababi, ehtimol, ko‘pchilikni faqat Rim zulmidan qutulish qiziqtirganini va shu maqsadda Uni podsho qilmoqchi bo‘lganlarini tushunganidir. Biroq U Isroil hali tavba qilmaganini, xalq Uning ruhiy rahbarligini rad etishini va U avval xochga mixlanishi kerakligini bilardi.
Muso qonuniga ko‘ra, ruhoniy shifokor ham edi. Poklanganidan so‘ng, moxov qurbonlik keltirib, ruhoniyga o‘zini pok deb e’lon qilishi uchun borishi shart edi (Levilar 14:4−6). Shubhasiz, moxovning poklanishi juda kamdan-kam sodir bo‘lardi, shunchalik kamdan-kam sodir bo‘lardiki, bunday holat ruhoniyni sergak torttirishi va nihoyat Masih kelganmi yoki yo‘qligini tekshirishga undashi kerak edi. Ammo biz bunday munosabat haqida hech narsa o‘qimaymiz. Bu vaziyatda Iso moxovga qonunni bajarishni buyurdi.
Mo‘jizaning ruhiy ma’nosi aniq: Masih Isroilga xalqni kasallikdan davolash qudratiga to‘lgan holda keldi. U bu mo‘jizani O‘zining vakolatini tasdiqlash uchun ko‘rsatdi. Ammo xalq o‘z Xaloskorini qabul qilishga tayyor emas edi.
B. Falaj ustidan hukmronlik (8:5−13)
8:5−6 Majusiy yuzboshining iymoni yahudiylarning e’tiborsizligiga ajoyib qarama-qarshilik sifatida ko‘rsatilgan. Agar Isroil o‘z Shohini tan olmasa, buni xor ko‘rilgan majusiylar qiladi. Yuzboshi - qo‘l ostida yuz askar bo‘lgan rim zobiti edi. U Kapernaum yoki uning atrofida yashar edi. U Isoga yaqinlashib, og‘ir falajlikdan azob chekayotgan xizmatkoriga shifo so‘radi. Bu g‘ayrioddiy rahmdillik ko‘rinishi edi. Ko‘pchilik boshliqlar o‘z xizmatkoriga bunday g‘amxo‘rlik qilmas edi.
8:7−9 Rabbimiz Iso bemor xizmatkorni ko‘rgani borishni taklif qilganda, yuzboshi o‘z iymonining haqiqiyligi va chuqurligini ko‘rsatdi. U shunday dedi: "Men uyimga kirishingga loyiq emasman. Buning hojati yo‘q, chunki Sen faqat so‘z bilan uni osongina davolashing mumkin. Men hokimiyatga ega bo‘lish nimaligini bilaman. Men boshliqlarimdan buyruq olaman va qo‘l ostimdagilarga buyruq beraman. Mening buyruqlarim so‘zsiz bajariladi. Sening so‘zlaring xizmatkorimning kasalligi ustidan qanchalik ko‘proq kuchga ega!"
8:10−12 Iso bu majusiyning iymonidan hayratga tushdi. Bu Iso hayratga tushgan ikki holatdan biridir. Ikkinchi marta u yahudiylarning ishonchsizligidan hayron qolgan edi (Mark 6:6). U Xudo tanlagan Isroil xalqi orasida bunday iymonni topmadi. Bu, Uning kelgusi Shohligida majusiylar yahudiy ota-bobolar bilan muloqot qilish uchun dunyoning to‘rt tomonidan yig‘ilishini, shohlik o‘g‘illari esa yig‘i-sig‘i va tish g‘ijirlatish bo‘ladigan tashqi zulmatga tashlanishini ta’kidlashga undadi. Shohlik o‘g‘illari aslida yahudiy bo‘lgan, Xudoni o‘z shohi deb tan olgan, lekin hech qachon chin yurakdan tavba qilmaganlardir. Bu tamoyil bugungi kunda ham amal qiladi. Nasroniy oilalarda tug‘ilish va tarbiyalanish imtiyoziga ega bo‘lgan ko‘p bolalar Masihni rad etganlari uchun do‘zaxda azob chekadilar, o‘rmon yovvoyilari esa Xushxabar xabariga ishonganlari uchun samoviy abadiy shon-sharafdan bahramand bo‘ladilar.
