1 Yo‘natanning mardona ishi. 16 Filistlar ustidan g‘alaba. 24 Shoul lashkariga ont ichiradi. 47 Shoulning hukmronligi va oilasi.
Shohlar (birinchi kitob) 14 bob
1 O‘sha kuni Shoulning o‘g‘li Yo‘natan yoshgina qurolbardoriga: — Yur, narigi tomondagi Filistlarning qo‘nolg‘asi turgan joyga o‘tamiz, — dedi. Ammo bu haqda otasiga hech narsa aytmadi.
2 Shoul Givo shahri yaqinidagi Migronda bir anor daraxti tagida o‘tirar, yonida olti yuztacha odamdan iborat lashkari bor edi.
3 Efod ko‘tarib yurgan ruhoniy Oxiyo ham o‘sha yerda edi. Oxiyoning otasi — Oxitob, Oxitobning akasi — Ixabod edi. Ixabod — Finxazning o‘g‘li, Finxaz esa Shilo‘da Egamizning ruhoniysi bo‘lib xizmat qilgan Elaxning o‘g‘li edi. Odamlar Yo‘natanning ketganini sezmay qolgan edilar.
4 Yo‘natan Filistlar qo‘nolg‘asiga dovon orqali o‘tmoqchi bo‘ldi. Dovonning har ikki tomonida ikkita baland cho‘qqi bor edi. Birisi — Bozaz, boshqasi Sanex deb atalardi.
5 Cho‘qqilardan biri shimol tomonda bo‘lib, Mixmashga, ikkinchisi janubda bo‘lib, Givoga qaragan edi.
6 Yo‘natan yosh qurolbardoriga: — Yur, o‘sha sunnatsizlarning qo‘nolg‘asi tomonga o‘taylik, Egamiz bizga yordam beradi, — dedi. — U ko‘pchilik bilan ham, ozchilik bilan ham g‘alabaga erishtiraveradi. Chunki Egamiz uchun to‘sqinlik yo‘q.
7 — Siz nima desangiz, shu–da, — dedi qurolbardor. — Bo‘pti, boramiz. Ko‘nglingizga nima ma’qul kelsa, men ham siz bilan birgaman.
8 — Biz anavi odamlarga o‘zimizni ko‘rsatamiz, — dedi Yo‘natan. — Agar ular bizni ko‘rgach:
9 “Yoningizga borgunimizcha, o‘sha yerda to‘xtab turinglar”, deb aytsa, aytgan joyida to‘xtab turamiz, ularning oldiga bormaymiz.
10 Bordi–yu: “Yonimizga kelinglar”, desa boramiz. Ana shunda Egamiz Filistlarni bizning qo‘limizga berganini bilamiz, bizga alomat shu bo‘ladi.
11 Ikkovi Filistlarga ko‘rinish bergan edi, Filistlar: — Qaranglar, ibroniylar yashiringan xandaqlaridan chiqa boshlashdi! — deb qoldi.
12 So‘ng Filistlar Yo‘natan bilan qurolbardoriga: — Bu yoqqa, kelinglar–chi, bir gaplashib qo‘yaylik, — deb baqirishdi. Yo‘natan qurolbardoriga: — Orqamdan yur, Egamiz ularni Isroil xalqining qo‘liga berdi, — dedi.
13 Yo‘natan tirmashib qir tepasiga chiqa boshladi. Qurolbardori ham unga ergashdi. Oldidan kelgan Filistlarni Yo‘natan, orqadan kelganini qurolbardori o‘ldiraverdi.
14 Yo‘natan bilan qurolbardori birinchi hujumdayoq kichkina maydonda yigirmatacha sipohni o‘ldirishdi.
15 Hammani — qarorgohdagi va qirdagi odamlarni vahima bosdi. Sipohlar, hatto ilg‘orlar ham dag‘–dag‘ titrardi. Birdan yer tebrandi. Bu Xudo yuborgan dahshat edi.
16 Shoulning Benyamin hududidagi Givo shahrida o‘rnashgan kuzatuvchilari Filistlarning yugur– yugurini ko‘rib qolishdi.
17 Shoul yonidagi odamlarga: — Bilinglar–chi, oramizda kim yo‘q ekan, — dedi. Yo‘qlama qilgan edilar, Yo‘natan bilan uning qurolbardori yo‘qligi ma’lum bo‘ldi.
