1 Shoh Hizqiyo Ishayodan maslahat so‘raydi. 8 Ossuriyaliklarning maktubi. 21 Ishayo shoh Hizqiyoga Xudoning so‘zini yetkazadi.
Ishayo 37 bob
1 Shoh Hizqiyo bularni eshitgach, qayg‘udan liboslarini yirtdi. Qanorga o‘ranib, Egamizning uyiga bordi.
2 Hizqiyo bosh vazir Eliyaqimga, kotib Shavna va oqsoqol ruhoniylarga, qanorga o‘raninglar, dedi–da, ularni Omiz o‘g‘li Ishayo payg‘ambar oldiga yubordi.
3 Ular Ishayoga shunday dedilar: — Hizqiyo aytyaptiki: “Bugun jafo chekyapmiz, tanbeh eshityapmiz, sharmanda bo‘lyapmiz. Biz ko‘zi yoriyotgan, lekin tug‘ish uchun madori qolmagan ayolga o‘xshaymiz.
4 Balki Ossuriya mulozimining so‘zlarini Egang Xudo eshitar. Barhayot Xudoni tahqirlasin, deb Ossuriya shohi o‘zining mulozimini yuboribdi. Balki Egang Xudo eshitib, bu so‘zlar uchun uni jazolar. Endi yurtda qolgan xalq uchun iltijo qil.”
5 Shoh Hizqiyoning a’yonlari Ishayoning oldiga kelganda,
6 Ishayo ularga shunday dedi: — Shohingizga shu gaplarni yetkazinglar: “Egamiz shunday aytmoqda: ‘Ossuriya shohining qullari Meni haqoratlab aytgan so‘zlaridan qo‘rqma.
7 Men Ossuriya shohiga bir ruh yuboraman. Shoh bir mish–mishni eshitib, o‘z yurtiga qaytib ketadi. Unga o‘z yurtida ajal keltiraman.’”
8 Ossuriya shohi Sanxarivning Laxish shahridan ketganini shohning mulozimi eshitdi. Keyin u ham qaytib ketdi. Shohni Libna shahriga qarshi urishayotgan yerida topdi.
9 Sanxariv: “Habashiston shohi Tirxoqo sen bilan urush qilgani otlandi”, degan bir xabarni eshitdi. U bu gapni eshitib, Yahudo shohi Hizqiyoga elchilar orqali shu gapni yetkazdi:
10 “Umid qilgan Xudoying, ‘Quddus Ossuriya shohiga taslim bo‘lmaydi’, deb seni aldamasin.
11 Mana, o‘zing eshitgansan–ku! Ossuriya shohlari hamma yurtlarni yer bilan yakson qilgan. Endi sen qutulaman, deb o‘ylayapsanmi?!
12 Otalarim qancha xalqlarni xonavayron qildi. Ularni xudolari qutqarmadi–ku! Gozan, Xoron, Razaf aholisi, Talassarda yashagan Eden xalqlari qutula oldimi?!
13 Qani, ayt–chi, Xomat shahrining shohi qani endi?! Arpad, Sefarvayim, Xana, Ivvax shaharlarining shohlari qani?!”
14 Hizqiyo xabarchilarning qo‘lidan maktubni olib o‘qigach, Egamizning uyiga kirdi. Maktubni Egamizning oldida yoydi.
15 Keyin u Egamizga yolvorib ibodat qildi:
16 “Ey ikki karub orasida taxt qurgan Isroil xalqining Xudosi — Sarvari Olam! Butun yer yuzidagi shohliklarning tanho Xudosi Sensan. Osmonni va yerni Sen yaratgansan.
17 Ey Egamiz! Quloq solib, eshit. Ey Egamiz, ko‘zlaringni ochib, qara. Sanxarivning hamma aytganlarini, u barhayot Xudoni qanday haqoratlaganini bilib qo‘y.
18 Ey Egamiz! Biz bilamizki, Ossuriya shohlari hamma xalqlarni va ularning yurtlarini vayron qilganlar.
19 O‘sha xalqlarning xudolarini olovda yoqib, yo‘q qilganlar. Chunki o‘sha narsalar xudolar emas, balki inson qo‘li bilan yog‘ochdan, toshdan yasalgan narsalar edi.
20 Ey Egamiz Xudo! Endi Sen bizni Sanxarivning qo‘lidan qutqargin. Toki butun yer yuzidagi shohliklar bilsin, Sen tanho Egamizsan!”
