1 Xudo Ibrohimga o‘g‘il va’da qiladi. 16 Ibrohim Sado‘m uchun yolvoradi.
Ibtido 18 bob
1 Kunning jazirama issiq payti edi. Ibrohim Mamredagi muqaddas emanzorda chodiriga kiraverishda o‘tirgan edi, shu payt Egamiz unga zohir bo‘ldi.
2 Shu lahzada Ibrohim ro‘parasida uchta odam turganini bildi. Ibrohim uchalasini ko‘rgan zahoti chodirga kiraverishdan ularni kutib olgani yugurib bordi va muk tushib ta’zim qildi.
3 — Hazratim, — dedi Ibrohim, — marhamatingizni darig‘ tutmanglar, bu qulingizning eshigini bosib o‘tib ketmanglar.
4 Xizmatkorlarim suv keltirishsin, oyoqlaringizni yuvishsin, o‘zlaringiz daraxtning soyasida dam olinglar.
5 Modomiki, bu qulingizning xonadoniga tashrif buyuribsizlar, men non–pon olib kelay. Sayohatingizni davom ettirishdan oldin bardam bo‘lib olinglar. — Mayli, — deyishdi ular, — aytganingday qilaver.
6 Ibrohim shoshilganicha chodirga qaytdi–da, Soraga dedi: — Tez bo‘l! Unning yaxshisidan darrov uch tog‘ora olib, non yop.
7 So‘ngra podaga borib, semiz buzoqni tanladi va xizmatkoriga berdi. Xizmatkor darrov buzoqni so‘yib tayyorlashga kirishdi.
8 U suzma, sut va pishirib tayyorlangan buzoq go‘shtini olib, mehmonlarning oldiga qo‘ydi. Mehmonlar ovqatlanishayotganda, Ibrohim daraxt ostida ularga o‘zi xizmat qilib turdi.
9 — Xotining Sora qayerda? — deb so‘rashdi ular.— Shu yerda, chodirda, — deb javob berdi Ibrohim.
10 Ulardan biri: — Kelgusi yili shu paytda men qaytib kelganimda, xotining Sora o‘g‘illi bo‘ladi, — dedi. Sora uning orqasida, chodirga kiraverish yonida bu suhbatni eshitib turardi.
11 Bu paytda Ibrohim ham, Sora ham juda keksayib qolishgan, Sora bola tug‘ish davridan ancha o‘tgan edi.
12 U ichida kulib, o‘zicha o‘yladi: “Men munkillagan kampir bo‘lsam–u, qanday qilib lazzatlana olardim?! Buning ustiga, erim ham qarib qolgan bo‘lsa.”
13 Shunda Egamiz yana Ibrohimga aytdi: — Nima uchun Sora kuldi? Nimaga u: “Qarib qolgan bo‘lsam–u, bola tug‘armidim”, dedi?
14 Men, Egangiz, uchun imkonsiz narsa bor ekanmi?! Kelgusi yil shu paytda men qaytib kelaman. O‘shanda Soraning o‘g‘li bo‘ladi.
15 Lekin Sora qo‘rqib ketgan edi. — Kulmadim, — deb gapidan tondi u. — Yo‘q, kulding, — dedi Egamiz.
16 Shundan keyin uchalovi o‘rinlaridan turib, Sado‘m tomonga yo‘l oldilar. Ibrohim, ularni kuzatib qo‘yay, deb birga yurdi.
17 Egamiz: “Men qilmoqchi bo‘lgan ishlarimni Ibrohimdan sir tutmayman”, dedi O‘ziga.
18 “Ibrohimdan buyuk, qudratli xalq kelib chiqadi. Yer yuzidagi jamiki xalqlar u orqali baraka topadi.
19 Ibrohim o‘g‘illarini, o‘z naslini Mening yo‘limdan yurishga, to‘g‘rilik va adolat bilan ish qilishlariga yo‘l ko‘rsatsin, deb uni tanlaganman. Shunda Men Ibrohimga bergan va’damni bajaraman.”
20 So‘ngra Egamiz Ibrohimga dedi: — Sado‘m va G‘amo‘ra aholisi haddan tashqari razillik qilyaptilar, ularning gunohlari naqadar og‘irligini eshitdim!
21 Men pastga tushaman, Mening qulog‘imga yetib kelgan jinoyatlar haqiqatmi yoki yo‘qmi, ko‘zim bilan ko‘rayin. Shunda Men haqiqatni bilib olaman.
22 Boshqa ikkitasi Sado‘mga qarab ketishdi. Ibrohim esa Egamizning oldida qoldi.
23 Ibrohim Unga yaqinroq kelib, so‘radi: — Sen gunohkorni ham, begunohni ham birday qirib tashlayverasanmi?
24 Aytaylik, shaharda ellikta begunoh odam topsang, shaharni vayron qilaverasanmi? Begunoh odamlarning haqi– hurmati uchun shaharga rahm qilmaysanmi?
25 Gunohkor odam bilan birga gunohsizni yo‘q qilmagin. Agar shunday qilsang, begunoh gunohkor bilan birga jazolanadi–ku! Aslo bunday qilmagin. Butun olamning Hokimi adolatli ishlarni qilishi kerak emasmi?!
26 — Agar Men Sado‘mda ellikta begunoh odamni topsam, — dedi Egamiz, — ularning haqi– hurmati uchun butun shaharga rahm qilaman.
27 — Ey, Rabbiy! Men tuproq va kul bo‘lsam ham, Senga gapirayotganimda qo‘polligim uchun kechirgin, — dedi Ibrohim.
28 — Ellikta begunoh odamga beshta yetmasa–chi? Beshta kam bo‘lgani uchun butun shaharni qirib tashlaysanmi? — Agar u yerda qirq beshta solih odamni topsam, shaharni qirib tashlamayman.
29 Ibrohim Egamizga yana gapirdi: — Balki u yerda qirqta begunoh odam topilar. — O‘sha qirqta begunohning haqi–hurmati uchun bu ishni qilmayman, — dedi Egamiz.
30 — Yo, Rabbiy! — dedi Ibrohim. — Gapirsam, O‘zing kechirgaysan. Balki u yerda o‘ttizta begunoh topilar? — Agar u yerda o‘ttizta begunoh odamni topsam, shaharni qirib tashlamayman, — deb javob berdi U.
31 — Rabbiy! Gapirayotganimda qo‘polligim uchun kechirgin, — dedi Ibrohim. — Balki u yerda yigirmata begunoh odam topilar? — O‘sha yigirmata begunoh odamning haqi– hurmati uchun shaharni qirib tashlamayman, — dedi U.
32 — Rabbiy! Yana bir marta gapirsam, O‘zing kechirgaysan, — dedi Ibrohim. — Balki u yerda o‘nta begunoh odam topilar? — O‘sha o‘nta begunoh odamning haqi–hurmati uchun shaharni qirib tashlamayman, — deb javob berdi Egamiz.
33 Egamiz Ibrohim bilan gaplashib bo‘lgach, O‘z yo‘liga ketdi. Ibrohim ham chodiriga qaytdi.
