1 Shebaning isyoni. 23 Dovudning amaldorlari.
Shohlar (ikkinchi kitob) 20 bob
1 O‘sha paytda Benyamin qabilasidan Sheba degan yaramas bir odam shu yerda — Gilgalda edi. U Bixri deganning o‘g‘li edi. Sheba burg‘u chalib, shunday xitob qildi: “Essay o‘g‘li Dovudning bizga o‘tkazib qo‘ygan joyi yo‘q, Bizning ham undan qarzimiz yo‘q! Ey, Isroil erlari, hamma o‘z uyiga qaytsin!”
2 Shundan keyin jamiki Isroil odamlari Dovudni tark etib, Shebaga ergashib, ketib qolishdi. Yahudo xalqi esa o‘zlarining shohiga sodiq qolib, Iordan daryosidan Quddusgacha unga hamroh bo‘lishdi.
3 Shoh Dovud Quddusdagi saroyiga yetib borgach, saroyga qarab turinglar, deb qoldirib ketgan o‘nta kanizagini alohida uyda saqlashni buyurdi. Dovud ularni boqdi, lekin birortasi bilan birga bo‘lmadi. Kanizaklar esa umrlarining oxirigacha nazorat ostida, beva xotinlar kabi yashadilar.
4 Shundan keyin shoh Dovud o‘z lashkarboshisi Emosaga: — Uch kun ichida Yahudo xalqini huzurimga chaqirib kel, o‘zing ham shu yerda bo‘l, — dedi.
5 Emosa Yahudo xalqini chaqirib kelishga ketdi. Ammo belgilangan vaqtda qaytib kelmadi.
6 Shundan so‘ng Dovud boshqa lashkarboshisi Abushayga dedi: — Endi Sheba bizga Absalomdan ham og‘irroq kulfat keltiradi. Mening odamlarimni olib, Shebaning orqasidan quvla. Aks holda u mustahkam shaharga o‘rnashib olib, bizdan yashirinadi.
7 O‘sha zahoti Abushay Shebani tutib kelish uchun Quddusdan chiqdi. U Yo‘abni va uning odamlarini, Xaretlik va Palatlik qo‘riqchilarni, hamma botir sipohlarni yoniga oldi.
8 Ular Givondagi katta qoyaning yoniga yetib borganda, Emosani uchratib qoldilar. Yo‘ab jang kiyimlarini kiyib olgan edi. Kiyimining ustidan kamar bog‘lagan, xanjarini qiniga solib, kamariga osib olgan edi. U Emosaning oldiga so‘rashish uchun qadam tashladi–yu, yashirincha xanjarini qinidan sug‘urdi. Yo‘ab Emosaga:
9 — Yaxshimisan, inim? — dedi–yu, go‘yo uni o‘pmoqchi bo‘lib, o‘ng qo‘li bilan Emosaning soqolidan ushladi.
10 Emosa Yo‘abning narigi qo‘lida xanjar borligini sezmay qoldi. Yo‘ab xanjarini Emosaning qorniga tiqib yubordi, Emosaning ichak–chovog‘i yerga to‘kildi. Ikkinchi marta xanjar urishiga hojat qolmadi, Emosaning joni chiqib bo‘lgan edi. Shundan keyin Yo‘ab bilan akasi Abushay Shebani quvlashda davom etishdi.
11 Yo‘abning odamlaridan biri Emosaning jasadi tepasida turib: — Yo‘abga kim sodiq bo‘lsa, kim Dovud tarafida bo‘lsa, Yo‘abning orqasidan borsin, — dedi.
12 Emosaning jasadi qonga belanib yo‘lning o‘rtasida yotar, har bir odam jasadga yaqinlashganda, uning tepasida to‘xtab qolardi. Yo‘abning haligi gapirgan yigiti bu ahvolni ko‘rib, Emosaning jasadini sudrab yo‘l yoqasidagi dalaga olib borib tashladi, ustiga kiyim tashlab qo‘ydi.
13 Jasad yo‘ldan olib tashlangandan so‘ng, hamma Shebani quvlab, Yo‘abning ortidan ketdi.
14 Shu orada Sheba hamma Isroil qabilalari yerlarini bosib o‘tib, Ovil–Bayt–Maxo shahriga yetib keldi. Bixri urug‘ining hammasi Shebaga ergashib, shaharga kirib olishdi.
15 So‘ng Yo‘ab hamma odamlari bilan Ovil–Bayt– Maxoga borib, o‘sha shaharni qamal qilib, shahar devoriga qiyalatib tuproq uydilar va tepaga chiqib devorteshar qurol bilan devorni yiqita boshladilar.
16 Shu payt bir dono ayol shahar ichkarisidan ovoz berdi: — Eshitinglar! Quloq solinglar! Yo‘abni aytib yuboringlar, bu yoqqa kelsin, u bilan gaplashmoqchiman.
17 Yo‘ab ayolga yaqinroq bordi. — Yo‘ab sizmisiz? — so‘radi ayol. — Ha, menman, — dedi Yo‘ab. — Bu cho‘ringizning so‘zlarini eshiting! — dedi ayol.— Qulog‘im senda, — dedi Yo‘ab.
18 Ayol gapida davom etdi: — Qadimdan “Ovil shahrida maslahat qilinglar” degan gap bo‘lardi, shunga rioya qilib, hamma har qanday ishlarini hal qilishardi.
19 Biz Isroilning tinchligini istagan sodiq kishilarmiz. Siz esa Isroilda onaday bo‘lgan shaharni vayron qilmoqchisiz. Nimaga Egamning merosini yo‘q qilish sizga kerak bo‘lib qoldi?
20 — Xudo saqlasin! — dedi Yo‘ab, — vayron qilmoqchi yoki butunlay yo‘q qilmoqchi emasman.
21 Hecham unday emas. Efrayim qirlaridan Bixri o‘g‘li Sheba degan odam shoh Dovudga qarshi isyon ko‘targan edi. Faqat o‘shani bersangizlar bo‘ldi, men shahardan tinchgina ketaman. — Uning boshini devordan oshirib, sizga tashlashadi, — dedi ayol.
22 So‘ng ayol butun shahar ahliga o‘zining dono gaplarini yetkazdi. Shahar ahli Shebaning boshini kesib, devordan oshirib Yo‘abga tashladi. Yo‘ab burg‘usini chaldi. Yo‘abning odamlari shahardan chiqib, uylariga qaytib ketishdi. Yo‘ab ham Quddusga — shohning yoniga jo‘nadi.
23 Yo‘ab butun Isroil qo‘shinining lashkarboshisi edi. Yohayido o‘g‘li Binayo esa Xaretlik va Palatlik qo‘riqchilarning sardori edi.
24 Odoniram qarollar ustidan mas’ul, Oxilud o‘g‘li Yohushafat mushovir edi.
25 Shavo — kotib, Zodo‘x bilan Abuatar — ruhoniy,
26 Yovirlik Ero ham Dovudning ruhoniysi edilar.
