1 Yoqub Lobonnikidan qochib ketadi. 22 Lobon Yoqubni quvadi. 43 Yoqub bilan Lobon o‘rtasidagi ahd.
Ibtido 31 bob
1 Lobonning o‘g‘illari ming‘ir–ming‘ir qila boshladilar: “Yoqub otamizni xonavayron qildi. U butun boyligini otamizning boyligidan olgan.” Yoqub bu gaplarni eshitib qoldi.
2 Yoqub sezdiki, Lobon unga anchagina sovuq munosabatda bo‘lyapti.
3 Egamiz ham Yoqubga: — Ota–bobolaringning yurtiga, qarindosh– urug‘laringning oldiga qayt, Men sen bilan birga bo‘laman, — dedi.
4 Yoqub yaylovda qo‘y–echkilarini boqayotganda, Rohila bilan Leaxni shu yerga chaqirtirdi.
5 Ular kelgach, dedi: — Ko‘rib turibman, otalaringizning menga munosabati ilgarigiday emas. Lekin otamning Xudosi men bilan birga edi.
6 O‘zlaringiz bilasizlar, men sizlarning otangizga kuchim boricha xizmat qildim.
7 U meni aldab, xizmat haqimni o‘n marta o‘zgartirdi. Lekin u menga zarar yetkazishiga Xudo yo‘l qo‘ymadi.
8 Agar otangiz: “Suruvdagi olachipor qo‘y–echkilar sening xizmat haqing bo‘ladi”, deb aytgan bo‘lsa, butun suruv olachipor bola beraverdi. “Yo‘l–yo‘li sening xizmat haqing bo‘ladi”, deb aytgan bo‘lsa, butun suruv yo‘l–yo‘l bola beraverdi.
9 Xudo shu yo‘l bilan otangizning qo‘y–echkilarini tortib olib, menga berdi.
10 Juftlashish mavsumi paytida bir kuni tush ko‘rdim. Qarasam, suruvdagi juftlashgan takalar yo‘l–yo‘l, xol–xol va olachipor ekan.
11 Tushimda Xudoning farishtasi: “Yoqub!” deb chaqirdi. “Labbay!” deb javob berdim men.
12 Farishta menga aytdi: “Qara, juftlashgan takalarning hammasi yo‘l–yo‘l, xol–xol va olachipor. Bularning hammasini Men qilyapman. Chunki Lobonning senga munosabatini ko‘rganman.
13 Men Baytilda senga zohir bo‘lgan Xudoman. U yerda sen tosh ustunga zaytun moyi surtib, Menga xizmat qilish uchun qasam ichgan eding. Endi hoziroq bu yurtdan ket, o‘zingning ona yurtingga qayt.”
14 Shunda Rohila bilan Leax Yoqubga: — Endi otamizdan bizga hech qanday meros tegmas ekan–da, — deyishdi.
15 — Biz otamizga xuddi begonalarday bo‘lib qoldik. U bizni sotdi, bizning evazimizga nima olgan bo‘lsa, hammasini sarf qilib bo‘ldi.
16 Xudo otamizdan sizga olib bergan hamma boyliklar bizniki va bolalarimizniki. Endi esa Xudo sizga nima aytgan bo‘lsa, shuni qiling.
17 -
18 Shunday qilib, Yoqub Kan’on yurtiga — otasining oldiga qaytib ketishga tayyorlandi. Xotinlarini va bolalarini tuyalarga mindirdi. Qo‘y– echkilarini oldiga solib haydadi, Paddon– Oramda topgan hamma mol–mulkini oldi.
