GETSEMANIYA BOG‘IDA
Luqo bayon etgan Xushxabar, 22-bob, 39-46-oyatlar
Iso o‘n bir shogirdi bilan Quddus shahridan chiqib, Qidron soyligining narigi tomoniga bordi. Shogirdlarning o‘n ikkinchisi Yahudo ular bilan emasdi. Tun qorong‘usida ular odatdagiday Zaytun tog‘iga yo‘l oldilar. Iso ko‘pincha shu yerda Samoviy Otasiga ibodat qilar edi.
Tog‘ning yon bag‘rida Getsemaniya deb ataluvchi bog‘ bo‘lib, u yerda zaytun daraxtlari o‘sar edi. Boqqa kiraverishda Iso shogirdlariga:
– Sizlar shu yerda turinglar. Men borib ibodat qilib kelaman, – dedi. Butrus, Yoqub va Yuhannoni esa O‘zi bilan birga olib ketdi.
Iso uchun bu daqiqalar juda og‘ir edi. U chuqur iztirobga botgan edi. Rabbimiz O‘zini oldinda nimalar kutayotganini bilar edi. Odamzot qilgan gunohlarning barcha og‘irligi Uning yelkasiga tushgan, hamda U og‘ir qiynoqlar va xochdagi o‘limni qarshilamoqda edi. Uning tanasi jismoniy qiynoqdan o‘tishidan avval, Uning ruhi va qalbi chidab bo‘lmas azoblarga duchor bo‘lishi lozim edi. Gunoh nimaligini bilmagan Iso insoniyatning butun gunohlari uchun jazolanmog‘i lozim edi.
G‘am-anduhga to‘lgan Iso sevimli shogirdlariga dedi:
– Yuragimdagi og‘ir qayg‘u Meni o‘lguday qiynab yubordi. Shu yerda qolinglar–da, ko‘z–quloq bo‘lib turinglar, – dedi.
Boshqa har qanday odam singari, Iso uchun ham do‘stlarining yonida turib, Unga dalda berishi zarur edi. Iso ulardan bir oz nari ketib, yana yerga muk tushdi va shunday deb ibodat qildi:
– Ota, agar iloji bo‘lsa, bu zaqqum kosa Meni chetlab o‘tsin. Ammo Mening xohishim emas, Sening xohishing bajo kelsin, – deb ibodat qildi.
Har qanday inson singari Iso ham oldinda Uni kutayotgan azob va iztiroblardan qochib qutulishni istardi, biroq itoatkor O‘g‘il sifatida U:
– Mening emas, Sening irodang bajo kelsin, - dedi.
Iso chuqur iztirob ichida jon-jahdi bilan ibodat qildiki. Undan oqqan ter yerga tomayotgan qon tomchilariga o‘xshar edi. Shunda osmondan farishta kelib Unga quvvat berib turdi.
Iso ibodatni tugatib, uchala shogirdi yoniga qaytdi. U shogirdlarini “Men bilan birga ibodat qilib turasizlar”, deb olib kelgan edi. Lekin Iso ularni ibodat qilayotgan holda emas, balki uxlab yotgan holda topdi. Shogirdlarini uyg‘otib, Butrusga yuzlandi:
«Ey Ota! Qaniydi, bu azob kosasini Mendan uzoqlashtirsang!
Ammo Mening xohishim emas, Sening xohishing bajo bo‘lsin.
Shu orada osmondan bir farishta Isoga zohir bo‘lib, Unga kuch ato qildi.
Iso og‘ir iztirob ichida jon–jahdi bilan ibodat qildi.
Undan oqqan ter esa yerga tomayotgan qon tomchilariga o‘xshar edi».
– Shimo‘n! Uxlayapsanmi? Bir soatgina ham uyg‘oq o‘tira olmadingmi?
Iso bu bilan Shimo‘n Butrus bir vaqtlar O‘zi bilan birga o‘limga borishga va hech qachon Undan tonmaslikka va’da berganini eslatmoqchi edi. Iso yana ikkinchi bor shogirdlaridan O‘zi bilan birga ibodat qilishlarini so‘radi, lekin ikkinchi marta ham ularni uxlab yotgan holda ko‘rdi. Uchinchi daf’a qaytib kelgach, Iso ularga dedi:
– Sizlar hali ham beparvo uxlab, rohatlanib yotibsizmi? Mana vaqti- soati keldi, Inson O‘g‘li gunohkorlar qo‘liga tutib berilmoqda. Turinglar, ketaylik! Mana, Menga xiyonat qiluvchi yaqinlashib qoldi.
SAVOLLAR
1) Iso Qutlug‘ kechlikdan so‘ng qayerga yo‘l oldi?
2) Iso Getsemaniya bog‘ida nima qildi? U Otasidan nimani iltimos qildi?
3) Iso shogirdlaridan nima qilishlarini so‘radi?
Hikoyalar. Muqaddas Kitob (Oilaviy o‘qish uchun) o‘zbek tilida.
Birinchi qism. ESKI AHD Hikoyalar kitobi, Tavrot - Odam Ato, Nuh, Ibrohim, Is'hoq, Ismoil, Muso. Zabur - Dovud. YANGI AHD - Ikkinchi qism. Injil - Hikoyalari Iso Masih.
Muqaddas Kitobdan olingan hikoyalar to‘plami keng doiradagi kitobxonlarga mo‘ljallangan bo‘lib, saralab olingan, yorqin manzaralar bilan bezatilgan yuzdan ziyod illyustratsiyalarni o‘z ichiga oladi.
Ushbu hikoyalar kitobxonga hamda uning har bir oila a’zosiga Muqaddas Kitobning boy mazmuni bilan tanishish imkonini beradi.
