1 Sulaymon donolik so‘raydi. 16 Sulaymonning donishmandligidan bir lavha.
Shohlar (uchinchi kitob) 3 bob
1 Sulaymon Misr shohi — Fir’avnning qizlaridan biriga uylanib, Fir’avn bilan aloqasini mustahkamladi, xotinini esa Quddusdagi Dovud qal’asiga olib keldi. U o‘z saroyini, Egamizning uyini va Quddus atrofidagi devorni bitirgunga qadar, xotini o‘sha yerda yashadi.
2 Xalq hali ham turli joylardagi sajdagohlarda qurbonlik qilib yurardi, chunki o‘sha kunlargacha Egamizga atab bir uy qurilmagan edi.
3 Sulaymon Egamizni sevardi, shuning uchun otasi Dovudning ko‘rsatmalari bo‘yicha yurardi. Lekin u ham sajdagohlarda qurbonlik qilar va tutatqi tutatardi.
4 Shoh qurbonlik qilish uchun Givonga ketdi. Chunki eng asosiy sajdagoh o‘sha yerda edi. Sulaymon ilgari ham o‘sha qurbongohda minglab kuydiriladigan qurbonliklar keltirgan edi.
5 Sulaymon Givonda kechasi tush ko‘rdi. Tushida Egamiz zohir bo‘ldi. Xudo unga: — Tila tilagingni! — dedi.
6 Sulaymon aytdi: — Ey, Xudoyim! Otam Dovud Sening quling edi. Otam Senga sodiq bo‘lib, solihlik bilan, to‘g‘ri ko‘ngil bilan yurgani uchun, unga ulug‘ sevgingni ko‘rsatding. Otamga marhamat qilib, bugun uning taxtiga o‘tirmog‘i uchun unga bir o‘g‘il ato etding.
7 Endi ey, Egam Xudo, bu qulingni otam Dovud o‘rniga shoh qilding. Men esa bir yosh boladayman, ko‘p narsaga aqlim yetmaydi, nima qilishimni ham bilmayman.
8 Endi men, quling, O‘zing saylab olgan xalqni boshqarishim lozim. Ko‘pligidan bu xalqni hisoblab chiqishning imkoni ham yo‘q.
9 Endi xalqingga shohlik qilishim uchun menga aql–idrok berginki, yaxshilik bilan yomonlikning farqiga borayin. Binobarin, Sening shu qadar behisob xalqingga kim hukmronlik qila olar?!
10 Sulaymon so‘ragan narsalar Rabbiyga ma’qul bo‘ldi.
11 So‘ng Xudo unga dedi: — Sen o‘zing uchun uzoq umr so‘ramading, o‘zing uchun boylik istamading, dushmanlaringning jonini so‘ramading. Aksincha, to‘g‘ri hukm etmoq uchun o‘zing uchun aql–idrok so‘rading.
12 O‘zingning so‘raganingga ko‘ra, senga donishmandlik va aql–idrok ato qilaman. Sendan avval o‘zingga o‘xshagani dunyoga kelmagan edi, bundan so‘ng ham senga o‘xshagani dunyoga kelmas.
13 Yana o‘zing so‘ramagan narsalarni — boylik va obro‘ni ham beraman: umring bo‘yi shohlar orasida senga teng keladigani bo‘lmas.
14 Sen ham farmonlarimga, amrlarimga rioya qilib, otang Dovud yurgani singari, Mening yo‘llarimdan yursang, umringni yanada uzaytiraman.
15 Sulaymon uyg‘onib ketdi, hammasi tush edi. Shundan keyin u Quddusga keldi va Egamizning ahd sandig‘i oldida turib, kuydiriladigan qurbonliklar va tinchlik qurbonliklari qildi, hamma a’yonlariga ziyofat berdi.
16 Bir kuni ikkita fohisha xotin shohning huzuriga kelib, uning oldiga kirishdi.
17 Xotinlardan biri gap boshladi: — Hazrati oliylari! Men mana bu ayol bilan bir uyda yashayman. U bilan uyda qolganimda, mening ko‘zim yoridi.
18 Mening ko‘zim yorigandan so‘ng uchinchi kuni bu ayol ham farzand ko‘rdi. Xullas, biz birga edik. Uyda faqat ikkovimiz, boshqa odam yo‘q edi.
19 Manavi xotin kechasi bolasini bosib olgan ekan, bolasi o‘lib qolibdi.
20 Yarim kechasi turib, bu cho‘ringiz uxlab yotganda, o‘g‘limni bag‘rimdan olib, o‘zining yoniga qo‘yibdi. Nobud bo‘lgan bolasini esa mening yonimga yotqizib qo‘yibdi.
21 Bolamni emizish uchun saharda tursam, u jonsiz yotgan ekan. Faqat ertalab unga qarab, mening o‘g‘lim emasligini bildim.
22 Ikkinchi xotin esa: — Yo‘q, tirigi — mening o‘g‘lim, o‘lgan bola — seniki! — dedi. Birinchisi esa: — Yo‘q, o‘lgan bola — seniki, tirigi — meniki! — dedi. Shunday qilib, ular shoh huzurida mojaro qilishdi.
23 Nihoyat, shoh dedi: — Biringiz: “Tirigi — mening o‘g‘lim, nobud bo‘lgani — seniki”, deyapsiz. Ikkinchingiz esa: “Yo‘q, nobud bo‘lgani — seniki, tirigi — meniki”, deyapsiz.
24 Shundan keyin shoh: — Menga bir qilich olib kelinglar! — deb buyurdi. Shohga qilich olib kelishdi.
25 — Tirik bolani ikkiga bo‘linglar. Yarmini bittasiga, yarmini esa ikkinchisiga beringlar! — deb farmon berdi.
26 Shu zahoti bolasi tirik qolgan ayol shohga dedi: — Hazrati oliylari! Tirik qolgan bolani manavi ayolga beravering! Uni o‘ldirmasangiz bo‘ldi! Bu ayolning farzandi uchun yuragi yonardi. Narigisi esa: — Menga ham bo‘lmasin, senga ham, ikkiga bo‘laveringlar! — dedi.
27 Shu onda shoh: — To‘xtanglar, bolani o‘ldirmanglar! — dedi. — Bolani rahmdil ayolga beringlar, onasi o‘shadir.
28 Shoh chiqargan bu hukmni butun Isroil xalqi eshitdi. Shundan keyin shohdan hayiqadigan bo‘ldilar, chunki e’tibor bersalar, adolatli hukm qilish uchun Xudo unga donishmandlik ato qilgan ekan.