19 Lobon qo‘ylarining junini qirqqani ketdi. U yo‘q paytida Rohila otasining xonaki xudolarini o‘g‘irlab oldi.
20 Buning ustiga, Yoqub ham, biz ketyapmiz, deb Oramlik Lobonga aytmasdan, uni aldab jo‘nab qoldi.
21 Yoqub hamma mol–mulkini olib, Furot daryosini kechib o‘tdi va Gilad qirlariga yo‘l oldi.
22 Oradan uch kun o‘tgach, Lobonga: “Yoqub qochib ketibdi”, degan xabar yetib bordi.
23 Lobon qarindosh–urug‘idan erkaklarni yoniga olib, Yoqubni quvib ketdi. Yoqubni yetti kun quvlagandan keyin, oxiri Gilad qirlarida unga yetib oldi.
24 Lekin o‘sha kuni kechasi Lobon tush ko‘rdi. Tushida Xudo zohir bo‘lib: “Ehtiyot bo‘l, Yoqubga yaxshi–yomon gap qilib yurma”, dedi.
25 Lobon Yoqubga yetib olganda, Yoqub Gilad qirlarida chodir tikib yotgan edi. Lobon ham qarindosh–urug‘lari bilan Yoqubga yaqinroq joyga chodirini tikdi.
26 Lobon Yoqubga: — Bu nima qilganing? Meni aldab ketibsan–ku! — dedi. — Qizlarimni ham, xuddi urushdagi asiralarday, o‘g‘irlab ketibsan.
27 Nimaga meni aldab, hech narsa demasdan, yashirincha qochib qolding? Agar bir og‘iz aytganingda, childirma, lira chalib, o‘yin–kulgi qilib, xursandchilik bilan kuzatib qo‘ygan bo‘lardim.
28 Sen hatto nevaralarim bilan qizlarimni o‘pib, yaxshi boringlar, deb aytishimga ham imkon bermading. Qilgan ishing — g‘irt ahmoqlik.
29 Senga yomonlik qilishga kuchim yetadi. Lekin kecha tunda otangning Xudosi menga zohir bo‘lib: “Ehtiyot bo‘l, Yoqubga yaxshi–yomon gap qilib yurma”, deb aytdi.
30 Ahvolingni tushunaman, otangning uyini sog‘ingansan, shuning uchun ketgansan. Lekin nimaga xudolarimni o‘g‘irlading?
31 — Qizlaringizni mendan tortib olasiz, deb o‘ylab, qo‘rqqan edim, — dedi Yoqub.
32 — Lekin sizning xudolaringizga kelsak, ularni kim olgan bo‘lsa, o‘ldirilsin. Qarindoshlarimizning guvohligida narsalaringizni izlab ko‘ring. Agar sizning narsalaringiz bo‘lsa, olavering. Lobonning xudolarini Rohila o‘g‘irlaganini Yoqub bilmas edi.
33 Lobon xudolarini qidirib, avvalo Yoqubning chodiridan izladi. Keyin Leaxning chodiriga, undan keyin ikkala cho‘rining chodiriga kirdi, lekin xudolarini topa olmadi. Oxirida Rohilaning chodiriga kirdi.
34 Rohila xudolarni tuya egarining ichiga yashirib, o‘zi egarga o‘tirib olgan edi. Lobon chodirning hamma yog‘ini axtarsa ham, xudolarini topa olmadi.
35 Rohila otasiga: — Sizning oldingizda o‘rnimdan turmaganim uchun mendan jahlingiz chiqmasin, otajon, — dedi. — Hozir ayollar kasaliga yo‘liqqan paytim. Lobon xudolarini qancha qidirmasin, topa olmadi.
36 Yoqub qattiq g‘azablanib, Lobonni urishib berdi: — Aybim nima ekan?! Nimaga men jinoyat qilganday ta’qib qilyapsiz?!
37 Hamma narsalarimni titkilab chiqdingiz. Endi menga ko‘rsating–chi, biror narsangizni topdingizmi? Topgan bo‘lsangiz, qani, qarindosh–urug‘larimiz oldiga qo‘ying, ikkalamizdan qaysi birimiz haq ekanimizni ular hukm qilsin!
38 Yigirma yil men sizning eshigingizda bo‘ldim. Ana shu davrda bironta sovliq qo‘yingiz, echkingiz chala tug‘ib qo‘ymadi, suruvingizdan bironta qo‘chqorni yeb qo‘ymadim.