21 Omiz o‘g‘li Ishayo Hizqiyoga shunday xabar yubordi: “Isroil xalqining Xudosi — Egamiz aytmoqda: ‘Ossuriya shohi Sanxariv haqida qilgan iltijolaringni eshitdim.’
22 Egamiz unga qarshi shu so‘zlarni menga ayon qildi: ‘Bokira qiz Quddus sendan nafratlanadi, Ustingdan kuladi. Go‘zal Sion orqangdan masxara qiladi, Boshini chayqaydi.
23 Kimni haqorat qilding o‘zi? Kimni tahqirlading? Kimga qo‘rs gapirding? Kiborlarcha boqding, hey? Isroil xalqining muqaddas Xudosiga!
24 O‘z qullaring orqali Men, Rabbiyni haqorat qilding. O‘zing haqingda aytdingki: «Tog‘ cho‘qqilarini jang aravalari bilan zabt etdim. Lubnondagi inson qadami yetmagan joylarga yetib bordim. Eng baland sadr daraxtlarini, Eng a’lo sarv daraxtlarini qo‘pordim. Lubnonning eng uzoq tepaliklariga, Hatto eng qalin o‘rmonlariga yetib bordim.
25 Men quduqlar qazib, suvlaridan ichdim. Misrning hamma daryolarini Oyog‘im kafti bilan quritdim».
26 Eshitmaganmisan, ey Sanxariv, Ancha oldin mo‘ljallab qo‘ygan edim, Buni azaldan reja qilgan edim. Endi amalga oshirdim. Qal’alarni vayronaga aylantirsin, deb Men senga kuch berdim.
27 Qo‘l, qanoti qirqildi shahar ahlining, Vahimaga tushib, uyatga qoldilar. Ular dalada o‘sgan o‘t, yangi maysalardaydir. Tomlarda o‘sgan maysalarga o‘xshab, Yetilmasdan oldin qurib qoldilar.
28 Seni har tomondan bilaman, ey Sanxariv! Qachon urushga chiqib, Uyingga qachon qaytishingni ham bilaman. Bilaman: Mendan g‘azabdasan.
29 Mendan qattiq g‘azabdasan. Manmanliging qulog‘imga yetib keldi. Endi men burningdan halqamni, Og‘zingdan suvlig‘imni o‘tkazaman. Kelgan yo‘lingdan seni qaytarib olib ketaman.’
30 Ey Hizqiyo, mana bular sen uchun nishona bo‘ladi: bu yil o‘z–o‘zidan yerdan o‘sib chiqqanlarni tanovul qilasiz. Ikkinchi yil birinchisining o‘rnidan o‘sib chiqqanini yeysizlar. Uchinchi yil esa urug‘ ekib, hosil o‘rasiz. Uzumzorlar barpo qilib, mevasin tanovul qilasiz.
31 Yahudo xalqining qutulib qolganlari yana ildiz otadi, yuqorida meva beradi.
32 Xalqning qolgani Quddusdan, qutulganlari Sion tog‘idan keladi. Sarvari Olam O‘z g‘ayrati bilan buni amalga oshiradi.
33 Ossuriya shohi to‘g‘risida Egamiz shunday aytmoqda: ‘Sanxariv bu shaharga kirolmaydi, o‘qlar otolmaydi. Qalqoni bilan shaharga yaqinlashmaydi, shahar devoriga qiyalatib tuproq uydirmaydi.
34 Kelgan yo‘lidan qaytib ketadi, shaharga kirmaydi, — deb aytmoqda Egamiz.
35 — O‘zimning haqi–hurmatim, qulim Dovudning haqi– hurmati bu shaharni himoya qilib, saqlayman.’”
36 Egamizning farishtasi Ossuriyaliklarning qarorgohiga borib, 185.000 kishini o‘ldirdi. Mana, tong saharda ularning hammasi o‘lik jasad!
37 Ossuriya shohi Sanxariv qarorgohni tashlab, orqaga qaytdi. O‘z uyi Naynavoga qaytib, o‘sha yerda yashadi.
38 Sanxariv o‘z xudosi Nisroxning uyida sajda qilayotgan edi. O‘g‘illari Odrammalek bilan Sarizar unga bir qilich urib o‘ldirdi. Ikkovi ham Ararat yurtiga qochib ketdi. Sanxarivning o‘rniga o‘g‘li Isarxaddo‘n shoh bo‘ldi.
