1 Фисиҳ байрамидан кейинги биринчи шанбада Исонинг ғалла даласидан ўтишига тўғри келди. Унинг шогирдлари бошоқларни узиб, кафтга уқалаб еяётган эдилар.
2 Баъзи фарзийлар эса уларга деди: – Нега сизлар дам олиш кунида қилиш мумкин бўлмаган ишни қиляпсизлар?
3 Исо уларга шундай жавоб берди: – Наҳотки сизлар Довуд билан унинг ҳамроҳлари оч қолганда нималар қилганини ҳеч ўқимаган бўлсангиз?
4 Довуд Худонинг уйига кириб, фақат руҳонийларгина ейиши мумкин бўлган бахшида нонларни олиб еб, ҳамроҳларига ҳам берган эди.
5 Кейин Исо уларга деди: – Инсон Ўғли дам олиш кунининг ҳам ҳокимидир.
6 Бошқа шанба кунида ҳам Исо ибодатхонага кириб таълим беришга тушди. У ерда ўнг қўли қуриб қолган бир одам бор эди.
7 Уламолар билан фарзийлар Исони айблаш учун бирон важ топиш мақсадида, У шанба кунида ҳам одамни соғайтирармикан, деб Уни кузатиб турдилар.
8 Исо бўлса, уларнинг фикрларини билиб, қўли шол одамга: – Ўрнингдан туриб ўртага чиқ! – деб буюрди. У ўртага чиқди.
9 Исо ҳаммага хитоб қилиб деди: – Мен сизларга савол берай: дам олиш кунида нима қилиш лозим – яхшиликми ёки ёмонликми? Жонни халос қилишми ёки ҳалок қилишми? Улар индамадилар.
10 Исо уларга бирин-кетин кўз югуртирди-да, у одамга: – Қўлингни узат! – деди. У одам шундай қилиши биланоқ шол қўли бошқа қўлидай соппа-соғ бўлиб қолди.
11 Бошқалар эса жазаваланиб, Исони нима қилсак экан, деб ўзаро фикрлаша бошладилар.
12 Ўша кунларда Исо ибодат учун тоққа чиқди ва кечани Худога ибодат қилиш билан ўтказди.
13 Тонг ёришгач, шогирдларини ёнига чақирди ва ораларидан қуйидаги ўн икки кишини танлаб, ҳаворий қилиб тайинлади:
14 У Бутрус деб ҳам юритган Симун, унинг укаси Идрис, Ёқуб, Юҳанно, Филип, Бартолмей,
15 Матто, Тўма, Алфей ўғли Ёқуб, ватанпарвар деб танилган Симун,
16 Ёқуб ўғли Яҳудо ва кейинчалик хиёнат қилган Яҳудо Ишқариёт.
17 Шундан сўнг Исо улар билан бирга пастга тушиб, ясси бир жойда тўхтади. Унинг кўплаб шогирдлари, шунингдек, бутун Яҳудиядан, Қуддусдан, Тир ва Сидўн соҳилларидан келган жуда катта оломон
18 Исони тинглаш ва ўз хасталикларидан фориғ бўлиш учун у ерга тўпланган эдилар. Ёмон руҳлардан азият тортганлар ҳам келиб, шифо топар эдилар.
19 Бутун халқ Унга қўл тегизиш илинжида интилар эди, чунки Ундан ҳаммани соғайтирадиган шифобахш бир куч чиқар эди.
20 Исо кўзларини шогирдларига тикиб, деди: «Эй камбағаллар, саодатлисиз! Чунки Худонинг Шоҳлиги сизникидир.
21 Эй ҳозир оч-юпунлар, саодатлисиз! Чунки сиз тўқ бўлажаксизлар. Эй ҳозир йиғлаётганлар, саодатлисиз! Чунки сизга севинч кулгиси келур.
22 Инсон Ўғлига ён босганингиз учун Одамлар сиздан нафратланса, Жамиятдан қувғин қилиб, ҳақорат қилса, Номингизга доғ тушириб этса бадном, Сиз барибир саодатмандсизлар!
23 Ўша кунда севининг, севинчдан ўйнанглар! Зеро сизга само мукофоти буюк бўлур. Пайғамбарларга ҳам оталари шу йўлни тутган.
24 Лекин бойлар, ҳолингизга вой! Чунки сиз ўз ҳузурингизни олиб бўлдингиз.
25 Эй ҳозир тўқлар, ҳолингизга вой! Чунки сиз оч қолажаксизлар. Ҳозир кулгувчилар, ҳолингизга вой! Сиз йиғлаб-ҳўнграйсизлар.
26 Сиз ҳақда хуш гапирса-да ҳамма инсонлар, Бу ҳолда ҳам ҳолингизга вой! Сохта пайғамбарларга ҳам оталари шу йўлни тутган».