39 Yovvoyi hayvonlar bo‘g‘izlab tashlaganlarini sizga ko‘rsatmasdan, zararni o‘z bo‘ynimga olardim. Qo‘yingiz kunduzi yo‘qolganmi, yoki kechasi yo‘qolganmi, baribir, siz mendan talab qilardingiz.
40 Kunduzi jazirama issiqda, kechalari sovuqda, tunlarni uyqusiz o‘tkazib, sizga xizmat qildim.
41 Yigirma yil sizning xonadoningizda bo‘ldim: o‘n to‘rt yil — ikkala qizingiz uchun, olti yil — qo‘y–echkilarga ega bo‘lishim uchun xizmat qildim. Xizmat haqimni o‘n marta o‘zgartirdingiz.
42 Agar bobom Ibrohimning Xudosi, otam Is’hoq sajda qiladigan Xudo men bilan bo‘lmaganda edi, shubhasiz, siz meni quppa–quruq qaytargan bo‘lardingiz. Lekin Xudo mening qiynalganimni, mening og‘ir mehnatimni ko‘rdi. Shu sababdan U o‘tgan kecha sizga zohir bo‘lib, nohaqligingizni aytgan.
43 Shundan keyin Lobon Yoqubga dedi: — Mana bu ayollar — mening qizlarim, mana bu bolalar — mening nabiralarim, qo‘y–echkilar ham meniki. Sen ko‘rib turgan hamma narsa — meniki. Lekin hozir o‘zimning qizlarimga, nabiralarimga biror narsa qila olarmidim?!
44 Kel, endi ikkovimiz ahd qilaylik, toki bu ahd ikkovimiz yarashganimizni isbotlasin.
45 Yoqub bir toshni olib, yodgorlik qilib qo‘ydi.
46 Keyin u qarindosh–urug‘lariga: “Tosh to‘plab kelinglar!” dedi. Ular ham tosh to‘plab kelib, bir uyum hosil qilishdi va tosh uyumining yonida tamaddi qilishdi.
47 Bu joy Lobonning tilida Yogar– Saduto, Yoqubning tilida Galed[233], deb ataladigan bo‘ldi.
48 Lobon: “Bu tosh uyumi bugun sen bilan mening oramizda guvohdir”, deb bu joyni Galed, deb ataydigan bo‘ldi.
49 Shuningdek, u: “Biz bir– birimizdan ayrilganimizdan keyin, Egam sen bilan meni kuzatib tursin”, deb bu joyni Mispax, deb atadi. So‘ng shunday dedi:
50 — Agar qizlarimning dilini og‘ritsang yoki ularning ustiga xotin olsang, esingda tut, hatto men bilmagan taqdirda ham, Xudo sen bilan mening o‘rtamizda guvohdir.
51 So‘ng Lobon Yoqubga yana dedi: — Ikkovimizning o‘rtamizda men o‘rnatgan mana bu tosh uyumi bilan ustunga qara.
52 Bular bizning ontimizga guvoh bo‘lib, ikkovimizning o‘rtamizda turibdi. Men senga zarar yetkazish niyatida bu tosh uyumidan nariga o‘tmayman, sen ham menga zarar yetkazish niyatida bu tosh uyumi va ustundan beriga o‘tmasliging lozim.
53 Ota– bobolarimizning Xudosi — sening bobong Ibrohimning Xudosi va mening bobom Naxo‘rning Xudosi — o‘rtamizda hakam bo‘lsin. Shunday qilib, Yoqub otasi Is’hoq sajda qiladigan Xudo nomi bilan qasam ichdi.
54 Yoqub qurbonlik qilib, hammani ziyofatga taklif qildi. Ular tunni qirda o‘tkazishdi.
55 Ertasiga Lobon saharda turdi. Qizlarini, nabiralarini o‘pib, hammalarini duo qildi. So‘ngra uyiga qaytib ketdi.
