1 Исо подшоҳ Ҳирод даврида, Яҳудиянинг Байтлаҳм шаҳарчасида туғилганидан кейин, шарқдан Қуддусга мунажжимлар келди.
2 Улар: – Яҳудийларнинг подшоҳи бўлиб туғилган бола қаерда? Биз шарқда Унинг юлдузини кўрдик, Унга таъзим қилгани келдик, – дедилар.
3 Подшоҳ Ҳирод буни эшитгач, у билан бутун Қуддус безовталаниб кетди.
4 У барча яҳудий олий руҳонийлари ва уламоларини тўплаб, улардан Масиҳнинг қаерда туғилиши кераклигини сўради.
5 Улар эса: – Яҳудиянинг Байтлаҳм шаҳрида, – дейишди унга, – чунки пайғамбарнинг китобида шундай ёзилган:
6 «Эй Яҳудо диёридаги Байтлаҳм! Сен Яҳудо улуғларидан асло кам эмассан. Зеро халқим – Исроилни боқувчи Доҳий Сендан келиб чиқажак».
7 Ўшанда Ҳирод мунажжимларни яширинча чақириб, улардан юлдузнинг пайдо бўлган аниқ вақтини билиб олди.
8 Сўнг уларни Байтлаҳмга юбориб: – Боринглар, чақалоқ ҳақида синчиклаб суриштиринглар. Уни топгач, менга хабар беринглар, токи мен ҳам бориб Унга таъзим қилайин, – деди.
9 Мунажжимлар подшоҳнинг сўзларига қулоқ солиб жўнадилар. Улар шарқда кўрган юлдуз эса уларга йўл кўрсатиб борди ва ниҳоят, чақалоқ ётган жой тепасига келиб тўхтади.
10 Улар юлдузни кўриб, ҳаддан зиёд қувондилар.
11 Уйга кириб, чақалоқни ва Унинг онаси Марямни кўрдилар-да, мук тушиб, чақалоққа таъзим қилдилар. Сўнг хазиналарини очиб, Унга олтин, хушбўй тутатқилар ва мумиё тортиқ қилдилар.
12 Ҳиродга қайтмаслик ҳақида тушларида огоҳлантирилгандан кейин, бошқа йўл билан ўз юртларига қайтиб кетдилар.
13 Мунажжимлар жўнаб кетганларидан сўнг, Худованднинг бир фариштаси Юсуфга тушида кўриниб: «Ўрнингдан тур! – деди. – Чақалоқ билан онасини олиб, Мисрга қоч ва мен сенга бирор нарса айтмагунимча, у ерда қолгин. Чунки Ҳирод чақалоқни қидириб топса, уни ҳалок қилиш нияти бор».
14 Юсуф шу кечасиёқ туриб, чақалоқ билан онасини олиб, Мисрга қараб йўлга тушди.
15 Ҳироднинг ажали етгунигача, у ерда қолди. Шу тариқа Худованднинг: «Мен Ўғлимни Мисрдан чақириб олдим», – деб пайғамбар орқали айтган сўзи бажо келди.
16 Ҳирод мунажжимлар томонидан алданганини пайқагач, жуда қаттиқ ғазабланди. Улардан билиб олган вақтга кўра, Байтлаҳм ҳамда унинг теварак-атрофларидаги икки ёш ва ундан кичик бўлган ҳамма ўғил болаларни қиличдан ўтказгани киши юборди.
17 Ўшанда Еремия пайғамбарнинг ушбу каромати бажо келди:
18 «Рамадан бир нидо эшитилур, Чексиз бир нолаю оҳу фиғон, бу. Болалари учун йиғлар Роҳила, Ҳеч на юпатолмас, энди улар йўқ».
19 Ҳироднинг ўлимидан кейин Худованднинг бир фариштаси Мисрда Юсуфга тушида кўриниб:
20 «Ўрнингдан тур! – деди. – Чақалоқ билан онасини олиб, Исроил мамлакатига йўл ол. Чунки чақалоқнинг жонига қасд қилганлар оламдан ўтди».
21 Шунда Юсуф чақалоқ билан онасини олиб жўнади, Исроил мамлакатига қайтиб келди.
22 Аммо Яҳудияда Ҳирод ўрнига унинг ўғли Архелай тахтга чиққанини эшитиб, у ерга боришга қўрқди. Бироқ тушида ваҳий келгач, у Жалила юртига борди.
23 У юртнинг Носира деган шаҳрида жойлашди. Шундай қилиб, «У носиралик деб аталгай», – деган пайғамбар сўзи бажо келди.
