1 Doniyorning farishta haqidagi vahiysi.
Doniyor 10 bob
1 Fors shohi Kurush hukmronligining uchinchi yilida, Beltashazar deb atalgan Doniyorga Xudodan bir xabar kelgan edi. Kelajakda albatta sodir bo‘ladigan kuchli to‘qnashuvga oid bo‘lgan bu xabarning ma’nosi Doniyorga vahiy orqali ayon bo‘ldi.
2 Doniyor shunday deb yozdi: “O‘sha paytda men uch hafta azadorday yurdim.
3 Uch hafta davomida hech qanday tansiq taom yemadim, go‘sht bilan sharobni og‘zimga olmadim, yuvinib–taranmadim.
4 Birinchi oyning yigirma to‘rtinchi kunida buyuk Dajla daryosining bo‘yida turganimda
5 men bittasini ko‘rdim. Uning egnida zig‘ir tolasidan to‘qilgan libos, belida sof tilladan yasalgan kamar bor edi.
6 Uning tanasi qimmatbaho toshday yarqirab turar edi. Yuzi yashinday porlab, ko‘zlari mash’aladay yonib turar edi. Oyoq–qo‘llari yaltiroq misday tovlanib, ovozi bir olomon shovqiniday yangrar edi.
7 Vahiyni faqat men ko‘rdim. Yonimdagilar vahiyni ko‘rmagan bo‘lsa ham, vahimaga tushdilar. Ular tumtaraqay bo‘lib har yoqqa yashirinib oldilar.
8 Men bir o‘zim qoldim. O‘sha ajoyib vahiyni ko‘rayotganimda quvvatsizlanib, aft– angorim tanib bo‘lmaydigan darajada o‘zgarib ketganini sezdim. Madorim qolmagan edi.
9 Men farishtaning ovozini eshitganimda hushimdan ketib, yuz tuban yerda cho‘zilib qoldim.
10 So‘ng esa bir qo‘l menga tegib, meni kaft va tizzalarimga ko‘tarib qo‘ydi.
11 O‘sha farishta menga: — Ey, Doniyor, sen Xudoning suyukli bandasisan, — dedi. — Qani, tur! Senga aytadigan gaplarimga quloq sol, chunki men sening oldingga yuborilganman. U bu gaplarini menga aytayotganda men qaltirab o‘rnimdan turdim.
12 — Doniyor, qo‘rqma! — dedi u menga. — Sen hayot lazzatlaridan voz kechib, xabar xususida mulohaza yuritishni boshlagan kuningdayoq, iltijolaring ijobat bo‘lgan edi. Iltijolaringga binoan, men oldingga keldim.
13 Ammo Fors shohligini himoya qiluvchi farishta yigirma bir kun davomida menga qarshilik qildi. Men u bilan jang qilib hayallab qolganim uchun, bosh farishtalardan biri bo‘lgan Mikoyil menga yordamga keldi.
14 Men senga kelajakda xalqing boshiga tushadigan narsalarni tushuntirish uchun keldim. Bu vahiy o‘sha kunlarga oiddir.
15 U bu so‘zlarni gapirayotganda, men lom–mim deya olmay, boshimni egib turar edim.
16 So‘ng odam qiyofasidagi boshqa biri lablarimga qo‘l tekkizdi. Men og‘zimni juftlab, oldimda turganga dedim: — Hazratim, bu vahiy yurak–bag‘rimni ezib yubordi, madorim quridi.
17 Menday bir qul qanday qilib hazratim bilan gaplasha oladi? Holdan toyganman, bazo‘r nafas olyapman.
18 U yana bir bor menga qo‘lini tekkizib, menga kuch ato etdi.
19 Men birinchi ko‘rgan boshqa birovi shunday dedi: — Ey, Xudoning suyukli bandasi, qo‘rqma! Tinchlan! Dadil bo‘l! U menga gapirayotganda dadillanib dedim: — Hazratim, siz menga dalda berdingiz, endi gapiravering.
20 — Sening oldingga nima uchun kelganimni bilasanmi o‘zi? — deb so‘radi u.
21 — Men senga Haqiqat kitobida yozilgan narsalarni aytib bermoqchiman. Bundan so‘ng men qaytib, Fors shohligini himoya qiluvchi farishtaga qarshi urushga chiqaman. Keyin Yunonistonni himoya qiluvchi farishta bilan jang qilaman. Bu to‘qnashuvda Isroilni himoya qiluvchi Mikoyil farishtadan boshqa yordamchim yo‘q.