8:13 Iso yuzboshiga: "Bor, ishonganingdek bo‘lsin," dedi. Iymon Xudoning xususiyatlariga bo‘lgan ishonchga yarasha mukofotlanadi. Garchi Iso undan uzoqda bo‘lsa-da, xizmatkor o‘sha zahoti sog‘ayib ketdi. Biz bu manzarada Masihning vazifasini ko‘rishimiz mumkin: U jismonan hozir bo‘lmasa-da, imtiyozsiz majusiyni gunoh falajidan davolash.
D. Isitma ustidan hukmronlik (8:14−15)
Butrusning uyiga kirgan Iso uning qaynonasi isitmalab yotganini ko‘rdi. U ayolning qo‘liga tegdi va isitma tushdi. Odatda isitma odamni juda holdan toydiradi, ammo bu shifo shu qadar tez va to‘liq ediki, ayol o‘rnidan turib, Unga xizmat qila oldi - bu Najotkor unga qilgan yaxshilik uchun minnatdorchilikning munosib ifodasi edi. Shifo topganimizda, Xudoga yangilangan sadoqat va g‘ayrat bilan xizmat qilishda unga taqlid qilishimiz lozim.
E. Jinlar va turli kasalliklar ustidan hukmronlik (8:16−17)
Kechqurun, Shabbat kuni tugagach (Mark 1:21−34 ga qarang), odamlar Uning oldiga to‘planib, ko‘plab baxtsiz, jin chalganlarni olib kelishdi. Bu ayanchli odamlarda ularni nazorat qiladigan jinlar yashardi. Ko‘pincha ular g‘ayritabiiy bilim va kuch-qudrat namoyon qilishar, ba’zan esa ularni qiynashardi. Ba’zida ular o‘zlarini telbalardek tutishardi, ammo buning sababi jismoniy yoki aqliy emas, balki ko‘proq iblisona edi. Iso so‘z bilan jinlarni quvdi.
Shuningdek, U Ishayo payg‘ambarning (53:4) bashoratini bajo keltirib, barcha bemorlarni shifoladi: "U zaifliklarimizni o‘z zimmasiga oldi va kasalliklarimizni ko‘tardi". Imon bilan davolovchilar ko‘pincha 17-oyatdan foydalanib, imonli kishi shifo topishi mumkinligini ko‘rsatishadi. Ammo bu yerda Xudoning Ruhi bu bashoratni xochdagi ishiga emas, balki Najotkorimizning yerdagi xizmatiga nisbatan qo‘llaydi.
Shunday qilib, ushbu bobda biz quyidagi to‘rt mo‘jizani ko‘rdik:
1. Masih huzurida moxov yahudiyni davolash.
2. Yuzboshining xizmatkorini uzoqdan davolash.
3. Iso uyda bo‘lganida, Butrusning qaynonasini davolash.
4. Iso huzurida barcha jin chalganlar va bemorlarni davolash.
Gabelin ta’kidlashicha, ular Rabbimiz xizmatining to‘rt bosqichini ifodalaydi:
1. Masihning birinchi kelishida O‘z xalqi - Isroilga xizmat qilishi.
2. Majusiyning Iso hozir bo‘lmaganda shifo topishi.
3. Uning ikkinchi kelishi, uyga kirganda Isroil bilan munosabatlarini tiklashi va Sionning bemor qizini davolashi.
4. Ming yillik Shohlik, unda barcha jin chalganlar va kasallar shifo topadi. (Arno C. Gaebelein, The Gospel of Matthew, 193-bet.)
Bu ta’limotning mo‘jizalar orqali rivojlanishining qiziqarli tahlili bo‘lib, u e’tiborimizni Muqaddas Kitobdagi yashirin ma’no chuqurliklariga qaratishi kerak. Ammo bu usulni mutlaqo to‘g‘ri kelmaydigan oyatlarga qo‘llamaslik uchun undan haddan tashqari ko‘p foydalanmasligimiz lozim.
F. Odamlarning rad etish mo‘jizasi (8:18−22)
Biz Masih kasalliklar va ruhlar ustidan O‘z hokimiyatini qanday namoyon etganini ko‘rdik. Faqat erkaklar va ayollar bilan muloqotga kirishgandagina U qarshilikka duch keladi - insoniy rad etishning mo‘jizasi.
