YOQUBNING KO‘RGAN TUSHI
Bu yerdan ketishing kerak!
- Rivqo Yoqubni unday boshladi. Qullardan biri Esovning g‘azab ustida Yoqubni o‘ldirishga qaror qilganini Rivqoga yetkazgan edi.
- Bobong Ibrohimning yurtiga, Akam Lobonning oldiga qochib bor-da, o‘sha yerda yashay tur. Agar bir necha yil ko‘zidan yiroqda bo‘lsang, akang Esov jahlidan tushadi. Ana shunda men odam yuborib seni bu yerga olib keltiraman.
Rivqo Yoqubni tuzoqqa jo‘natib yuborish uchun eridan qanday ruxsat olishni bilardi.
- Yoqub bu yerlik qizlarga uylanmasligi kerak. Unga o‘z yurtimizdan kelin qilishimiz lozim.
Ishoqqa bu fikr ma’qul keldi. Axir xotini Rivqo ham ko‘p yillar avval otasi Ibrohimning vatanidan kelgan edida. Mayli Yoqub ham o‘sha yerdan o‘ziga xotin ola qolsin.
Ishoq Yoqubni oldiga chaqirdi.
- O‘g‘lim, bu yerlik qizlardan o‘zingga xotin olma, - dedi Ishoq.
– Xoronga, onangning yurtiga bor. O‘sha yerdan o‘zingga xotin top.
Xudo senga yor bo‘lsin!
“Mana bu boshqa gap, - o‘ylardi Yoqub. – Hatto otam ham meni ketishimga ruxsat beryapti. Endi akam Esovdan berkinishim qochib ketishga o‘xshamaydi”.
Yoqub ota-onasi bilan xayrlashib, yo‘lga tushdi.
U otasidan yo‘lga biron narsa berishini ham so‘ramadi. O‘zi bilan na xizmatkor, na qo‘y-qo‘zi, na echki-uloq oldi; hatto eshak ham olgani yo‘q.
Yoqub yolg‘iz o‘zi yo‘lga tushdi. Uning yuragi g‘amga botgan edi. U o‘zi bilmagan yurtga otlangan darbadar edi. Yo‘lda dam olishi uchun na bir chodir va na bir uy bor edi. Shuning uchun, oqshom tushganida Yoqub ko‘rpa-to‘shaksiz, boshining tagiga katta tosh qo‘yib uxlar edi. O‘sha yurtda yirtqich hayvonlar yashasa-da, Xudo Yoqubni butun sayohati davomida asrab kelar edi. Bir safar yo‘l azobidan qattiq charchagan Yoqub darrov uxlab qoldi va ajoyib bir tush ko‘rdi.
Tushida bir uchi yerda, boshqa uchi osmonga tutashib ketgan bir narvonni ko‘rdi. Xudoning farishtalari narvondan tushib chiqishayotgan ekan. Narvonning eng tepasida Xudo turardi. U Yoqubga gapirib dedi:
- Men Ibrohim va Ishoqning Xudosiman. Hozir o‘zing yotgan shu yerni Men senga va sening naslingga beraman. Sening avlodlaring son- sanoqsiz bo‘ladi. Yer yuzidagi xalqlarning barchasi ular orqali baraka topadilar. Shuni bilginki, Men sen bilan birgaman, qayerga bormagin sen bilan bo‘laman, seni asrayman.
Shu yerda Yoqub uyg‘onib ketdi. “Bu oddiygina tushga o‘xshamaydi,
- o‘yladi u. – Bu Xudoning uyi ekan! U men bilan gaplashdi!”
Yoqub boshi tagiga qo‘yib yotgan toshni olib, uni yodgorlik qilib o‘rnatdi. Keyin ibodat qilib dedi:
- Ey Xudoyim, agar men bilan bo‘lib, borayotgan shu yo‘limda meni asrasang hamda meni otam uyiga eson-omon qaytarib keltirsang, Senga bir umr sajda qilaman va xizmat qilaman. Menga Sen nimaiki bersang, o‘ndan bir qismini Senga ushr qilib beraman.
SAVOLLAR
1) Nima uchun Yoqub tug‘ilib-o‘sgan uyini tashlab uzoq o‘lkalarga ketdi?
2) U tushida nimani ko‘rdi?
3) Xudo Yoqubga nima dedi?
Hikoyalar. Muqaddas Kitob (Oilaviy o‘qish uchun) o‘zbek tilida.
Birinchi qism. ESKI AHD Hikoyalar kitobi, Tavrot - Odam Ato, Nuh, Ibrohim, Is'hoq, Ismoil, Muso. Zabur - Dovud. YANGI AHD - Ikkinchi qism. Injil - Hikoyalari Iso Masih.
Muqaddas Kitobdan olingan hikoyalar to‘plami keng doiradagi kitobxonlarga mo‘ljallangan bo‘lib, saralab olingan, yorqin manzaralar bilan bezatilgan yuzdan ziyod illyustratsiyalarni o‘z ichiga oladi.
Ushbu hikoyalar kitobxonga hamda uning har bir oila a’zosiga Muqaddas Kitobning boy mazmuni bilan tanishish imkonini beradi.
