1 Zo‘far Ayubga ikkinchi marta gapiradi.
Ayub 20 bob
1 Namaxlik Zo‘far shunday dedi:
2 “Gaplaring meni bezovta qildi, Endi gapirmasam bo‘lmaydi.
3 Tanbehlaring bilan meni haqoratlading, Lekin endi ongim javob ber, deb undayapti.
4 O‘tmishdan bilmaysanmi?! Axir, insonlar yer yuziga joylashtirilgandan beri,
5 Fosiqlarning shodligi uzoqqa cho‘zilmaydi–ku, Betavfiqlarning quvonchi bir lahzalik–ku!
6 Takabburliklari samoga yetsa ham, Boshlari bulutlarga tegsa ham,
7 O‘zlarining axlatiday butunlay yo‘q bo‘lib ketadi. Ularni oldin ko‘rganlar: “Qani endi ular?” deb so‘raydilar.
8 Fosiqlar tushday o‘tib ketadilar, ularni topib bo‘lmaydi. Kechasi ko‘ringan sharpaday g‘oyib bo‘ladilar.
9 Ha, fosiqlarni ko‘rganlar ularni boshqa ko‘rmaydilar, Makonlari endi ularni tanimaydi.
10 Fosiqlarning farzandlari kambag‘allardan muruvvat kutadilar, O‘z qo‘llari bilan tortib olgan boyliklarini qaytarib beradilar.
11 Fosiqlar yosh va kuchli edi, Endi suyaklari tuproqda yotadi.
12 Fosiqlik ularning og‘izlarida shirin tuyuldi, Shuning uchun fosiqlikni Tillarining tagiga solib, so‘rib o‘tiribdilar.
13 Fosiqlikni tashlagisi kelmay, Og‘zilarida ushlab tursalar ham,
14 O‘sha yeganlari qornilarida achchiq bo‘ladi, Ilonlarning zahriga aylanadi.
15 Boyliklarni yutib, qaytib qusadilar, Qornilaridan bo‘lsa ham, Xudo qaytarib olib qo‘yadi.
16 Ular kobra ilonlarning zaharini so‘radilar, Zaharli ilon ularni o‘ldiradi.
17 Endi fosiqlar oqar daryolardan — sut va asal oqadigan irmoqlardan zavq olmaydilar.
18 Zahmat bilan topganlaridan bahramand bo‘lmaydilar. Savdo–sotiq qilib topganlarining gashtini surmaydilar.
19 Axir, fosiqlar kambag‘allarga zulm qilib, Bo‘lganicha bo‘lsin, deb tashlab ketgandilar. O‘zlari qurmagan uylarni kambag‘allardan tortib olgandilar.
20 Ular nafs balosiga uchragan, hech qachon qoniqmaydilar. Orzu–havas qilib yiqqan boyliklari ularni qutqarmaydi.
21 Ular hech narsa qoldirmay, yeb bitirgandi. Shuning uchun farovonligi uzoqqa cho‘zilmaydi.
22 Farovonlik davrida ham ular g‘am–tashvishga to‘ladilar. Ularning boshiga ofatu kulfatlar tushadi.
23 Fosiqlar qorinlarini to‘ydirib bo‘lganlarida, Xudo ularga bor g‘azabini sochadi. Ularning ustiga O‘z zarbalarini yog‘diradi.
24 Fosiqlar temir quroldan qochsalar, Bronza nayza ularni teshib o‘tadi.
25 Nayza ularning tanalaridan sug‘urib olinadi, Ha, yaltiroq nayza ularning jigarlaridan tortib chiqariladi, Ularni vahima qamrab oladi.
26 Ularning xazinalari zulmatda yo‘q bo‘lib ketadi. Inson yoqmagan olov ularni yutib yuboradi, Olov fosiqlarning chodiriyu undagi bor narsasini yo‘q qiladi.
27 Samo ularning aybini ko‘rsatadi, Yer ularga qarshi guvohlik beradi.
28 Xudoning g‘azabi kelgan kuni Uyidagilarni sel oqizib ketadi.
29 Xudo fosiqlarga bergan ulush ana shulardir, Xudoning ularga tayinlagan nasibasi mana shudir.”
