1 Quddusdagi yig‘in. 22 G‘ayriyahudiy imonlilarga maktub. 36 Pavlus bilan Barnabo ayrilishadi.
Havoriylarning faoliyati 15 bob
1 Yahudiyadan bir necha odam Antioxiyaga kelib, imonlilarga shunday ta’lim bera boshladilar: “Musoning qonuniga binoan sunnat qilinmasangizlar, najot topa olmaysizlar.”
2 Pavlus bilan Barnabo ular bilan qizg‘in bahsu munozaraga kirishdilar. Shunda: “Pavlus bilan Barnabo hamda Antioxiyadan bir necha odam Quddusga yuborilsin”, deb qaror qilindi. Ular bu masalani havoriylar va oqsoqollar bilan muhokama qilishlari kerak edi.
3 Imonlilar jamoati ularni yo‘lga kuzatib qo‘ydi. Ular Finikiya va Samariya orqali o‘tar ekanlar, g‘ayriyahudiylar qanday qilib Xudoga yuz burganini aytib berdilar. Bu xabar hamma imonlilarga katta quvonch bag‘ishladi.
4 Pavlus va Barnabo Quddusga kelganlaridan keyin, jamoat, havoriylar, oqsoqollar ularni samimiy kutib oldilar. Pavlus va Barnabo Xudoning ular orqali qilgan ishlarini yig‘ilganlarga so‘zlab berdilar.
5 Ammo farziylar mazhabiga mansub imonlilar o‘rnilaridan turib: “G‘ayriyahudiylar sunnat qilinishlari kerak. Ularga Musoning qonuniga rioya qilishlarini buyurish kerak”, dedilar.
6 Havoriylar va oqsoqollar bu masalani muhokama qilish uchun yig‘ildilar.
7 Uzoq davom etgan munozaradan keyin Butrus o‘rnidan turib, ularga dedi: — Birodarlarim! O‘zlaringiz bilasizlarki, Xushxabarni g‘ayriyahudiylarga va’z qilishim uchun Xudo meni ancha vaqt oldin orangizdan tanlab oldi. G‘ayriyahudiylar ham Xushxabarni eshitib, imonga kelishi Uning maqsadi edi.
8 Xudo inson zotining yuragini biladi, U bizga bergan Muqaddas Ruhni g‘ayriyahudiylarga ham berdi. Shu orqali ularni qabul qilganini tasdiqladi.
9 Xudo imon orqali g‘ayriyahudiylarning yuraklarini pokladi. Shunday qilib, Xudo biz bilan g‘ayriyahudiylar orasidagi farqni yo‘q qildi.
10 Shunday ekan, nima uchun shogirdlarning yelkasiga og‘ir yuk ortib, Xudoni sinayapsizlar?! Axir, bu yukni biz ham, ota–bobolarimiz ham ko‘tara olmagan edik–ku!
11 Yo‘q! Ishonamizki, biz ham ular singari, Rabbimiz Isoning inoyati tufayli najot topamiz.
12 Hamma havoriylar va oqsoqollar sukutda qoldilar. Barnabo bilan Pavlus Xudoning ular orqali g‘ayriyahudiylar orasida ko‘rsatgan alomatlar va ajoyibotlar to‘g‘risida gapirib berdilar.
13 Ular gapini tugatgach, Yoqub co‘z oldi: — Birodarlarim! Meni eshitinglar.
14 Hozir Butrus bizga Xudoning ilk bor g‘ayriyahudiylarga iltifot nazarini solganini va ular orasidan O‘ziga bir xalq tanlab olganini tushuntirib berdi.
15 Bu so‘zlar payg‘ambarlarning aytganlari bilan mos keladi. Yozilganiday:
16 “‘Bundan keyin Men qaytib kelib, Dovudning yiqilgan shohligini qayta tiklayman, Uning xarobalarini yangidan barpo qilib, Uni qayta tiklab qo‘yurman.
17 Toki boshqa xalqlarning hammasi Menga intilsinlar, O‘zim da’vat qilgan o‘sha g‘ayriyahudiylar Meni izlasinlar.’ Egamizning kalomi shudir.
18 Egamiz bularni bizga azaldan ma’lum qilgan.”
19 Yoqub gapida davom etdi: — Shuning uchun Xudoga yuz burayotgan g‘ayriyahudiylarni qiyin ahvolga solib qo‘ymasligimiz kerak.