18 Shoul Oxiyoga: — Xudoning sandig‘ini olib kel, — dedi. (O‘sha paytda Xudoning sandig‘i Isroil xalqi bilan edi.)
19 Shoul ruhoniy bilan gaplashayotgan paytda Filistlarning qarorgohidagi g‘ala–g‘ovur rosa avjiga chiqdi. Shuning uchun Shoul ruhoniyga: — Kerak emas, qo‘yaver! — dedi.
20 O‘sha zahoti Shoul va yonidagi sipohlarining hammasi birga urush maydoniga ketishdi. U yerda katta g‘alayon bo‘layotgan edi, hamma bir–biriga qilich solardi.
21 Shunda ilgari Filistlar tomonda bo‘lgan va ularning qarorgohiga kelgan ibroniylar ham safdan chiqib, endi Shoul bilan Yo‘natanning sipohlariga — Isroil sipohlariga qo‘shilib olishdi.
22 Efrayim qirlarida yashirinib olganlar ham Filistlarning qochayotganini eshitib, ularni jang maydonidan quvlay boshladi.
23 Shunday qilib, o‘sha kuni Egamiz Isroil lashkarini g‘alabaga erishtirdi. Urush Bayt–Obunning narigi tomonlarigacha yoyildi.
24 O‘sha kuni Isroil lashkari juda ham holdan toydi, chunki Shoul ont ichib lashkariga shunday degan edi: “Dushmanlarimizdan o‘ch olmagunimizcha, oqshomga qadar kim bir luqma taom yesa, la’nati bo‘lsin!” Shuning uchun biror kimsa hech narsa yemadi.
25 Lashkar o‘rmonga borganda, yerda oqib yotgan asalni ko‘rdi,
26 lekin Shoul ichirgan qasamdan qo‘rqib, birortasi asalga qo‘l tekkizmadi.
27 Yo‘natan esa otasining lashkariga ont ichirganidan bexabar edi. Qo‘lidagi tayog‘ini uzatib, tayoq uchini asalari iniga botirdi. Asaldan ozgina tatib ko‘rgan edi, ko‘zlari chaqnab ketdi.
28 Shu zahoti sipohlardan biri Yo‘natanga: — Otangiz lashkarga, bugun kim taom yesa, la’nati bo‘lsin, deb ont ichirgan edi, shuning uchun odamlar holdan toygan, — dedi.
29 — Otam odamlarni og‘ir ahvolga solib qo‘ydi, — dedi Yo‘natan. — Qaranglar, mana bu asaldan biroz tatib ko‘rgan edim, ko‘zlarim charaqlab ketdi.
30 Bugun lashkarimiz g‘animlardan tortib olgan taomlardan to‘yib yesaydi, juda yaxshi bo‘lardi. O‘shanda Filistlarni mag‘lub qilish yanada oson bo‘larmidi?!
31 O‘sha kuni Isroil lashkari Mixmash bilan Oyjavlon oralig‘idagi Filistlarni mag‘lub qildi. Qorni ochgan Isroil lashkari shu qadar holdan toydiki,
32 oxiri ulardan o‘lja qilib olingan chorvalarga tashlanishdan o‘zga chora qolmadi. Qo‘y, mol, buzoqlarni shu yerning o‘zidayoq so‘yib, qonini oqizmasdan yeyaverishdi.
33 — Qarang, lashkaringiz go‘shtni qoni bilan yeb, Egamizga qarshi gunoh ish qilyapti! — deb ahvolni Shoulga ma’lum qilishdi. — Xoinlik qildingizlar, hoziroq katta bir toshni bu yerga yumalatib olib kelinglar! — dedi Shoul.
34 So‘ng qo‘shib qo‘ydi: — Lashkar orasida yurib aytinglar, har bir odam moli, qo‘yini mening huzurimga olib kelib, shu yerda so‘yib, yesin. Go‘shtni qoni bilan yeb, Egamizga qarshi gunoh ish qilmanglar. O‘sha kuni kechasi har bir odam molini olib kelib, Shoulning oldida so‘ydi.
