ISO YAIRNING QIZINI TIRILTIRADI
Luqo bayon etgan Xushxabar, 8-bob, 41-42, 49-56-oyatlar
Yair umrida hech qachon bunchalik tez yugurmagandi. U sinagogada (yahudiylar ibodat uchun yig‘iladigan binoda) oqsoqol edi. Bunday yuqori martabali odamlarga yugurish to‘g‘ri kelmasdi. Biroq bu yerda gap hayot- mamot masalasi haqida borar edi. Uning o‘n ikki yashar qizi o‘lim to‘shagida yotgan edi. Yair qizini jonidan ortiq ko‘rardi va uni qizining kundan-kunga so‘lib borayotganini ko‘rishga majbur edi. Ayni shu paytda shaharga Iso shogirdlari bilan keldi va Yair Undan yordam so‘rashga qaror qildi. U Isoning oyog‘iga bosh urib: “Ustoz, mening jajji qizim o‘lim to‘shagida yotibdi. Kelib uni sog‘aytiring, tirik qolsin. Hoziroq yuring, kech bo‘lmasin!”, deb yolvordi.
– Qani, ketdik, – javob berdi Iso. – Oldimizga tushib boravering, Men ortingizdan boraman.
Biroq olomon ko‘pligidan, ularning orasidan tez yurib o‘tib ketishning iloji yo‘q edi. Yair sabrsizlik bilan yo‘lidan chiqqan odamlarni itarib-turtib borar edi. Shu payt qarshisida shoshilib kelayotgan xizmatkorini ko‘rdi.
Xizmatkori unga:
– Qizingiz o‘ldi, Ustozni ovora qilmay qo‘ya qoling, – dedi.
Yairning yuragi to‘xtab qolgandek bo‘ldi. Hammasi tamom! Jondan aziz qizi endi yo‘q! Shuncha yugurganlari behuda ketdi. Yair bir joyda qotib turar, yuzi esa murdanikidek oqarib ketgan edi.
Iso xizmatkorning nima deganini eshitdi. U Yairni yelkasidan tutib, bag‘riga bosar ekan, dedi:
– Qo‘rqmang. Faqat ishoning, qizingiz shifo topadi, – dedi.
Sinagoga boshlig‘i nimaga ishonishni bilmasdi. U qayg‘udan karaxt bo‘lib, uyi tomon yo‘l oldi. Iso esa uning ortidan ergashdi.
Uyga yaqinlashganlarida, odamlarning qizcha uchun dod-faryod qilayotganlari eshitilib turardi.
Iso ularga dedi:
– Yig‘lamanglar, axir, qizcha o‘lmagan, u uxlab yotibdi.
Odamlar buni etishib, Isoning ustidan kuldilar, chunki qizcha o‘lganini ular aniq bilishardi. Qanday qilib Iso bunaqa kulgili narsalarni aytishi mumkin! Iso hammani chiqarib yuborib, shogirdlaridan Butrus, Yuhanno, va Yoqubni oldi, va qizchaning ota-onasi boshchiligida, qizcha to‘shakda yotgan xonaga kirdi. So‘ng qizchaning qo‘lidan ushlab:
– Qizaloq, tur o‘rningdan! – dedi.
Shu onda qizcha chuqur nafas oldi, keyin yana bir marta nafas olib, ko‘zlarini ochdi. Uning yuziga qon yugurib, avvalgi tusga kirdi.
So‘ngra esa qizcha o‘rnidan turib ketdi.
Ota-onasi ko‘zlariga ishonishmasdi. Ularning bolasi tirilgan edi! Bu qanday baxt!
– Qizchaga ovqat beringlar, u qayta kuchga kirishi lozim, – dedi Iso. So‘ng U o‘rnidan turib, qizchaga yana bir marta jilmayib qaradi-da,
xonadan chiqdi. Bu jumboqdan aqllari karaxt bo‘lgan shogirdlar o‘zlariga kelib, Ustozlarining ortidan yetib olgunlaricha, oradan muayyan bir vaqt o‘tdi.
Iso hammani tashqariga chiqarib yubordi. U qizchaning ota–onasi va shogirdlarini olib qolib, qizcha yotgan xonaga kirdi. Qizchaning qo‘lidan ushlab unga:
— Qizaloq, tur o‘rningdan! — dedi.
Qizchaga jon kirdi. U shu zahoti o‘rnidan turdi.
Iso: “Qizchaga ovqat beringlar”,
— deb buyurdi.
SAVOLLAR
1) Sinagoga oqsoqolining ismi nima edi?
2) U qanday qayg‘uni boshdan kechirdi?
3) Iso shogirdlarining qaysi birlari Yairning uyida sodir bo‘lgan mo‘’jizaga guvoh bo‘lishdi?
Hikoyalar. Muqaddas Kitob (Oilaviy o‘qish uchun) o‘zbek tilida.
Birinchi qism. ESKI AHD Hikoyalar kitobi, Tavrot - Odam Ato, Nuh, Ibrohim, Is'hoq, Ismoil, Muso. Zabur - Dovud. YANGI AHD - Ikkinchi qism. Injil - Hikoyalari Iso Masih.
Muqaddas Kitobdan olingan hikoyalar to‘plami keng doiradagi kitobxonlarga mo‘ljallangan bo‘lib, saralab olingan, yorqin manzaralar bilan bezatilgan yuzdan ziyod illyustratsiyalarni o‘z ichiga oladi.
Ushbu hikoyalar kitobxonga hamda uning har bir oila a’zosiga Muqaddas Kitobning boy mazmuni bilan tanishish imkonini beradi.