20 Buning o‘rniga, ularga xat yozib, shunday deb aytaylik: “Butlarga keltirilgan qurbonlikning go‘shtini tanovul qilishdan, zinodan va qoni chiqarilmagan hayvonning go‘shtini yeyishdan o‘zlaringizni tiyinglar.”
21 Axir, Musoning qonuni azal–azaldan har bir shaharda va’z qilinmoqda, har Shabbat kuni sinagogalarda o‘qilmoqda.”
22 Shundan keyin havoriylar va oqsoqollar butun imonlilar jamoati bilan shunday qarorga keldilar: “Guruhimizdan bir necha odamni tanlab olib, ularni Pavlus va Barnabo bilan birga Antioxiyaga yuboramiz.” Ular ikkita odamni — Barsabo degan Yahudoni va Silani tanlab oldilar. Yahudo va Sila jamoatning yo‘lboshchilari edilar.
23 Ularni shunday maktub bilan jo‘natdilar: “Biz, havoriylar va oqsoqollar — sizlarning birodarlaringiz Antioxiya, Suriya va Kilikiyada yashaydigan g‘ayriyahudiy birodarlarimizga salom yo‘llayapmiz.
24 Eshitishimizcha, bizning oramizdan ba’zilar borib, o‘zlarining gaplari bilan sizlarni xavotirga solibdi, yuraklaringizni g‘ash qilibdi. Ammo ularni biz yubormagan edik.
25 Biz vakillar tanlab, ularni aziz do‘stlarimiz Barnabo va Pavlus bilan birga sizlarning huzuringizga yuborishga bir ovozdan qaror qildik.
26 Barnabo bilan Pavlus Rabbimiz Iso Masih haqi–hurmati, hayotlarini xavf ostiga qo‘yganlar.
27 Shu bois biz Yahudo bilan Silani yuboryapmiz. Ushbu yozayotganlarimizni ular sizlarga og‘zaki ham tasdiqlab beradilar.
28 Biz MuqaddasRuh boshchiligida sizlarga quyidagi kerakli talablardan boshqa yukni yuklamaslikka qaror qildik:
29 sizlar butlarga keltirilgan qurbonlikning go‘shtini va qoni chiqarilmagan hayvonning go‘shtini tanovul qilishdan hamda zinodan o‘zlaringizni tiyinglar. O‘zlaringizni ana shulardan tiysangizlar, yaxshi ish qilgan bo‘lasizlar. Omon bo‘linglar.”
30 Shunday qilib, vakillar yo‘lga chiqib, Antioxiyaga keldilar. Ular jamoatni yiqqanlaridan keyin maktubni jamoat a’zolariga topshirdilar.
31 Jamoat a’zolari maktubni o‘qib, dalda so‘zlaridan xursand bo‘ldilar.
32 Yahudo bilan Sila payg‘ambar edilar. Ular imonlilarga dalda berib, ularga ko‘p gaplar aytib, imonda mustahkamladilar.
33 Yahudo bilan Sila ma’lum vaqt u yerda bo‘lganlaridan keyin, imonlilar ularni yuborgan birodarlari yoniga xayrixohlik bilan jo‘natib yubordilar
34 Ammo Sila, bu yerda qolamiz, deb qaror qildi, Yahudo bir o‘zi Quddusga qaytdi.
35 Pavlus bilan Barnabo esa birmuncha vaqt Antioxiyada qolishdi. Ular u yerda boshqalar bilan birga ta’lim berib, Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qildilar.
36 Oradan bir necha kun o‘tgach, Pavlus Barnaboga dedi: — Qani, biz Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qilgan shaharlarga boraylik, imonlilarni yo‘qlaylik, ularning hol–ahvolini bilaylik.
37 Barnabo Mark degan Yuhannoni o‘zlari bilan birga olib ketmoqchi edi.
38 Ammo Pavlus buni istamadi. Mark ularni Pamfiliyada qoldirib, xizmatda oxirigacha birga bo‘lmagani uchun Pavlus Barnaboning bu fikriga qattiq e’tiroz bildirdi.
39 Pavlus bilan Barnaboning orasida shunday anglashilmovchilik bo‘ldiki, ular bir– birlarini tark etdilar. Barnabo Markni o‘zi bilan birga olib, kemada Kiprga suzib ketdi.
40 Pavlus esa Silani tanladi. Imonlilar ularni Rabbimiz Isoning panohiga topshirganlaridan keyin ular yo‘lga chiqdilar.
41 Suriya va Kilikiya hududlarini kezib, jamoatlarni imonda mustahkamladilar.