35 Shoul Egamizga atab bir qurbongoh qurdi. Bu Shoulning Egamizga atab qurgan ilk qurbongohi edi.
36 Keyin Shoul odamlariga aytdi: — Qani, shu kecha Filistlarni bir quvaylik. Tong otguncha mollarini tortib olamiz, birortasini sog‘ qoldirmaymiz. — Bir og‘iz so‘zingiz, — deb javob berishdi odamlar. — Avval Xudoning xohish–irodasini bilaylik, — deb qoldi ruhoniy.
37 Shoul Xudodan: — Filistlarga hujum qilaveraymi? Ularni Isroil lashkarining qo‘liga tutib berasanmi? — deb so‘radi. Lekin Xudo o‘sha kuni javob bermadi.
38 Shundan so‘ng Shoul dedi: — Isroilning hamma lashkarboshilari shu yerga kelishsin, bugun qanday gunoh qilinganini bilib olamiz.
39 Isroilga najot beradigan Xudo shohid! Gunoh qilgan o‘g‘lim Yo‘natan bo‘lib chiqsa ham, albatta o‘ldiriladi. Biron kimsadan sado chiqmadi.
40 Shoul o‘z odamlariga buyurdi: — Sizlar bir tomonda turinglar, o‘g‘lim Yo‘natan bilan men boshqa tomonda turamiz. — Bir og‘iz so‘zingiz, — deb javob berdi odamlar.
41 Shoul Isroil xalqining Xudosi — Egamizga: — Ey, Egam! Aybsizni o‘zing oqla! — deb iltijo qildi. So‘ng qur’a tashlandi, qur’a Yo‘natan bilan Shoulga tushdi, odamlarning hammasi esa oqlandi.
42 — Endi men bilan o‘g‘lim Yo‘natan orasiga qur’a tashlang, — dedi Shoul. Bu safar qur’a Yo‘natanga tushdi.
43 Shoul Yo‘natandan: — Menga ayt–chi, nima qilding? — deb so‘radi. — Men qo‘limdagi tayoqning uchini asalga botirib olib, ozgina tatib ko‘rgan edim, endi men o‘limimga roziman, — deb javob berdi Yo‘natan.
44 — Yo‘natan, agar seni o‘ldirtirmasam, Xudoning qahriga uchray, hatto undan battarrog‘iga uchray, — dedi Shoul.
45 Ammo odamlar Shoulga e’tiroz bildirdi: — Isroilni ulug‘ zafarga erishtirgan Yo‘natanni o‘ldirmoqchimisiz? Aslo! Xudo shohid! Sochining bir tolasiga ham qo‘l tegmaydi. U bugun nima qilgan bo‘lsa, Xudoning madadi bilan qildi. Shunday qilib, odamlar Yo‘natanni o‘limdan qutqarib qoldi.
46 Shundan so‘ng Shoul Filistlarni ta’qib qilmadi. Filistlar esa o‘z yerlariga qaytib ketishdi.
47 Shoul Isroil shohi bo‘lgandan keyin atrofidagi barcha dushmanlari — Mo‘ab, Ommon, Edom xalqlari, Zo‘vo shohlari va Filistlar bilan urush qildi. Qayerga borsa, g‘alaba qildi.
48 Mardona jang qilib Omolek xalqini mag‘lub qildi, Isroil xalqini talonchilarning qo‘lidan xalos qildi.
49 Shoulning Yo‘natandan boshqa Ishbosit va Malkishuva ismli o‘g‘illari bor edi. Uning ikki qizi ham bo‘lib, kattasining ismi Merav, kichkinasiniki Mixal edi.
50 Xotini Oxinavam edi. U Oximas deganning qizi edi. Shoulning amakisi Narning o‘g‘li Abnur lashkarboshi edi.
51 Abnurning otasi Nar va Shoulning otasi Kish aka–uka edilar. Nar va Kishning otasi Abil edi.
52 Shoul davrida Filistlar bilan doimo qaqshatqich urush bo‘lar edi. Shoul qayerda mard yoki jang qilishga mohir odamni ko‘rsa, o‘z qo‘shiniga olardi.