8:18−20 Iso Jalila dengizidan (Kapernaumdan sharqiy qirg‘oqqa) o‘tmoqchi bo‘lganida, o‘ziga ishongan ulamolardan biri oldinga chiqib, Unga "hamma joyda" ergashishga va’da berdi. Isoning javobi uni buning evaziga to‘lanadigan haq - o‘zini qurbon qilish hayotini o‘ylab ko‘rishga majbur qildi. "Tulkilarning inlari, osmondagi qushlarning uyalari bor, ammo Inson O‘g‘lining bosh qo‘yadigan joyi yo‘q".
Ommaviy xizmatini olib borayotganda, Uning o‘z uyi bo‘lmagan, biroq U aziz mehmon bo‘ladigan uylar bor edi va U odatda tunash uchun joy topardi. Uning so‘zlarining haqiqiy kuchi ma’naviy edi: bu dunyo Unga chinakam uzoq muddatli tinchlik bera olmasdi. Uning bajarishi kerak bo‘lgan vazifasi bor edi va U uni bajo etmaguncha dam ololmasdi. Shogirdlariga ham shunday; bu dunyo ular uchun oromgoh emas yoki hech bo‘lmaganda oromgoh bo‘lmasligi kerak!
8:21 Yaxshi bilimga ega bo‘lgan boshqa bir shogird ham Isoga ergashishga tayyorligini bildirdi, lekin uning ustuvor maqsadi bor edi: "Yo Rabbiy! Avval borib otamni dafn etishimga ijozat ber". Uning otasi o‘lganmi yoki yo‘qmi, bu holatda katta ahamiyatga ega emas. Asosiy qiyinchilik ziddiyatni ifodalovchi so‘zlarda yotardi: "Parvardigor... menga avval". U shaxsiy ishlarini Masihdan ustun qo‘ydi. Otasining munosib dafn marosimiga g‘amxo‘rlik qilish zarur, biroq bunday xayrli ish Xaloskorning da’vatidan ustun kelishi noto‘g‘ri.
8:22 Aslida Iso unga shunday javob berdi: "Sening birinchi vazifang - Menga ergashishdir. O‘liklarni ko‘mishni ma’naviy o‘liklarga qo‘yib ber. Buni najot topmagan odam ham qila oladi. Ammo faqat sen bajara oladigan ish bor. Hayotingdagi eng yaxshi narsani abadiyga bag‘ishla. Uni mayda-chuyda narsalarga sarflama". Ikkala shogird ham bunga qanday munosabatda bo‘lgani bizga aytilmagan. Ammo ular Masihni tark etib, bu dunyoda qulay hayot kechirishgan va qolgan umrlarini moddiy narsalarga bog‘lanib o‘tkazishgan, degan kuchli shubha bor. Ularni tanqid qilishdan oldin, keling, Iso ushbu parchada e’lon qilgan shogirdlikning ikkita shartida o‘zimizni sinab ko‘raylik.
G. Tabiat ustidan hukmronlik (8:23−27)
Jalila dengizi kutilmagan kuchli bo‘ronlari bilan mashhur bo‘lib, ular dengizni qaynoq ko‘pikka aylantiradi.
Shamollar Iordan vodiysi bo‘ylab shimoldan esadi va tor darada kuchayadi. Ular dengizga yetib borgach, suzish ayniqsa xavfli bo‘ladi.
Bu safar Iso dengizni g‘arbdan sharqqa kesib o‘tdi. Bo‘ron ko‘tarilganda, U qayiqda uxlayotgan edi. Qo‘rquvga tushgan shogirdlar Uni yordam so‘rab hayajon bilan uyg‘otishdi. To‘g‘ri Zotga murojaat qilganlari maqtovga sazovor. Iso ularni imonlari sustligida ayblab, shamol va to‘lqinlarga taqiq soldi. Atrofni chuqur sukunat qoplagach, shogirdlar hatto tabiat kuchlari ham ularning kamtar Yo‘lovchisiga bo‘ysunishidan hayratga tushishdi. Koinotni ushlab turgan Yaratuvchi o‘sha kuni qayiqda ular bilan birga ekanini ular naqadar yomon anglashardi!