27 «Лекин сиз, тинглаётганларга айтаман: душманларингизни севинглар, сиздан нафратланганга яхшилик қилинглар.
28 Сизга қарғиш ёғдирганга дуолар ўқинг. Сизга озор берганлар учун ибодат қилинглар.
29 Бир чаккангга урганга иккинчисини ҳам тут. Тўнингни олгандан кўйлагингни ҳам аямагил.
30 Сендан сўраган ҳар кимсага бер, сеникини олгандан қайтариб беришини талаб қилма.
31 Одамлар сизларга қандай муомала қилишларини истасангизлар, сиз ҳам уларга шундай муомалада бўлинг.
32 Агар сизни севганларнигина севсангиз, қандай савоб қилган бўласизлар? Ана, гуноҳкорлар ҳам ўзларини севганларни севадилар.
33 Агар ўзингизга яхшилик қилганларгагина яхшилик қилсангиз, қандай савоб қилган бўласиз? Ана, гуноҳкорлар ҳам худди шундай қиладилар.
34 Агар сиз қайтариб олишга умид қилиб қарз берсангиз, қандай савоб қилган бўласиз? Ана, гуноҳкорлар ҳам қанча қарзлари бўлса, шунча қайтариб олиш мақсадидагина гуноҳкорларга қарз берадилар.
35 Лекин сиз душманларингизни севинг, яхшилик қилинг, ҳеч нарса тама қилмай қарз беринг. Шунда буюк мукофот олиб, Таолонинг ўғиллари бўласизлар. Чунки Унинг Ўзи ҳам ношукурлар билан ёмон ниятлиларга нисбатан меҳрибон-ку.
36 Шундай қилиб, Отангиз раҳмдил бўлгани каби, сизлар ҳам раҳмдил бўлинглар».
37 «Бошқаларни ҳукм қилманг, сизлар ҳам маҳкум бўлмайсиз. Бошқаларни айбламанг, сизлар ҳам айбдор бўлмайсиз. Бошқаларни кечиринг, сизлар ҳам кечириласиз.
38 Бошқаларга беринг, сизларга ҳам қайтади – яхшилаб босилган, силкитилган, тўлиб-тошган ўлчов билан қўйин-қўнжингизга тўкилади. Чунки сизлар қандай ўлчов билан ўлчасангизлар, худди шундай ўлчов сизларга ҳам татбиқ этилади».
39 Исо уларга қуйидаги матални ҳам айтиб берди: «Кўр кўрни етаклаб юра олармикин? Иккаласи ҳам чоҳга тушиб кетмасмикин?
40 Ана, шогирд ўз устозидан юқори бўлмас. Аммо камолотга етгандан кейин ҳар ким ўзининг устозидай бўлур.
41 Сен нега биродарингнинг кўзидаги зирапчага қарайсан-у, лекин ўз кўзингдаги ходани сезмайсан?
42 Сен ўз кўзингдаги ходани кўрмай туриб қандай биродарингга: „Кел, биродарим, кўзингдаги зирапчани чиқарай“, дея оласан? Эй иккиюзламачи! Олдин ўз кўзингдан ходани чиқариб қўй, кейин биродарингнинг кўзидан зирапчани чиқаришни аниқ кўрасан».
43 «Яхши дарахт ёмон мева бермас, ёмон дарахт ҳам яхши мева бермас.
44 Ҳар бир дарахт ўз мевасидан билинур. Тиканзордан анжир терилмас, бутазордан узилмас узум.
45 Яхши одам ўзининг яхши қалб хазинасидан яхшилик чиқарур. Ёмон одам ўзининг ёмон қалб хазинасидан ёмонлик чиқарур. Одамнинг дили нимага тўлиб-тошса, тили ўшани гапирур».
46 «Нега сизлар Мени „Ё Раббим, ё Раббим“ деб чақирасиз-у, аммо айтганларимни қилмайсизлар?
47 Менинг олдимга келган ва сўзларимни эшитиб, бажо келтирган ҳар бир кишининг кимга ўхшашлигини сизларга уқтирай:
48 У уй қураётганда қазиб чуқур қилган ва пойдеворини тош устига ўрнатган одамга ўхшайди. Сел тошиб, ўша уйни сув босибди-ю, лекин уйни қўзғатолмабди. Чунки у тош устига маҳкам ўрнатилган экан.
49 Лекин сўзимни эшитиб, унга амал қилмаган киши уйини тупроқ устига, пойдеворсиз қурган одамга ўхшайди. У уйни сув босган ҳамон қулаб тушибди, унинг харобалиги эса қўрқинчли бўлибди».