Isoning barcha shogirdlari ertami-kechmi bo‘ronlarga duch kelishadi. Ba’zan to‘lqinlar bizni bosib ketadigandek tuyuladi. Iso biz bilan qayiqda ekanini bilish bizga qanchalar dalda beradi. Dengiz, yer va osmonning Egasi bo‘lgan kemani hech qanday suv cho‘ktira olmaydi. Hech kim hayot bo‘ronlarini Rabbimiz Iso kabi tinchlantira olmaydi.
H. Iso ikkita jin chalgan odamni davolaydi (8:28−34)
8:28 Jalila dengizining sharqiy qirg‘og‘ida Gergesinliklar yurti joylashgan edi. Iso u yerga kelganda, u yerda jin chalgan ikkita odamga duch keldi. Bu jin chalganlar qabrlarda, g‘orsimon joylarda yashar va shu qadar vahshiy ediki, bu yerlardan o‘tish xavfli edi.
8:29−31 Iso ularga yaqinlashganda, jinlar qichqirishdi: "Ey Iso, Xudoning O‘g‘li, biz bilan nima ishing bor? Sen bizni vaqtidan ilgari azoblash uchun keldingmi?" Ular Isoning kimligini va U oxir-oqibat ularni yo‘q qilishini bilishardi. Bu jihatdan ularning ilohiyot ilmi ko‘plab zamonaviy liberal olimlarnikidan to‘g‘riroq edi. Iso ularni bu odamlardan haydab chiqarmoqchi ekanini anglab, jinlar Undan yaqin atrofda o‘tlab yurgan katta cho‘chqalar podasiga ko‘chib o‘tishga ruxsat so‘rashdi.
8:32 Isoning ularning iltimosini qondirgani juda g‘alati tuyuladi. Nima uchun butun hokimiyatga ega bo‘lgan Parvardigor jinlarning iltimosiga rozi bo‘lishi kerak edi? Uning xatti-harakatini tushunish uchun ikkita holatni esga olishimiz lozim. Birinchidan, jinlar tanasiz holatdan qochadilar; ular inson tanasida, agar buning iloji bo‘lmasa, hayvon yoki boshqa mavjudot tanasida yashashni xohlaydilar. Ikkinchidan, jinlarning maqsadi yo‘q qilish ekani shubhasiz. Agar Iso ularni jin chalganlardan quvib chiqarganida, jinlar o‘sha hududda yashovchi odamlar uchun xavf tug‘dirgan bo‘lardi. Ularga cho‘chqalarga kirishga izn berib, U jinlarning erkak va ayollarga kirishining oldini oldi hamda ularning vayron qiluvchi kuchlarini hayvonlarda to‘xtatib qo‘ydi. Parvardigor ularni batamom mahv etadigan vaqt hali kelmagan edi.
Bu ko‘chish sodir bo‘lishi bilanoq, cho‘chqalar podasi tik qiyalikdan o‘zini dengizga otdi va cho‘kib ketdi. Sodir bo‘lgan voqea bizga jinlarning asosiy maqsadi yo‘q qilish ekanini ko‘rsatadi va ikki kishida ikki ming cho‘chqani halok qila oladigan miqdorda jin bo‘lishi mumkinligini ta’kidlaydi (Mark 5:13).
8:33−34 Cho‘ponlar sodir bo‘lgan voqea haqida xabar berish uchun qishloqqa qarab yugurdilar. Buning natijasida, hayajonga tushgan aholi Isoning oldiga chiqib, undan o‘z hududlaridan ketishini iltimos qildi. O‘shandan beri Isoni doimo hayvonlarning behuda halok bo‘lgani uchun tanqid qilib, ketishini so‘rashardi, chunki u inson hayotini hayvonlar hayotidan ustun qo‘yardi.
Agar bu gergesaliklar yahudiy bo‘lganida, cho‘chqa boqish qonunni buzish hisoblanardi. Ammo ular yahudiy bo‘lgan-bo‘lmaganidan qat’i nazar, biz ularni ikkita jin chalgan odamning shifo topishidan ko‘ra cho‘chqalar podasini qadrlashgani uchun qoralaymiz.